Σαντορίνη 2012;

Σαντορίνη 2012; - α'

Nά 'χεις φάει (και νά 'χεις πιεί), λέει, καλά, νά 'ναι τα μικρά στον παιδικό σταθμό, νά 'ναι η σύζυγος έξω γιά ψώνια, και μετά γιά καφέ με μιά φίλη της, κι εσύ να την έχεις ξαπλάρει (ολομόναχος και άνετος) να χωνέψεις, σα γάτος που κατάπιε ολόκληρο τηγάνι με κεφτέδες!...
Κι αντί γιά τίποτε γκόμενες (με το συμπάθειο) σε τροπικές παραλίες, και δη άνευ μαγιών, να βλέπεις, λέει, αυτό εδώ: Συγχωρήστε τη...
ζωγραφική μου (αν)ικανότητα, αλλά ναί! Πρόκειται γιά έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης - και μάλιστα, λίαν προσεχή!
(Σημείωση: το γνωρίζω ότι το νησί λέγεται αρχαιόθεν "Στρογγύλη" και "Θήρα", αλλά επιμένω στο συγκεκριμένο όνομα - κι έχω σοβαρώτατο λόγο. Θα δείτε παρακάτω.)
Και νά 'ταν μόνο αυτό... Πακέτο μού 'ρθαν οι πληροφορίες! Πρόκειται γιά έκρηξη που θα συμβεί κάποια μέρα από μέσα Οκτωβρίου έως τέλος Δεκεμβρίου 2012, πρωΐ, αξημέρωτα, ενώ πάνω απ' το νησί θα μαίνεται θύελλα με μαύρα σύννεφα βροχής... Εξ ών και η ζωγραφική απόπειρα.
Αλλά ένας Εργοδότης Δημοσίων Έργων ποτέ δεν θα καθότανε στ' αυγά του! Με ξέρετε, δά! Οπότε, έπρεπε να επαληθεύσω στην πράξη αυτές τις πληροφορίες.
Πώς;
Με τους τρόπους που ξέρω. Η πρώτη σκέψη που έκανα, ήταν... Επειδή αυτή δεν (θα) είναι η πρώτη έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, να κοιτάξω τις χρονολογίες απ' τις παρελθούσες εκρήξεις. Και, ψάχνοντας τις χρονολογίες, μήπως βρω κάποιον κρυμμένο "νόμο", που να προβλέπει και τις επόμενες.
Εδώ επεμβαίνει η συμβατική επιστήμη, και κλωτσάει αγρίως (σα μουλάρα που είναι) : μου λέει πως δεν έχουν σχέση δύο χρονικώς απέχοντα γεγονότα! Πχ, το ότι στη ρουλέττα ήρθε κόκκινο επί τέσσερεις (ή και εκατόν τέσσερεις) συνεχείς φορές, ουδόλως σημαίνει ότι την επόμενη φορά θα έρθει αναγκαστικά μαύρο.
Αυτά λένε τα Μαθηματικά (και συγκεκριμένα ο κλάδος των Πιθανοτήτων και της Στατιστικής), αλλά τα ίδια λένε και όλες οι άλλες "θετικές" επιστήμες - Φυσική, Γεωλογία, και λοιπές: τα διάφορα φαινόμενα, εάν ξεκινάνε σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, δεν έχουν εξάρτηση μεταξύ τους. Πχ τα ηφαίστεια, περί ών ο λόγος, εκρήγνυνται όποτε γουστάρουν αυτά, και όχι όποτε τα υποχρεώνει κάποια χρονική ακολουθία.
Σ' αυτό το σημείο, όμως, χαμογέλασα χαιρέκακα! Πρώτον, όλοι όσοι παίζουν αριθμητικά παιχνίδια (ρουλέττα, Τζόκερ, κτλ κτλ), πάντα κοιτάζουν ποιοί αριθμοί καθυστερούν στις εμφανίσεις, και τους παίζουν πρώτους-πρώτους! Άλλως τε, και τα βιβλία των Πιθανοτήτων λένε ότι σε άπειρο μήκος χρόνου όλοι οι αριθμοί έχουν ίσες πιθανότητες να εμφανιστούν. (Ναι, αλλά στην εισαγωγή μας λένε ότι ο χρόνος δεν παίζει ρόλο!...)
Δεύτερον...
...Το ηφαίστειο της Σαντορίνης, συγκεκριμένα, λέγεται πως οφείλει την ύπαρξή του στο ότι η Αφρικανική "πλάκα" πιέζει την Ευρασιατική - και άρα, το υλικό που παρα-πιέζεται, πετάγεται επάνω, προς την επιφάνεια της Γης, διότι εκεί βρίσκει διέξοδο. Σα σπυράκι της εφηβείας, που το ζουλάς!

