Του Θανάση Ι. Νικολαΐδη
Ο,ΤΙ δεν έκανε το φιλότιμο το καταφέρνει(;) η…κρίση. Με ξένους στο κεφάλι μας. Με τα κάθε λογής, τάξεως και επαγγέλματος τσακάλια να μη σου λένε την αλήθεια. «Εδώ παπάς, εκεί παπάς…». Η στατιστική μιλά για μερικά χιλιάρικα το μήνα και ο εργαζόμενος της ΔΕΚΟ επιμένει πως πένεται και απειλεί(!) πως «θα τα κάνει λίμπα». Είναι της μόδας η ψευτιά, είναι και η ανανδρία. Κι αν πάμε λίγο «ψηλότερα», θα συναντήσουμε υπουργούς και πρωθυπουργούς(!) που μας απέκρυψαν την αλήθεια.
ΑΣ τα πάρουμε με κάποια σειρά και με διάθεση για την...αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Πάμε προς τα πίσω, προσπερνώντας του κ. Καραμανλή τη θητεία και τα «έργα» του ιδίου και των συνεργατών του. Πάμε στον κ. Σημίτη και δεν χρειάζεται να το(ν) ψάξουμε και πολύ. Ο τρόπος που έδρασε, η στάση του απέναντι στον Ανδρέα Παπανδρέου και η τεχνική των μυστικών δείπνων δεν περιποιεί τιμή στον άνδρα που κατίσχυσε με την πονηρία του και άρπαξε τα ηνία. Είχε χρήμα το ταμείο, είχαν ιδέες οι συνεργάτες του και ο εκσυγχρονισμός που «βγάζει τα καλύτερα παιδιά» μας χάρισε Καλατράβες και C4I, γέφυρες και άλλα έργα θαυμαστά και μεγάλα. Ο Πρωθυπουργός που διαχειρίστηκε τα μεγαλύτερα ποσά σε (ξένο) χρήμα, κάτι…ψυλλιάστηκε και τα παράτησε. Με την τεχνική του που δεν αφήνει ίχνη της πονηρίας του. Με τρόπο που ταιριάζει στην…κλάση και στο ταπεραμέντο του.
ΑΝΤΙ να συγκρατήσει τους Γιάννους και τους Άκηδες, προτίμησε να αποσυρθεί αθόρυβα. Αντί να ελέγξει τη διαδρομή του χρήματος στην κοίτη του Πακτωλού, φωτογράφισε την κατάσταση, κράτησε την κόπια για τον εαυτό του και ετοίμασε τις βαλίτσες του. Έστρωσε το κλίμα προετοιμάζοντας το έδαφος και οργάνωσε τον «αρραβώνα». Καμώθηκε πως δεν θέλει να αποχωριστεί το δακτυλίδι, αλλά το’ βγαλε προσεχτικά και το φόρεσε στο δάκτυλο του απορημένου(;) Γιώργου.
ΚΙ ύστερα, σήμερα, τώρα; Κάποια απ’ τα παλικάρια του απολαμβάνουν τη ζωή ατιμώρητα με νόμους που οι ίδιοι σοφίστηκαν και ο αρχηγός τους παραμένει στη σκιά. Οι άλλοι μαλλιοτραβιούνται, ο τόπος βράζει, ο έλληνας αναζητεί εναγώνια τα αίτια της μιζέριας του και ο κ. Σημίτης σιωπά. Τα ίδια και ο προκάτοχός του και μόνο ο κ. Μητσοτάκης «μιλάει», γιατί έχει τους λόγους του.
ΟΦΕΙΛΕΙ ο κ. Σημίτης να «βοηθήσει» και δεν εμφανίζεται. Να καταθέσει την αλήθεια και κρύβεται. Υπήρξε πρωθυπουργός και γνωρίζει, αλλά παραμένει σιωπηλός. Είναι υπόλογος και σφυρίζει αδιάφορα. Καλά να…πάθουμε, αφού «τους πρωθυπουργούς δεν τους πας στα δικαστήρια-τους στέλνεις σπίτι τους».
