Ακούω αυτές τις ημέρες την καμπάνια του “Χαμόγελου του παιδιού” για βιασμούς, ναρκωτικά, εξαθλίωση μέσα σε οικογένειες και σκέπτομαι ότι, τηρουμένων των αναλογιών, ολόκληρη η κοινωνία μας σήμερα δικαίως πρέπει να εκλαμβάνεται ως “κακοποιημένη”. Από ποιους; Από τα ίδια τα...
μέλη της, από εμάς τους ίδιους.
μέλη της, από εμάς τους ίδιους.
Δείτε τι γίνεται σήμερα, Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010: Σε τέσσερα σημεία του Λεκανοπεδίου βρίσκονται ΠΑΡΑΝΟΜΑ παρκαρισμένες εκατοντάδες νταλίκες και βυτιοφόρα, επειδή η “κράτος εν κράτει” κλειστή κάστα των ιδιοκτητών απειλεί την κυβέρνηση με de facto απεργία. Ποιος την πληρώνει; εμείς, οι οδηγοί, κι όχι βέβαια η κυβέρνηση, που δεν ιδρώνει το αυτί της από τα ατέλειωτα μποτιλιαρίσματα. Αν μάλιστα όσοι κακοποιούν την ελληνική κοινωνία έχουν και περισσό θράσος, μας ζητούν και… συγνώμη από τα κανάλια!
Εκτός από τους ιδιοκτήτες των φορτηγών δημόσιας χρήσης, σήμερα κλειστά είναι και τα φαρμακεία. Γιατί; Όχι διότι απεργούν, αλλά… επειδή εορτάζει ο προστάτης τους Τίμιος Σταυρός! Κύριε των Δυνάμεων, μεθ ημών γενού! Είναι δυνατόν να με ταλαιπωρούν γιατί… γιορτάζουν; Εγώ κλείνω τις δουλειές μου όταν γιορτάζει η συντεχνία μου;
Αλλά, να ήταν μόνο αυτά; Καθημερινά κακοποιούμαστε από απίθανες μειοψηφίες, που ετσιθελικά κλείνουν τους δρόμους κάνοντας, λέει, “πορεία”. Αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω κι ένας Έλληνας που να γνωρίζει πόσες χιλιάδες πορείες γίνονται στο ταλαίπωρο κέντρο της Αθήνας κάθε χρόνο και να πιστεύει ότι όλος αυτός ο απίστευτος χαμός έχει φέρει έστω και το παραμικρό αποτέλεσμα. Κάθε μέρα- μα κάθε μέρα!!!- το κάντρο της ελληνικής πρωτεύουσας κακοποιείται, και μαζί του όλοι εμείς που εργαζόμαστε εκεί, για το κόλλημα του κάθε απίθανου που νομίζει ότι θα εκβιάσει την κυβέρνηση ή θα ρίξει τον καπιταλισμό. Κανένα έλεος!
Ως πότε θα το υπομένουμε; Κι ως πότε θα συγχωρούμε τη χρεοκοπημένη πολιτική τάξη που αντί να επιβάλλει το νόμο, συναλλάσσεται με την παρανομία; Γιατί αν εγώ παρκάρω παράνομα το αυτοκίνητό μου στην εθνική οδό Αθηνών- Λαμίας θα μου το σηκώσει ο γερανός και θα μου σβουρίξουν ένα τεράστιο πρόστιμο. Στους ιδιοκτήτες φορτηγών δημόσιας χρήσης, όμως, η χρεοκοπημένη πολιτική τάξη παραχωρεί ένα δικαίωμα που εμένα μου αρνείται ασυζητητί. Τι άλλο μπορεί να είναι κακοποίηση του πολίτη από την… Πολιτεία;
Το ζήτημα είναι ως πότε οι νόμιμοι και συνεπείς πολίτες θα ανεχόμαστε αυτή την πολλαπλή κακοποίηση. Ως πότε;
(από tapragmata)
(από tapragmata)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου