Ο Λάκης, οι συνεχιστές και η…δημοκρατία.

Του Θανάση Νικολαΐδη

«ΕΝ αρχή ην» ο Λαζόπουλος. Με την τέχνη του πάνω στους «Μήτσους» που άφησαν εποχή. Ύστερα ήρθε, εξελικτικά αλλά ξεκάρφωτα, η «τέχνη» της βωμολοχίας και της λεκτικής προστυχιάς του. Σε θεματολόγιο απαγορευτικό να μπει στο…τσαντίρι του γονιός με την κόρη δίπλα του και το εγγόνι γεμάτο απορίες πάνω στην «ορολογία» και τις βρισιές του «καλλιτέχνη».

ΜΕ την ταμπελίτσα της σάτιρας ο κ. Λαζόπουλος και μόνο της...
φυγοστρατία του δεν σατιρίζει (τον τσάκωσαν με το τρελόχαρτο στο χέρι…). Πυρά και προστυχιές κατά δικαίων και αδίκων και μόνο για τη μάννα του μιλάει με σεβασμό και σε βαθμό ελεγχόμενης πλακίτσας. Με τις χαχανίζουσες πρώτο τραπέζι πίστα και την γεροντοσύνη να ασφυκτιά επιμελώς στα πιεσμένα στήθια της νεάζουσας ξανθιάς γεροντομπεμπέκας δίπλα του (και δεν εννοούμε την κα Γερασιμίδου), να εκστασιάζεται. Με το ανεξήγητο πάθος του κατά της κας Ντενίση και του κ. Πρέκα. Με τα…εξηγήσιμα επιλεκτικά λυσσώδη του κατά κομμάτων, κινημάτων και αρχηγών.

ΚΑΙ πιάνει τόπο το…αριστοφανικό του δασκαλίκι σε μαθητές με τα πανό (παρέλευσής τους), μη φανεί πως είναι πίσω απ’ τον κόσμο και καθυστερημένοι, άβγαλτα χωριατόπαιδα που αγνοούν την…κοκαΐνη, θεωρητικά, μέχρι να τη γευτούν σε κρουαζιέρες επώνυμων, πριν τους φυγαδεύσουν. Και το σχολείο με τους…νόμους και την ευαισθησία των εκπαιδευτικών του; Τόλμησε μια διευθύντρια γυμνασίου να ξεστομίσει το «απαγορεύεται η συντεταγμένη κάθοδος στην Αθήνα», την έκανε ρεζίλι ο Λάκης και οι εκπαιδευτικοί συντάχτηκαν με τους πολλούς. Δεν προκάλεσαν εισαγγελική παρέμβαση, δεν «στασίασαν», δεν απήργησαν.

ΚΑΙ, βέβαια, έχει τις ανοχές της η κοινωνία, τους μιμητές του ο κ. Λαζόπουλος, έχει και η τηλεοπτική αλητεία τη συνέχειά της. Μεταμεσονύκτιος με τα «όλα» του ο κ. Θέμος, σε ώρες κοινής…αυτοσυγκέντρωσης του μαθητόκοσμου εκείνος ο μαντράχαλος που προκαλεί την ετέρα (προσοχή την ορθογραφία) γεροντομπεμπέκα, «ξοφλημένη» (και πιθανώς ανέραστη) κα Βίσση πώς κάνει έρωτα τρώγοντας…

ΤΟ πήγαν δειλά και δοκιμαστικά και φτάσαμε στο χάλι. «Δημοκρατία έχουμε», σκέφθηκαν, «ο εισαγγελέας τι κάνει» σκεφθήκαμε, ωστόσο, στη δικτατορία κάνει ΕΝΑΣ ό,τι θέλει. Στην ολιγαρχία μια ΟΜΑΔΑ κάνει ό,τι θέλει, αλλά στη δημοκρατία ΚΑΝΕΝΑΣ δεν κάνει ό,τι θέλει.