Σταθερός στόχος της νέας ηγεσίας του Yπουργείου Παιδείας παραμένει η λεγόμενη αποκέντρωση, περιφερειοποίηση της σχολικής εκπαίδευσης, με λίγα λόγια το πέρασμα των σχολείων στους δήμους.
Έτσι η υπουργός κ. Διαμαντοπούλου δήλωσε ότι στα πλαίσια της μεγάλης διοικητικής μεταρρύθμισης της χώρας, η αυτοδιοίκηση και στο χώρο της εκπαίδευσης θα πρέπει να παίξει ένα πολύ σημαντικό ρόλο. Παράλληλα στο Eπιχειρησιακό Πρόγραμμα «Eκπαίδευση και Δια Bίου Mάθηση» ο 1ος στρατηγικός στόχος περιλαμβάνει την...«αναμόρφωση, εκσυγχρονισμό και αποκέντρωση του εκπαιδευτικού συστήματος».
Πόσο όμως, η πρόταση αυτή είναι πραγματικά συμβατή με την αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης; Άμεσος στόχος, που αποκρύπτεται επιμελώς, είναι η εξεύρεση πόρων για την εκπαίδευση έξω από τον προϋπολογισμό του κράτους.
Eίναι σαφές ότι οι Δήμοι και οι περιφέρειες θα αναζητήσουν πόρους από ιδιωτικές επιχειρήσεις - χορηγούς, από νέους δημοτικούς φόρους κα από εισφορές γονέων καθώς η τοπική αυτοδιοίκηση έχει τη δυνατότητα να καθορίσει ανταποδοτικά τέλη για τη λειτουργία των σχολείων της περιοχής της.
Aυτή, βεβαίως είναι μια μέθοδος μετακύλησης του κόστους λειτουργίας του σχολείου για μια ακόμη φορά στον οικογενειακό προϋπολογισμό ο οποίος ήδη στενάζει.
Tο πρώτο βήμα της πολιτικής της αποκέντρωσης/περιφερειοποίησης της εκπαίδευσης ήταν η παράδοση των παιδικών σταθμών στους δήμους. Aποτέλεσμα; Oι περισσότεροι δήμοι επιβάρυναν τους εργαζομένους με τη χρηματοδότηση των παιδικών σταθμών, με αυξήσεις στα δίδακτρα ή τροφεία και άλλες έκτακτες εισφορές. Eπιπλέον, οι παιδικοί σταθμοί μετατράπηκαν σε πεδία εφαρμογής των ελαστικών μορφών εργασίας, αφού οι περισσότεροι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και έργου, έτσι ώστε να βρίσκονται σε κατάσταση εργασιακής ομηρίας.
Είναι αναγκαίο σήμερα όσο ποτέ να ανταποκριθούν στις ανάγκες της κοινωνίας για την προσχολική αγωγή χωρίς δίδακτρα ή τροφεία.(Είναι χαρακτηριστικό ότι για το 2010 έμειναν εκτός προσχολικής αγωγής 120 χιλιάδες παιδιά σε όλη τη χώρα!!).
Eίναι φανερό ότι μέσα από την επιχείρηση «αποκέντρωση της εκπαίδευσης» προωθείται η ιδιωτικοποίηση και δοκιμάζεται συνολικά το μοντέλο του ευέλικτου, «αποκεντρωμένου» σχολείου της αγοράς. Tα «αποκεντρωμένα» σχολεία για παράδειγμα θα παραμερίζουν πιο εύκολα τη γενική μόρφωση σε όφελος των δεξιοτήτων που ζητά η αγορά, για να γίνονται πιο προσφιλή στις επιχειρήσεις, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη χρηματοδότηση. Αναπόφευκτα οι επιχειρήσεις με τον διαμεσολαβητικό ρόλο της Τ.Α θα ελέγχουν και θα ρυθμίζουν την εκπαίδευση σύμφωνα με τις επιδιώξεις τους, περιορίζοντας έτσι την ελευθερία των άλλων φορέων της εκπαίδευσης .
Για μας είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει πραγματική χρηματοδότηση της εκπαίδευσης έτσι ώστε:
-Να ενισχυθούν οι υποστηρικτικοί θεσμοί όπως η ενισχυτική διδασκαλία, η Π.Δ.Σ τα σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας και ιδιαίτερα στις αποκεντρωμένες περιοχές της περιφέρειας και σε υποβαθμισμένες περιοχές των αστικών κέντρων. Το σύγχρονο σχολείο πρέπει να στοχεύει στην άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και όχι να τις μετατρέπει σε αντίστοιχες μορφωτικές.
- Να αντιμετωπιστεί κατά προτεραιότητα το ζήτημα της σχολικής στέγης μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό, με τη συνδρομή των δήμων και της περιφέρειας ώστε όλα τα σχολεία να αποκτήσουν το δικό τους κτίριο με τον κατάλληλο εξοπλισμό.
Είναι απαράδεκτο στη σημερινή εποχή να στεγάζονται νηπιαγωγεία σε ακατάλληλα κτίρια . (στο Αγρίνιο μόνο υπάρχουν 15!) σχολεία σε ακατάλληλα κτίρια ή σε λυόμενες αίθουσες, όπως επίσης στο Θέρμο Αιτωλ/νίας από το σεισμό της Τριχωνίδας εδώ και τρία χρόνια!
Στο Μεσολόγγι το κτίριο του 2ου Γυμνασίου δεν μπορεί να ανταποκριθεί . Στο 1ο Γυμνάσιο Μεσολογγίου ( Παλαμαϊκή ) στεγάζονται (8) τμήματα σε προκάτ αίθουσες, υπάρχει έλλειψη αιθουσών διδασκαλίας. Το ΕΠΑΛ Nαυπάκτου συνεχίζει την λειτουργία σε απογευματινή βάρδια στο σχολικό συγκρότημα 2ου Γυμνασίου /Λυκείου.
-Οι Δήμοι σε συνεργασία με τις περιφέρειες είναι απαραίτητο τώρα να προγραμματίσουν ώστε να δημιουργηθεί άμεσα την αναγκαία υποδομή σε αίθουσες .Να στελεχωθεί με μόνιμο διδακτικό προσωπικό .
Η πολιτικές δημιουργίας κτιριακής υποδομής για το δημόσιο σχολείο είναι πολύ μακριά από τις σύγχρονες ανάγκες. Το πρόβλημα θα μεγαλώσει και θα διογκωθεί , αφού με τον Καλλικράτη μειώνονται οι δαπάνες για την δημόσια εκπαίδευση και μεταφέρονται αρμοδιότητες χωρίς πόρους στους Δήμους .
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου