Περί εκλογών και πολιτικής.

Ένα αληθινά δημοκρατικό σύστημα.

Υπάρχουν διάφορα ρεύματα σκέψης. Κάποιοι θεωρούν ότι η αποχή είναι απάντηση, άλλοι ότι η υποστήριξη των αδύναμων κομμάτων μπορεί να ταράξει την κυριαρχία των δυνατών και κάποιοι άλλοι απλά αδιαφορούν.

Διαβάζω πολλά άρθρα που στέλνονται στο Blog όμως αδυνατώ να φανταστώ τη λειτουργικότητα πολλών υποδείξεων που δίνονται για αλλαγή.

Το σημερινό πολιτικό σύστημα και κατ' επέκταση η εκλογική διαδικασία, κατά την...
ταπεινή μου άποψη δεν έχει κανένα στοιχείο δημοκρατίας.

Ακούγεται μεγάλη κουβέντα αυτό, η σκέψη όμως που με κάνει να το πιστεύω είναι η εξής.

Στη σημερινή εποχή της πληροφορίας και της ταχύτητας, σε κάθε εκλογικό σύστημα προκειμένου να έχει κάποιος πιθανότητα να εκλεγεί πρέπει να είναι ενταγμένος σε κάποιο κόμμα. Χρειάζεται δηλαδή κάποιο χρηματικό κεφάλαιο για να γνωστοποιήσει την ύπαρξή του στο ευρύ κοινό. Για να βρει κάποιος αυτό το κεφάλαιο και να διεκδικήσει να εκλεγεί θα πρέπει να συμβιβαστεί με τη γραμμή του κόμματος που στρατεύεται. Το παραπλανητικό της ιστορίας, όπως και το παραπλανητικό σε κάθε τι που είναι εμπόδιο στη σύσταση μιας υγιούς κοινωνίας, είναι η δυνατότητα που υπάρχει και δίνεται ώστε, ΑΝ θέλει κάποιος να διεκδικήσει ανεξάρτητα και δημοκρατικά την εκλογή του. Πόσο εφικτό όμως μπορεί να είναι κάποιος πολίτης με ανεξάρτητη προοδευτική σκέψη, που δεν έχει τους πόρους να διαφημιστεί και να κάνει πλύση εγκεφάλου στη δίχως χρόνο κοινωνία, να εκλεγεί;

Αυτομάτως λοιπόν οι σύγχρονες κοινωνίες δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη της δημοκρατίας, αλλά με αντιδημοκρατικό τρόπο γνωστοποιούν στις μάζες μόνο όσους έχουν τη δυνατότητα να επωφεληθούν από κάποιο κεφάλαιο.

Πως θα ήταν ένα αληθινά δημοκρατικό σύστημα;

1. Κανένας πόρος για κανέναν υποψήφιο.

2. Ίση προβολή από τα ΜΜΕ όλων των υποψηφίων. Δεν είναι δυνατόν αυτό; Τότε μηδενική προβολή από υποψηφίους στα ΜΜΕ, διότι έτσι πάλι προβάλλεται ο ισχυρός και ο έχων τα μέσα.

3. Σύσταση διαδικτυακών τόπων που θα εμπεριέχουν όλους τους υποψηφίους με ίσους όρους και ίδια προβολή.

4. Κατάργηση της κομματικής σκέψης και γραμμής. Όλοι οι πολιτικοί οφείλουν να έχουν άποψη για κάθε περίπτωση όχι οδηγούμενοι από κατευθύνσεις, αλλά κρίνοντας με την εκάστοτε λογική τους, τις γνώσεις τους και το συμφέρον αυτών που έχουν κληθεί να υπηρετούν.

Επίσης θεωρώ ότι ο χαρακτηρισμός που αναπαράγουμε, αριστερός-δεξιός κτλ δεν έχει θέση σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα. Ο πολιτικός οφείλει να έχει παιδεία που να μην περιορίζει τη σκέψη του σε γραμμές. Οφείλει να έχει ευαισθησία πρώτα προς την ανθρώπινη ύπαρξη και ύστερα προς την ανθρώπινη κοινωνία σε τοπικό επίπεδο. Σίγουρα ένας πολιτικός με ευαισθησία προς τον άνθρωπο δε θα δράσει λιμασμένα και με γνώμονα το προσωπικό συμφέρον.

ΤΕΛΟΣ προτείνω να μπει μάθημα πολιτικής αγωγής στα σχολεία και να αποτελεί κεντρικό γνώμονα στην εκπαίδευση. Οι μαθητές έχουν μηδενική πολιτική γνώση όταν τελειώνουν τη μέση εκπαίδευση και γίνονται έρμαια των μεγάλων κομμάτων στα πανεπιστήμια, που κάνουν κουμάντο στην εκπαιδευτική κοινότητα και καθιστούν το σαπισμένο τους κορμί απαραίτητο σε πολλά εκπαιδευτικά ζητήματα. Η κοινωνία δεν έχει την παραμικρή δυνατότητα να ασκήσει αντίσταση στο πολιτικό σύστημα διότι η γνώση της πάνω στην πολιτική είναι ανύπαρκτη και η ηθική της είναι κατατσακισμένη και βιασμένη με ανήθικο τρόπο. Φυσικά ο δίχως ηθική καπιταλισμός και η επικέντρωση στο κέρδος με κάθε μέσο, δεν αφήνουν περιθώρια ανάπτυξης κοινωνιών με προτεραιότητα στον άνθρωπο. Οι μαθητές με μηδενική πολιτική αντίληψη και κρίση στρατεύονται σε δυνάμεις που τους υπονομεύουν ως ανθρώπινες υπάρξεις και το θλιβερό είναι ότι δεν έχουν μάθει από το σπίτι τους και την εκπαίδευσή τους να νιώθουν ντροπή συνειδητοποιώντας το ρόλο τους.

Κεντρικό μήνυμα: Μιλήστε με τους διπλανούς σας με καινούργιες ιδέες. Μάθετε να λέτε όχι, ακόμα και με συνέπειες, μάθετε να πιστεύετε στον εαυτό σας και να μη χρειάζεστε σάπια στηρίγματα για να κάνετε ματαιόδοξα όνειρα πραγματικότητα.

Τιμήστε την ανθρώπινή σας ύπαρξη πράττοντας με ηθική που σας υποδεικνύει η καρδιά σας.

(από Δυνατό Μυρμήγκι, ramnousia)