Η Μεταφυσική της Αγάπης.

Η αγάπη, ο έρωτας και η σεξουαλικότητα είναι θέματα που αφορούν όλους μας και για αυτό τον λόγο είναι αναρίθμητα τα όσα έχουν λεχθεί και γραφτεί κατά καιρούς, μέσα από διαφορετικές πάντα προσεγγίσεις.

Μία από αυτές ανήκει στον γνωστό φιλόσοφο και συγγραφέα Julius Evola (1898-1974) που διαμέσου της μελέτης του Η Μεταφυσική του Φύλου, επεδίωξε να επαναφέρει τον ανθρώπινο ερωτισμό πίσω στο...
υψηλό επίπεδο αξίας που δικαιωματικά του αρμόζει.

Στο ίδιο πάντα βιβλίο, και ξεκινώντας μέσα από σοβαρά επιχειρήματα, ο συγγραφέας αρνείται κάθε βιολογική ερμηνεία για τον έρωτα ως παράγωγο ενός ενστίκτου αναπαραγωγής, ενώ στην συνέχεια χρησιμοποιεί τις εσωτερικές παραδόσεις δυτικών και ανατολικών πολιτισμών για να υπερασπιστεί μια μαγνητική θεωρία έλξης μεταξύ των φύλων.

«Ο έρως…» γράφει ο Evola «…δεν μπορεί να εξηγηθεί μέσω της βιολογικής σκοπιμότητας, μέσω της γενετήσιας ενόρμησης ή μέσω της αφηρημένης ιδέας της ηδονής ως αυτοσκοπού. Πέρα από όλες αυτές τις θεωρίες ο έρως πρέπει να θεωρηθεί ως μια κατάσταση η οποία κυβερνάει την πολικότητα των φύλων».

Και σκοπός του έρωτα δεν είναι άλλος από την αλληλοσυμπλήρωση των αντιθέτων σύμφωνα πάντα με τα Πλατωνικά πρότυπα. «Ο σεξουαλικός έρωτας είναι η πιο καθολική μορφή της σκοτεινής παρόρμησης του ανθρώπου να εξαλείψει έστω και για λίγο τη δυαδικότητα, να υπερβεί υπαρξιακά το όριο ανάμεσα στο εγώ και το μη-εγώ, ανάμεσα στον εαυτό και τον μη-εαυτό. Η σάρκα και το φύλο είναι τα εργαλεία για το εκστατικό πλησίασμα στην επίτευξη της ενότητας».

Η μεταφυσική όμως αναζήτηση του συγγραφέα στο θέμα του φύλου και του έρωτα δεν σταματά εκεί, παρά συνεχίζει το έργο του παρουσιάζοντας μια μεγάλη σειρά από προβληματισμούς σχετικά με την ανθρώπινη σεξουαλικότητα (μανία, μαζοχισμός, ιερή πορνεία, σεξουαλική μαγεία κτλ.) όπου κυριαρχούν αποσπάσματα από τις Ουπανισάδες, μυστηριακά κείμενα της Καμπάλα, Ταοϊστικές, Σουφικές και Ερμητικές διδαχές αλλά και θεωρίες πιο σύγχρονων εσωτεριστών σαν τους Ε. Levi και Κρόουλυ ή και φιλοσόφων όπως του Νίτσε και Schopenhauer.

«Το φύλο…» καταλήγει ο συγγραφέας «…είναι η μεγαλύτερη μαγική δύναμη στην φύση, ανακινεί μέσα μας μια παρόρμηση στην οποία αχνοφέγγει το μυστήριο του Ενός… μόνο εκείνοι που ανυψώνονται στις περιστάσεις μιας ηρωικής ή ασκητικής εμπειρίας, φτάνουν πιο πέρα. Αλλά για την κοινή ανθρωπότητα είναι αποκλειστικά το φύλο εκείνο που, έστω και σε μια στιγμιαία έκσταση, μια ψευδαίσθηση ή μέσα από ένα αιφνίδιο, σκοτεινό τραύμα, οδηγεί σε ένα άνοιγμα μέσα και πέρα από τις υποβεβλημένες ιδιότητες της καθαρά ατομικής ύπαρξης».

Με όλα αυτά, δεν μπορούμε παρά να συμπεράνουμε πως η μεταφυσική της Αγάπης δεν είναι τίποτε άλλο από την δυναμική της ένωσης που μικροκοσμικά εκφράζεται μεταξύ δυο φύλων, και μακροκοσμικά μεταξύ της ψυχής με τον Άγιο Φύλακα Άγγελο και στην συνέχεια, στην ύστατη σύμφυση με το θείο.

Τέλος, να σημειώσω πως όσοι ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για την μεταφυσική πλευρά της Αγάπης, αξίζει πιστεύω να αναζητήσουν το έργο του φιλοσόφου Jacob Needleman, Η Σοφία της Αγάπης, την εξαιρετική μελέτη του Arthur Versluis The Secret History of Western Sexual Mysticism, και φυσικά να μελετήσουν το σχετικό κεφάλαιο από το Little Essays Towards Truth του Άλιστερ Κρόουλυ.

(από apophenia)