Το άκουσα με τ’ αυτιά μου, καθώς παρακολουθούσα τις δηλώσεις Παπανδρέου-Μέρκελ σε απευθείας μετάδοση, το άκουσα καθαρά, καθώς το είπε δυο φορές, αλλά και πάλι δεν το πίστευα και γι’ αυτό δεν έγραψα αμέσως αλλά περίμενα να το βρω γραμμένο. Και πράγματι το βρίσκω και μάλιστα στον πιο έγκυρο για το θεμα ιστότοπο, του ίδιου του ΠΑΣΟΚ.
Στο κλείσιμο της ομιλίας του, ο Γ. Παπανδρέου θέλησε να πει δυο λόγια για τις σχέσεις του ελληνικού με τον γερμανικό λαό, είπε λοιπόν για τους Γερμανούς τουρίστες που έρχονται στην...
Ελλάδα, είπε και για τους Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία:
Αλλά υπάρχουν και οι Έλληνες που ζουν εδώ, στη Γερμανία, και είναι πολλοί, όχι μόνο μια γενιά, και δύο και τρεις γενιές τώρα, και έχουν δουλέψει στα εργοστάσια, έχουν δουλέψει σε εταιρείες, έχουν δουλέψει στα σχολεία, είναι καθηγητές στα Πανεπιστήμια, έχουν ανοίξει επιχειρήσεις, είναι μέρος της γερμανικής κοινωνίας και είναι ένας λίκνος, ένας πολύ σημαντικός λίκνος, μεταξύ του Γερμανικού και του Ελληνικού λαού.
Και σας ρωτάω, τι είναι ο λίκνος; Τέτοια λέξη δεν υπάρχει. Υπάρχει το λίκνο, η κούνια του μωρού, που τη χρησιμοποιούμε κυρίως με τη μεταφορική έννοια, όταν λέμε το κλισεδάκι πως η Ελλάδα είναι...
το λίκνο της δημοκρατίας (γι’ αυτό την έχουμε ακόμα στα σπάργανα;). Όχι όμως ο λίκνος. Αλλά και πάλι, κι αν υποθέσουμε πως ο πρωθυπουργός έκανε από παραδρομή της γλώσσας λάθος στο γένος, δεν ταιριάζει με τα συμφραζόμενα. Οι Έλληνες μετανάστες δεν μπορεί να είναι λίκνο μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας.
Θα καταλάβατε τώρα πώς έγινε το λάθος. Ο Γ. Παπανδρέου ήθελε να πει ότι οι Έλληνες μετανάστες είναι πολύ σημαντικός σύνδεσμος μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας –και δεν έβρισκε τη λέξη. Στα αγγλικά, είναι link. Ασυναίσθητα λοιπόν (υποθέτω), αυτό το link το έκανε ελληνικό, και ανέσυρε την ελληνική λέξη λίκνο και τα πάντρεψε, και γεννήθηκε ο λίκνος. Νοηματικά, αν το δείτε, το link ταιριάζει μια χαρά. Οι Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία πράγματι είναι σημαντικός σύνδεσμος μεταξύ του γερμανικού και του ελληνικού λαού.
Θα μου πείτε, είσαι βέβαιος; Είμαι σχεδόν βέβαιος –και, εν πάση περιπτώσει, βρείτε εσείς μια καλύτερη εξήγηση. Ή πείτε μου τι στην ευχή είναι αυτός ο λίκνος.
ΥΓ Θα μπορούσε πάντως ο πρωθυπουργικός νεολογισμός να καθιερωθεί (πώς αλλιώς θα φτάσουμε τα 5 εκατομμύρια λέξεις;) Κι έτσι, αντί να λέμε “δώσε μου το λινκ να κατεβάσω το τραγούδι” θα λέτε “δώσε μου τον λίκνο”.
Προσθήκη: Μπορεί να πρόκειται για φόρο τιμής στον Εγγονόπουλο και στο ποίημά του “Το λίκνον ο λύχνος”:
ΤΟ ΛΙΚΝΟΝ Ο ΛΥΧΝΟΣ
πάντοτε αγαπούσα
-με πάθος-
κάθε εκδήλωση της ζωής
όμως δεν μ’ένοιαζε
o θάνατος
τώρα που μ’άφισες να ξαποσταίνω
πλάι στο λαμπρό φώς
των ωραίων ματιών σου
τώρα αγαπώ ακόμη περισσότερο τη ζωή
και δε θα’θελα
να πεθάνω πια
ποτέ.