Ο,ΤΙ δεν έκανε το φιλότιμο το καταφέρνει(;) η…κρίση. Με ξένους στο κεφάλι μας. Με τα κάθε λογής, τάξεως και επαγγέλματος τσακάλια να μη σου λένε την αλήθεια. «Εδώ παπάς, εκεί παπάς…». Η στατιστική μιλά για μερικά χιλιάρικα το μήνα και ο εργαζόμενος της ΔΕΚΟ επιμένει πως πένεται και απειλεί(!) πως «θα τα κάνει λίμπα». Είναι της μόδας η ψευτιά, είναι και η ανανδρία. Κι αν πάμε λίγο «ψηλότερα», θα συναντήσουμε υπουργούς και πρωθυπουργούς(!) που μας απέκρυψαν την αλήθεια.
ΑΣ τα πάρουμε με κάποια σειρά και με διάθεση για την...αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Πάμε προς τα πίσω, προσπερνώντας του κ. Καραμανλή τη θητεία και τα «έργα» του ιδίου και των συνεργατών του. Πάμε στον κ. Σημίτη και δεν χρειάζεται να το(ν) ψάξουμε και πολύ. Ο τρόπος που έδρασε, η στάση του απέναντι στον Ανδρέα Παπανδρέου και η τεχνική των μυστικών δείπνων δεν περιποιεί τιμή στον άνδρα που κατίσχυσε με την πονηρία του και άρπαξε τα ηνία. Είχε χρήμα το ταμείο, είχαν ιδέες οι συνεργάτες του και ο εκσυγχρονισμός που «βγάζει τα καλύτερα παιδιά» μας χάρισε Καλατράβες και C4I, γέφυρες και άλλα έργα θαυμαστά και μεγάλα. Ο Πρωθυπουργός που διαχειρίστηκε τα μεγαλύτερα ποσά σε (ξένο) χρήμα, κάτι…ψυλλιάστηκε και τα παράτησε. Με την τεχνική του που δεν αφήνει ίχνη της πονηρίας του. Με τρόπο που ταιριάζει στην…κλάση και στο ταπεραμέντο του.
ΑΝΤΙ να συγκρατήσει τους Γιάννους και τους Άκηδες, προτίμησε να αποσυρθεί αθόρυβα. Αντί να ελέγξει τη διαδρομή του χρήματος στην κοίτη του Πακτωλού, φωτογράφισε την κατάσταση, κράτησε την κόπια για τον εαυτό του και ετοίμασε τις βαλίτσες του. Έστρωσε το κλίμα προετοιμάζοντας το έδαφος και οργάνωσε τον «αρραβώνα». Καμώθηκε πως δεν θέλει να αποχωριστεί το δακτυλίδι, αλλά το’ βγαλε προσεχτικά και το φόρεσε στο δάκτυλο του απορημένου(;) Γιώργου.
ΚΙ ύστερα, σήμερα, τώρα; Κάποια απ’ τα παλικάρια του απολαμβάνουν τη ζωή ατιμώρητα με νόμους που οι ίδιοι σοφίστηκαν και ο αρχηγός τους παραμένει στη σκιά. Οι άλλοι μαλλιοτραβιούνται, ο τόπος βράζει, ο έλληνας αναζητεί εναγώνια τα αίτια της μιζέριας του και ο κ. Σημίτης σιωπά. Τα ίδια και ο προκάτοχός του και μόνο ο κ. Μητσοτάκης «μιλάει», γιατί έχει τους λόγους του.
ΟΦΕΙΛΕΙ ο κ. Σημίτης να «βοηθήσει» και δεν εμφανίζεται. Να καταθέσει την αλήθεια και κρύβεται. Υπήρξε πρωθυπουργός και γνωρίζει, αλλά παραμένει σιωπηλός. Είναι υπόλογος και σφυρίζει αδιάφορα. Καλά να…πάθουμε, αφού «τους πρωθυπουργούς δεν τους πας στα δικαστήρια-τους στέλνεις σπίτι τους».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου