Τι κάνουμε τώρα;

Του Ελευθέριου Τζιόλα

Η κατάσταση οδηγείται σε πρωτοφανές, βαθύ αδιέξοδο. Η πολιτική της διαχείριση -κι η διέξοδος- αναδεικνύεται ως το κυρίαρχο ζήτημα. Αξιόπιστη πρόταση που απαντά στο κεντρικό αυτό αιτούμενο δεν μπορεί να υπάρξει, σήμερα, χωρίς τον Γ. Παπανδρέου. Αλλά, ενώ ο Γ. Παπανδρέου είναι κεντρικός συντελεστής της λύσης, η τωρινή του κυβερνητική ομάδα δεν είναι.

Η λύση για την οποία μιλώ, δεν μπορεί να είναι ένας συνήθης κυβερνητικός ανασχηματισμός. Απαιτείται ένα νέο εθνικό ηγετικό επιτελείο !΄Ένα επιτελείο ανόρθωσης. Η καταγωγή του, η ταυτότητά του, η σύνθεσή του πρέπει να... είναι του δημοκρατικού-πατριωτικού-μεταρρυθμιστικού χώρου, με κυρίαρχα τα χαρακτηριστικά του αναστήματος, της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας. 
Θεμελιώδη αντικείμενά της θα είναι τρία (3) : 
-η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με επιδίωξη ακύρωσης μέρους του, 
-η αναπτυξιακή εργώδης κινητοποίηση (με στοχεύσεις και πόρους από τους νέους παγκόσμιους παίκτες, τον ελληνισμό και το ΕΣΠΑ), 
-η αποκατάσταση της βαθιά διασαλευμένης εμπιστοσύνης του λαού. 
Αυτά πρέπει να γίνουν τώρα ! 
Αν δεν γίνουν τώρα, ο Γ. Παπανδρέου θα υποχρεωθεί να κινηθεί προς αυτά με τους χείριστους όρους το φθινόπωρο, μετά τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές... 
Οι εξελίξεις, όμως, μέχρι τότε θα έχουν παντελώς ξεφύγει... 
Και το θέμα που θα τίθεται, τότε, θα είναι άλλο (και για τη χώρα, και για το πολιτικό/θεσμικό σύστημα στο σύνολό του)... 
Η κρίση τούτη δεν είναι μιά ακόμα δύσκολη στιγμή στη Ιστορία μας, ως έθνους και κοινωνίας. 
Αρκεί -και μόνο- να σκεφθεί κανείς ότι αντίστοιχή της είχε συμβεί πρίνο 117 χρόνια !!

(από ostria-gr)