(από nikos sarantakos)
Στο κλείσιμο της ομιλίας του, ο Γ. Παπανδρέου θέλησε να πει δυο λόγια για τις σχέσεις του ελληνικού με τον γερμανικό λαό, είπε λοιπόν για τους Γερμανούς τουρίστες που έρχονται στην...
Ελλάδα, είπε και για τους Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία:
Αλλά υπάρχουν και οι Έλληνες που ζουν εδώ, στη Γερμανία, και είναι πολλοί, όχι μόνο μια γενιά, και δύο και τρεις γενιές τώρα, και έχουν δουλέψει στα εργοστάσια, έχουν δουλέψει σε εταιρείες, έχουν δουλέψει στα σχολεία, είναι καθηγητές στα Πανεπιστήμια, έχουν ανοίξει επιχειρήσεις, είναι μέρος της γερμανικής κοινωνίας και είναι ένας λίκνος, ένας πολύ σημαντικός λίκνος, μεταξύ του Γερμανικού και του Ελληνικού λαού.
Και σας ρωτάω, τι είναι ο λίκνος; Τέτοια λέξη δεν υπάρχει. Υπάρχει το λίκνο, η κούνια του μωρού, που τη χρησιμοποιούμε κυρίως με τη μεταφορική έννοια, όταν λέμε το κλισεδάκι πως η Ελλάδα είναι...
το λίκνο της δημοκρατίας (γι’ αυτό την έχουμε ακόμα στα σπάργανα;). Όχι όμως ο λίκνος. Αλλά και πάλι, κι αν υποθέσουμε πως ο πρωθυπουργός έκανε από παραδρομή της γλώσσας λάθος στο γένος, δεν ταιριάζει με τα συμφραζόμενα. Οι Έλληνες μετανάστες δεν μπορεί να είναι λίκνο μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας.
Θα καταλάβατε τώρα πώς έγινε το λάθος. Ο Γ. Παπανδρέου ήθελε να πει ότι οι Έλληνες μετανάστες είναι πολύ σημαντικός σύνδεσμος μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας –και δεν έβρισκε τη λέξη. Στα αγγλικά, είναι link. Ασυναίσθητα λοιπόν (υποθέτω), αυτό το link το έκανε ελληνικό, και ανέσυρε την ελληνική λέξη λίκνο και τα πάντρεψε, και γεννήθηκε ο λίκνος. Νοηματικά, αν το δείτε, το link ταιριάζει μια χαρά. Οι Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία πράγματι είναι σημαντικός σύνδεσμος μεταξύ του γερμανικού και του ελληνικού λαού.
Θα μου πείτε, είσαι βέβαιος; Είμαι σχεδόν βέβαιος –και, εν πάση περιπτώσει, βρείτε εσείς μια καλύτερη εξήγηση. Ή πείτε μου τι στην ευχή είναι αυτός ο λίκνος.
ΥΓ Θα μπορούσε πάντως ο πρωθυπουργικός νεολογισμός να καθιερωθεί (πώς αλλιώς θα φτάσουμε τα 5 εκατομμύρια λέξεις;) Κι έτσι, αντί να λέμε “δώσε μου το λινκ να κατεβάσω το τραγούδι” θα λέτε “δώσε μου τον λίκνο”.
Προσθήκη: Μπορεί να πρόκειται για φόρο τιμής στον Εγγονόπουλο και στο ποίημά του “Το λίκνον ο λύχνος”:
ΤΟ ΛΙΚΝΟΝ Ο ΛΥΧΝΟΣ
πάντοτε αγαπούσα
-με πάθος-
κάθε εκδήλωση της ζωής
όμως δεν μ’ένοιαζε
o θάνατος
τώρα που μ’άφισες να ξαποσταίνω
πλάι στο λαμπρό φώς
των ωραίων ματιών σου
τώρα αγαπώ ακόμη περισσότερο τη ζωή
και δε θα’θελα
να πεθάνω πια
ποτέ.
(από nikos sarantakos)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου