Του Θανάση Ι. Νικολαΐδη
ΜΙΑ έμφυτη τάση του ανθρώπου για αναζήτηση (εύκολου)κέρδους και… να σου ο ΟΠΑΠ. Με το Κράτος να’ χει το πάνω χέρι και τις μεγάλες ευθύνες για τους ανθρώπους και τα κέρδη του. Και, βέβαια, για τα golden boys του-χρυσωμένους υψηλόβαθμους και όχι μόνο. Γιατί, αν κατηφορίσεις απ’ την κορυφή της πυραμίδας προς τη βάση, δεν θα συναντήσεις βάση. Μπροστά στη λύσσα του κέρδους και στην κρυφή ηδονή του (κρατικού) μισθού, παραμερίστηκε ο πνευματικός «ρατσισμός». Ανακατεύθηκαν ντοκτορά με απολυτήρια δημοτικού και τσεπώνουν οι διευθυντάδες, σύμβουλοι και παρασύμβουλοι, τσεπώνουν και κάποιες καθαρίστριες και, τον λογαριασμό στον...«βασικό μέτοχο» του 34% που το’ παν… Ψωροκώσταινα.
ΤΑ δίδυμο της διοίκησης συνεδρίασε (με το συμβούλιο) πριν του ορίσουν άλλοι το μισθό, έκοψε καθένας τους για πάρτη του από ένα 20/ράκι, όρισε για τους άλλους του συμβουλίου (και όχι μόνο) το 10/ράκι τους, χρύσωσε τον «golden driver» και πάλι ο λογαριασμός στο ταμείο των πενομένων ελλήνων, τρεχόντων, «καμνόντων» και αγωνιώντων για το μεροκάματο.
ΔΕΝ πήγαιναν καλύτερα τα πράγματα επί Ν.Δ., ωστόσο, δικαιούται ο καθένας να πυροβολεί ενόχους. Τους βρίσκαμε στο πάρτι του ΟΠΑΠ όταν φανεροί «κουμπάροι» και κρυφά τρωκτικά ροκάνιζαν τον εθνικό μας πλούτο, τους βλέπουμε να συνεχίζουν και με Κυβέρνηση μνημονίου και κρίσης. Κι όταν ρωτούν τους κ. κ. Παπακωνσταντίνου και Γερουλάνο πόσο παίρνουν το μήνα οι κ. κ. Σταματόπουλος και Σπανουδάκης, δεν απαντούν.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ κουράγιο ο λαός. Ευθύνεται, βέβαια, κι αυτός «ο μακρός ο μέγας» που όλο και… μικραίνει, ωστόσο, δεν κράταγε μαχαίρι και πεπόνι. Απαιτεί και δικαιοσύνη. Και μαχαίρι στα κέρδη υψηλόμισθων του δημοσίου, που περίεργα(;) τους επέλεξαν, τους διόρισαν και τους προστατεύουν. Με τη γνωστή πρακτική της εξουσίας να τοποθετεί «ημετέρους» σε υψηλά πόστα για να κάνει τη «δουλειά» της απερίσπαστα. Να τους «μπουκώνει», μη πουν «όχι». Να τους «χρυσώνει» μην αλλάξουν φρόνημα (και… ιδεολογία) και το σκάσουν για το απέναντι στρατόπεδο. Τους κρατάνε, λοιπόν, στο πόστο τους, ακριβοπληρωμένους και «δαπανηρούς», πλην ελεγχόμενους αρωγούς της (εκάστοτε) κυβερνητικής πολιτικής.
ΩΣΤΟΣΟ, με την κρίση που ψαλλιδίζει μισθούς και συντάξεις, απαιτούμε το ίδιο για τους παραπάνω του ΟΠΑΠ, των… τυχερών σε δοτά, χρυσοπληρωμένα πόστα. Πριν ο κόσμος πάρει ανάποδες και την κάνει… λαχείο.
ΜΙΑ έμφυτη τάση του ανθρώπου για αναζήτηση (εύκολου)κέρδους και… να σου ο ΟΠΑΠ. Με το Κράτος να’ χει το πάνω χέρι και τις μεγάλες ευθύνες για τους ανθρώπους και τα κέρδη του. Και, βέβαια, για τα golden boys του-χρυσωμένους υψηλόβαθμους και όχι μόνο. Γιατί, αν κατηφορίσεις απ’ την κορυφή της πυραμίδας προς τη βάση, δεν θα συναντήσεις βάση. Μπροστά στη λύσσα του κέρδους και στην κρυφή ηδονή του (κρατικού) μισθού, παραμερίστηκε ο πνευματικός «ρατσισμός». Ανακατεύθηκαν ντοκτορά με απολυτήρια δημοτικού και τσεπώνουν οι διευθυντάδες, σύμβουλοι και παρασύμβουλοι, τσεπώνουν και κάποιες καθαρίστριες και, τον λογαριασμό στον...«βασικό μέτοχο» του 34% που το’ παν… Ψωροκώσταινα.
ΤΑ δίδυμο της διοίκησης συνεδρίασε (με το συμβούλιο) πριν του ορίσουν άλλοι το μισθό, έκοψε καθένας τους για πάρτη του από ένα 20/ράκι, όρισε για τους άλλους του συμβουλίου (και όχι μόνο) το 10/ράκι τους, χρύσωσε τον «golden driver» και πάλι ο λογαριασμός στο ταμείο των πενομένων ελλήνων, τρεχόντων, «καμνόντων» και αγωνιώντων για το μεροκάματο.
ΔΕΝ πήγαιναν καλύτερα τα πράγματα επί Ν.Δ., ωστόσο, δικαιούται ο καθένας να πυροβολεί ενόχους. Τους βρίσκαμε στο πάρτι του ΟΠΑΠ όταν φανεροί «κουμπάροι» και κρυφά τρωκτικά ροκάνιζαν τον εθνικό μας πλούτο, τους βλέπουμε να συνεχίζουν και με Κυβέρνηση μνημονίου και κρίσης. Κι όταν ρωτούν τους κ. κ. Παπακωνσταντίνου και Γερουλάνο πόσο παίρνουν το μήνα οι κ. κ. Σταματόπουλος και Σπανουδάκης, δεν απαντούν.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ κουράγιο ο λαός. Ευθύνεται, βέβαια, κι αυτός «ο μακρός ο μέγας» που όλο και… μικραίνει, ωστόσο, δεν κράταγε μαχαίρι και πεπόνι. Απαιτεί και δικαιοσύνη. Και μαχαίρι στα κέρδη υψηλόμισθων του δημοσίου, που περίεργα(;) τους επέλεξαν, τους διόρισαν και τους προστατεύουν. Με τη γνωστή πρακτική της εξουσίας να τοποθετεί «ημετέρους» σε υψηλά πόστα για να κάνει τη «δουλειά» της απερίσπαστα. Να τους «μπουκώνει», μη πουν «όχι». Να τους «χρυσώνει» μην αλλάξουν φρόνημα (και… ιδεολογία) και το σκάσουν για το απέναντι στρατόπεδο. Τους κρατάνε, λοιπόν, στο πόστο τους, ακριβοπληρωμένους και «δαπανηρούς», πλην ελεγχόμενους αρωγούς της (εκάστοτε) κυβερνητικής πολιτικής.
ΩΣΤΟΣΟ, με την κρίση που ψαλλιδίζει μισθούς και συντάξεις, απαιτούμε το ίδιο για τους παραπάνω του ΟΠΑΠ, των… τυχερών σε δοτά, χρυσοπληρωμένα πόστα. Πριν ο κόσμος πάρει ανάποδες και την κάνει… λαχείο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου