Γράφει η Ιδεοπηγή.
Πέρασαν αρκετές μέρες και μπορούμε ήρεμα να ασχοληθούμε, με το θέμα του Καραγκιόζη. Γράφτηκαν πολλά για την Ελληνικότητα και τη χρησιμότητά του. Τα σχόλια και οι αναλύσεις που έγιναν για το θέμα, ήταν πολλά και αντικρουόμενα, άλλα γράφτηκαν με συναισθηματικό τρόπο άλλα με ψυχρή λογική. Οι πολέμιοι του καραγκιόζη, υποστηρίζουν ότι αποτελεί κακό πρότυπο για τα Ελληνόπουλα. Ο δημοσιογράφος κ. Γ Μαρίνος έχει εκφράσει αυτή την άποψη.
Ας εξετάσουμε το αν αποτελεί κακά πρότυπο ή όχι.
Στο θέατρο σκιών, ο Καραγκιόζης είναι καμπούρης και κακάσχημος, με ένα χέρι πιο μακρύ, αλήθεια ποιος θάθελε να του μοιάσει; Ποιος θέλει να έχει σαν πρότυπο έναν κακάσχημο και καμπούρη, ας σημειωθεί ότι το να... αποκαλείς κάποιον Καραγκιόζη είναι βρισιά.
Οι υπόλοιποι ήρωες του θεάτρου σκιών, είναι αυτοί που δεν πρέπει να μιμούμαστε. Ο Χατζηαβάτης, δειλός και δουλοπρεπής, ο μπάρμπα Γιώργος, αγροίκος και αμαθής, ο Σταύρακας θρασύδειλος κτλ.
Ο Καραγκιόζης και οι άλλοι ήρωες του θεάτρου σκιών, αν και κεντρικά πρόσωπα, είναι το μέσον για την μετάδοση των μηνυμάτων της λαϊκής τέχνης, είναι κάτι σαν αφηγητές. Στο κλασσικό έργο ο Μεγαλέξανδρος και το φίδι, το μήνυμα αφορά τον Μέγα Αλέξανδρο και τον ηρωισμό του, υπάρχει κανείς που να διαφωνεί, να έχουν τα παιδιά σαν πρότυπο, τον Μέγα Αλέξανδρο;
Το ίδιο με τους ήρωες Ηρακλή, Θησέα κτλ σε άλλα έργα του θεάτρου σκιών.
Ακόμη στο έργο ο Καραγκιόζης γιατρός, καταδικάζεται εμμέσως πλην σαφώς η αγυρτεία και ο κομπογιαννιτισμός.
Το ζητούμενο λοιπόν, είναι τα κείμενα να περιέχουν σωστά μηνύματα και κεντρικούς ήρωες άξιους για πρότυπα.
Όσο αφορά την προέλευση του θεάτρου σκιών, λίγη σημασία έχει. Η προέλευσή του πάντως είναι απ’ την ανατολή, όπου ανήκει πολιτιστικά και η Ελλάδα.
(από ideopigi)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου