Μήπως ο Ελληνισμός διατήρησε την Ορθοδοξία, γι’ αυτό και πολεμάται;

…Η θέση του Κοσμά Φλαμιάτου (+1852) είναι απόλυτα σαφής: «Έχομεν πάμπολλα σημεία και δείγματα εναργή, ότι το Ελληνικόν Έθνος, υπέρ πάντα τα άλλα, προώρισεν ο Θεός απ’ αιώνας ως άγιον καί περιούσιον καί εκλεκτόν εαυτού λαόν». Η εκλογή του Ελληνισμού, πού συνδέεται καί στον Φλαμιάτο με μια ισχυρή διάθεση «αντί σιωνισμού" (όχι: αντισημιτισμού), είναι κατ' αυτόν ορατή σ' όλη την ιστορική του πορεία. Ο Ελληνισμός προετοιμάσθηκε με «την κοσμικήν γνώσιν και την έξω παιδείαν» για την αποδοχή του... Ευαγγελίου, ενώ η γλώσσα του έγινε μέσο εξαπλώσεως του Ευαγγελίου καί της Θεολογίας.

 Ο Φλαμιάτος δεν δέχεται όμως κάποια «μεροληπτική» εκλογή εκ μέρους του Θεού, αλλά την χαρίτωση του Ελληνικού Έθνους λόγω της αφοσιώσεώς του στην υπόθεση του Χριστιανισμού. Είναι καί αυτός εκφραστής της «θεοκρατικής αποστολής» του Ελληνισμού, μη αποφεύγοντας την παραδοχή κάποιας «υπεροχής» του, πού δεν οδηγεί όμως σε κάποιο νοσηρό φυλετισμό, αλλά στην αναγνώριση καί συνεχή υπόμνηση του χρέους καί της ευθύνης του Ελληνισμού απέναντι στην υπόλοιπη ανθρωπότητα καί την ιστορία. «Το ελληνικόν Γένος(!), ως ευγενέστερον καί συνετώτερον όλων των άλλων εθνών, έδειξεν εν έργω καί λόγω περισσοτέραν αποδοχήν, αφοσίωσιν καί ζήλον υπέρ της χάριτος του Ευαγγελίου καί εις αυτό υπέρ πάντα τα άλλα χριστιανικά γένη διετηρήθη η καθαρότης καί ο αγιασμός της πίστεως, αφ' ου προέρχεται καί πηγάζει ο ουράνιος φωτισμός». Ο Ελληνισμός -πού ως «Γένος» εδώ γίνεται δεκτός με την ευρύτερη οικουμενική εκδοχή του— διατήρησε την Ορθοδοξία, και σ' αυτό εντοπίζεται η υψηλή του αποστολή. Έτσι εξηγείται, κατά τον Φλαμιάτο, και ο μεγάλος πόλεμος των δυνάμεων του σκότους εναντίον του, οι τόσοι πειρασμοί του στην ιστορία καί κυρίως η οθωμανική κυριαρχία. Αλλά καί μετά τη μερική απελευθέρωση του, από τις αρχές του 19ου αιώνα άρχισε ο πόλεμος της διπλωματίας «ίνα φέρει την εκ της πίστεως αποστασίαν και δι’ αυτής τον γενικόν όλεθρον τούτου του πολυπαθούς έθνους». Διαβλέποντας δε παντού πνευματικά κίνητρα, δέχεται τα σχεδιαζόμενα έναντι του Ελληνικού Έθνους από την διεινή διπλωματία ως προσπάθεια ματαιώσεως της ιστορικής αποστολής του…

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ελληνισμός μετέωρος» του π. Γεωργίου Μεταλληνού

(από stratisandriotis, pentapostagma)