Οι πρόσφατες αλλαγές και «μεταρρυθμίσεις» κυρίως στις εργασιακές σχέσεις, αν αναλυθούν βαθύτερα οδηγούν σε ορισμένα συμπεράσματα. Ο απώτερος στόχος φαίνεται ότι είναι η αλλαγή και μετάπτωση από το μοντέλο του κοινωνικού κράτους σε ένα στυγνό μονεταριστικό μοντέλο διαχείρισης της εξουσίας. Και αυτό γιατί εφόσον τηρηθεί απαρέγκλιτα το Μνημόνιο, τόσο το δημόσιο χρέος, όσο και η ύφεση θα έχουν πρωτοφανείς διαστάσεις. Επομένως αυτό που φαίνεται ως κυρίαρχη και ουσιαστική αντίληψη είναι η μετάπτωση της κουλτούρας της αλληλεγγύης στην...ηθική του κέρδους. Στην αδιαφορία για τον αδύναμο, για τον συνάνθρωπο που έχει πραγματικά ανάγκη. Στην αντικατάσταση του δικτύου κοινωνικής προστασίας από στοχευμένες και εθελοντικού τύπου παρεμβάσεις, οι οποίες και δε θα «στοιχίζουν» στο Κράτος, αλλά και θα ανοίγουν την πόρτα και σε άλλους φορείς πλην Δημοσίου, για την άσκηση της κοινωνικής πολιτικής. Επομένως δεν πρέπει να ξενίζει η σπουδή για την άμεση ψήφιση του πολυνομοσχεδίου. Από εκεί και πέρα επαφίεται στους ίδιους τους πολίτες είναι υπεύθυνοι για το εάν θα αποδεχθούν και θα εφαρμόσουν όσα αυτές τις κρίσιμες μέρες αποφασίζονται… (από politicanea)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου