Ουσάα και θεαμα. Ποιό χάσαμε και ποιο φέραμε.

Γράφει ο Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος «E»

Τελικά το ασφαλιστικό ψηφίστηκε. Και ψηφίστηκε ευκολότερα απ’ όσο διαφαινόταν και χωρίς δυσάρεστες για την κυβέρνηση παρενέργειες στη συνοχή της κοινοβουλευτικής της ομάδας. Το κόστος της εφαρμογής του πέφτει στους ώμους των μισθωτών και των συνταξιούχων, αλλά ένα από τα ζητούμενα της εμπειρίας αυτής είναι αν και κατά...

πόσο θα αντλήσουν τα αναγκαία διδάγματα κάποιοι, οι οποίοι έμμεσα ευθύνονται για..

τη σκληρότητα των μέτρων του ασφαλιστικού, επειδή δεν έκαναν όσα όφειλαν να κάνουν όταν έπρεπε.

Ακουσα προ ημερών γνωστό τηλεπαρουσιαστή να κραυγάζει σε μια έξαρση ακραίου λαϊκισμού πως «εμείς είμαστε με τον κοσμάκη». Ως μέσο αύξησης της τηλεθέασης προσφέρονται τέτοιες διαβεβαιώσεις, αλλά η δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι «να είναι με τον κοσμάκη». Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να είναι με την αλήθεια, έστω κι αν αυτή κοντράρεται κάποια στιγμή με τη λαϊκή διάθεση.

Το 2001, όπως όλοι ξέρουμε, υπήρξε το σχέδιο Γιαννίτση για την αναμόρφωση του ασφαλιστικού. Σήμερα όλοι συμφωνούν ότι αν εκείνο το σχέδιο, με μέτρα πολύ ηπιότερα από τα σημερινά, είχε ψηφιστεί θα είχαμε αποφύγει τα χειρότερα. Αλλά τότε οι συνδικαλιστές «ήταν με τον κοσμάκη» και με τα κεκτημένα του. Οι πολιτικοί ήταν επίσης «με τον κοσμάκη» και τις κατακτήσεις του. Και τα μέσα ενημέρωσης ήταν κι αυτά «με τον κοσμάκη» και αντίθετα στον όποιο περιορισμό των δικαιωμάτων του.

Να το πούμε πιο χοντρά; Ολοι εμείς -κυβερνήσεις και πολιτικοί, συνδικαλιστές και μέσα ενημέρωσης- προδίδουμε τον ρόλο μας όταν επιδιώκουμε να είμαστε αρεστοί και όχι χρήσιμοι, συμπαθείς και όχι αντιπαθείς όταν αυτό χρειάζεται, επειδή μόνο έτσι υπηρετείται το πραγματικό κοινωνικό και οικονομικό συμφέρον και προστατεύεται ο απλός και μη ενημερωμένος πολίτης για τους κινδύνους που παραμονεύουν.

Οταν έπρεπε, κανένας απ’ όλους μας -για τους δικούς του, καθαρά ιδιοτελείς, λόγους ο καθένας- δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και δεν ανταποκρίθηκε στις υποχρεώσεις του, όπως θα όφειλε να είχε κάνει. Και στην πραγματικότητα, «δεν ήταν με τον κοσμάκη», όσο κι αν διαβεβαίωνε ότι γι’ αυτόν αγωνίζεται και πάσχει. Τα δικά του ιδιοτελή συμφέροντα (εξ)υπηρετούσε ο καθένας. Τουλάχιστον ας διδαχτούμε όλοι από τα λάθη μας κι ας είμαστε προνοητικότεροι.

Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος

(από realpolitics)