Θα μας τα πάρουν όλα...

Του Γιώργου Κράλογλου

Μόνο με σοβαρά τεκμηριωμένες εξηγήσεις και χειροπιαστές εγγυήσεις θα έχουν από εδώ και στο εξής το δικαίωμα οι νάνοι-πολιτικοί της χώρας να τρομοκρατούν τους πανικόβλητους μικροκαταθέτες ότι είναι προδοσία να αδειάζουν τους λογαριασμούς τους στις Τράπεζες και να γεμίζουν τα μαξιλάρια τους.

Γιατί υπεύθυνοι της ψυχολογίας πανικού και της αγωνίας ότι “θα μας τα πάρουν όλα” είναι οι ίδιοι οι νάνοι-πολιτικοί που αποδεδειγμένα αδιαφορούν (στην πράξη) για τον...
πανικό μισθωτών, συνταξιούχων και ανέργων μπροστά στη δική τους αγωνία να κρατήσουν τα κομματικά τους ναυάγια ή να αναδείξουν τα νέα κομματικά τους οχυρά.

Είναι υπεύθυνοι για την ψυχολογία μπουλουκιού και της φυγής του λαού γιατί είναι αυτοί που την δημιουργούν για να καλύπτουν τα ιδεολογικά παραμύθια τους και την ανικανότητά τους να ξεκολλήσουν από την μόνη πολιτική τέχνη που γνωρίζουν.

Την εκμετάλλευση της εκάστοτε κατοχής για να οργανώνουν “αντίσταση” (με βέβαιες πολιτικές υποθήκες) προκαλώντας (για τα πολιτικά τους κέρδη) ακόμη και κλίμα διχασμού και εμφυλίου όπως και σήμερα.

Στην ανευθυνότητα και μόνο στην ανευθυνότητα αντιδρά, άτακτα και αψυχολόγητα, ο λαός με το τράβηγμα των οικονομιών του από τις Τράπεζες, με το γιαούρτωμα, με το μπάχαλο και τελικά με την ψήφο του και στους νεοναζί.

Στην ανευθυνότητα μισού αιώνα ιστορίας, από το 1960 μέχρι σήμερα, που οδήγησε μαζί και με άλλους λόγους στην κατοχή της χούντας του 1967.

Την κατοχή που ανέδειξε, μέσα από την αντίσταση, “πολιτικούς” που έφεραν στην Ελλάδα τα διαπλεκόμενα, τους νταβατζήδες της πολιτικής, τα σκάνδαλα Κοσκωτά, Ζήμενς, των υποβρυχίων, των εξοπλισμών, και των κάθε λογής κρατικών προμηθειών.

Και για τον λαό ως μοναδική “προσφορά” την οικονομική κρίση, τον διχασμό και το κλίμα εμφυλίου.

Την κατοχή που διαδέχθηκε η πρωθυπουργική δικτατορία του Κωνσταντίνου Καραμανλή η οποία μας οδήγησε επάξια μεν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά μέσα σε ένα σοσιαλιστικό κλίμα που εγκαινιάσθηκε το 1974-1981 με κρατικοποιήσεις τεσσάρων ιδιωτικών ομίλων για να βολευτούν οι τότε κομματικές μεραρχίες.

Κρατικοποιήσεις που συνεχίστηκαν και μέσω της Εθνικής με την πρώτη γενιά των 40 προβληματικών βιομηχανιών που αντί να πουληθούν τις φορτώθηκε ο ελληνικός λαός.

Και μέσα στο κλίμα αυτό φθάνουμε στην “κατοχή” του δήθεν σοσιαλισμού.

Στον εντελώς ανύπαρκτο σοσιαλισμό και της τριτοκοσμικής “αλλαγής“ της πρωθυπουργικής δικτατορίας του Ανδρέα Παπανδρέου με τα γνωστά συνθήματα “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο” που μετατράπηκε σε “τα λεφτά της ΕΟΚ του Παπαντρέα -Τσοβόλα δώστα όλα” και “έξω οι βάσεις του θανάτου” οι οποίες όμως εγκαινιάσθηκαν ένα χρόνο μετά με πανηγυρισμούς...

Τα συνθήματα-συνθήματα αλλά η τότε “αντίσταση” (στην κυβέρνηση Κ. Καραμανλή) δικαιώθηκε με την πλήρη αλλαγή του κομματικού στρατού του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ από τα χέρια της δεξιάς και του Καραμανλισμού στα χέρια των “σοσιαλιστών” του ΠΑΣΟΚ μέσω των συντεχνιών των συνδικάτων που κράτησαν τα “οχυρά” του κράτους μεταφέροντας την εκλογική πελατεία από την Νέα Δημοκρατία στο ΠΑΣΟΚ.

Έτσι με το ΠΑΣΟΚ να λειτουργεί ως Γραφείο Γενικής Εξυπηρέτησης Οπαδών του Κόμματος φθάσαμε στην αντίσταση των “γαλάζιων παιδιών” και στα συνθήματα “θα ξαναχτίσουμε το κράτος“ με τον διάδοχο Κωνσταντίνο Καραμανλή που το μόνο που ανάδειξε στην πράξη ήταν το σκάνδαλο Βατοπεδίου και το καμουφλάρισμα της κρίσης...

Αλλά από το φιάσκο της πολιτικής Καραμανλή ξεπήδησε η “αντίσταση” του “λεφτά υπάρχουν” και τα σωρηδόν ψεύδη της διετίας 2009-2011 του Γιώργου Παπανδρέου που μας οδήγησε σε μια νέα κατοχή.

Στην κατοχή της εθνικής μας κυριαρχίας από τους δανειστές και στα δύο μνημόνια που εξασφάλισαν όμως μια νέα “αντίσταση”...

Του μνημονιακούς και τους αντιμνημονιακούς που μάχονται τώρα με μοναδικό έπαθλο την εξουσία. Τίποτε άλλο.

Οι μνημονιακοί (μεταξύ των οποίων και πρώην φανατικοί εναντίον της Ευρώπης) μάχονται τους αντιμνημονιακούς ως προδότες της πατρίδας.... Και οι αντιμνημονιακοί που έχουν (μετά τις εκλογές) το πάνω χέρι, να υπόσχονται καλύτερες ημέρες στον λαό υπολογίζοντας (όπως ήδη δήλωσαν) μόνο με τις καταθέσεις του...

Απειλούν δε (λαϊκίζοντας) και με υψηλές φορολογίες τις επιχειρήσεις (κρατικοδίαιτες και μη) νομίζοντας ότι τους παίρνουν στα σοβαρά...

Οι επιχειρήσεις (όσες παραμένουν στην χώρα) που έχουν ήδη απολύσει πάνω από 1.000.000 εργαζόμενους και ετοιμάζονται για άλλες 300.000. Ταυτόχρονα δε, είναι έτοιμες και για δεύτερο γύρο μετανάστευσης...

Αυτές τις “καλύτερες ημέρες" υπόσχονται στον λαό και έχουν το θράσος και την αναίδεια να μιλάνε για πανικόβλητους μικροκαταθέτες.

Τους μικροκαταθέτες που βεβαίως φοβούνται να μην τους τα πάρουν όλα αφού τα μισά και περισσότερα, που είναι οι μισθοί, οι συντάξεις, οι δουλειές τους και η μισή αξία των σπιτιών που μένουν και θα κληρονομήσουν στα παιδιά τους, τους τα έχουν ήδη πάρει οι λεγόμενοι μνημονιακοί.

george.kraloglou@capital.gr

(από capital)