Όμως, προσέξτε: η Αφρικανική "πλάκα" πιέζει κάθε μέρα την Ευρασιατική!... Δεν υπάρχει, δηλαδή, περίπτωση, να πει: "- Με συγχωρείτε, κυρία συνάδελφος, που σας πιέζω, σήμερα θα κάνω πίσω!" Η Αράπω πατάει τον κάλο της Ελλ'νίδας κάθε μέρα!
Αλλά το ηφαίστειο δεν σκάζει κάθε μέρα!
Εδώ έχουμε τυπικό παράδειγμα "μισής" επιστημονικής εξήγησης. (Πχ όπως το ότι τα σύννεφα βροχής κουβαλάνε θετικά φορτία, αλλά παρ' όλ' αυτά παραμένουν ενωμένα... τη στιγμή που και τα παιδάκια του Γυμνασίου ξέρουν πως: "τα ομώνυμα απωθούνται".) Άρα, όπως καταλαβαίνετε, μπήκα στον πειρασμό ν' αγνοήσω επιδεικτικά τα διδάγματα της συμβατικής επιστήμης, και να την ψάξω τη δουλειά μόνος μου.
(Βέβαια, θα μου πουν οι συμβατικοί ότι δεν μαζεύεται τόσο πολύ μάγμα κάθε μέρα. Όταν μαζευτεί πολύ, τότε και μόνον τότε ζουλιέται προς τα πάνω - με καταστροφικές συνέπειες. Απάντηση δική μου: Γιατί; Πώς το ξέρετε; Του κάνατε ογκομέτρηση; Μεταξύ μας, τώρα... Ρίξατε άδεια, να πιάσετε γεμάτα. Απλά μιά υπόθεση κάνατε, κι όποιον πάρ' ο Χάρος!)
Τέλος πάντων, η καλύτερη πηγή (που βρήκα με λίγο ψάξιμο) γιά να δούμε τις χρονολογίες είναι μία υποσελίδα του Γεωλογικού Τμήματος του ΑηΔημήτρειου... έεεε.... Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου! Απ' αυτήν, βλέπουμε ότι οι εκρήξεις έλαβαν χώραν τις εξής χρονολογίες:

• 197 πΧ
• 46-47 μΧ πλέον (όπως όλες οι εφ' εξής χρονολογίες)
• 726
• 1570-1573
• 1707-1711
• 1866-1870
• 1925-1928
• 1939-1941
• 1950 (Ιανουάριος)

Συν η "μινωϊκή" έκρηξη (500 χρόνια μετά τον Μίνωα! :-) ). Αυτή έχει χρονολογηθεί ασαφώς (ο άνθρακας-14 δεν είναι και ό,τι καλύτερο ως μέθοδος), στο διάστημα από το 1613 πΧ έως το 1660 πΧ.
Πρόσφατες μελέτες σε απανθρακωμένο κομμάτι από ξύλο ελιάς (που βρέθηκε μερικά χρόνια πριν στο νησί, μέσα στα στρώματα λάβας), στένεψαν τη χρονολόγηση σε κάπου το 1620 με 1630 πΧ, με πιθανώτερη ημερομηνία το 1627 πΧ.
Κατά ΕργΔημΕργ, πάντως, η πιθανώτερη ημερομηνία είναι το 1624 πΧ - και θα δείτε στην πορεία το γιατί.
Ναι! Βρήκα πάαααρα πολλά πράγματα ψάχνοντας!... Νά 'ταν μόνον αυτό...
Έχουμε υπεραρκετό υλικό ν' αρχίσουμε. Προσδεθείτε, λοιπόν, και μη καπνίζετε! (Αφήστε τα ηφαίστεια να ...καπνίζουν!) Απογειωνόμαστε!

Σαντορίνη 2012; - β'

Πως σας έχω ξαναπεί, είμαι αρκετά καλός στο να διακρίνω πληροφορία μέσα σε σύνολα αριθμών "ατάκτως ερριμμένων" - ή σε σχήματα. Εκεί, όπου οι περισσότεροι άνθρωποι δεν βλέπουν τίποτε.
Επομένως, όσα γράφω εδώ, δεν τα σκέφτηκα κατ' ανάγκην με την ίδια σειρά. Αλλά στο γραπτό πρέπει ν' ακολουθήσω μεθοδολογική σειρά, ώστε να σας δώσω να καταλάβετε καλύτερα τί εννοώ.
Τί ψάχνουμε, λοιπόν, στις αριθμητικές τιμές των χρονολογιών των εκρήξεων; Ο,τιδήποτε. Ο,τιδήποτε μας δείχνει "τάξη μέσα στο χάος". Δε λέω, έχουμε και τις προτιμήσεις μας στο τί θα θέλαμε να διακρίνουμε (διάβαζε: πυθαγόρεια Μαθηματικά), αλλ' αφήνουμε τους ίδιους τους αριθμούς να μιλήσουν.
Ο πίνακας αναφοράς με τις χρονολογίες των εκρήξεων και τις διαφορές τους είναι αυτός εδώ:
Η πρώτη, λοιπόν, απόπειρα εξόρυξης πληροφορίας, είναι το:
i - Πλανητικό μοντέλο
Όταν περπατάω, μου έρχονται κάτι πολύ ωραίες εμπνεύσεις! Να παρουσίαζε, λέει, και ο χρόνος πυθαγόρεια σημεία, όπως ο χώρος!... Νά σχημάτιζαν, λέει, οι χρονολογίες των εκρήξεων μία ακολουθία, όπως οι μέσες τροχιές των πλανητών του Ηλιακού μας Συστήματος!... (Κι εννοώ τις πρωταρχικές τροχιές, πρό εκρήξεως Φαέθωνα, αυτές που ανταποκρινόντουσαν στην ακολουθία Φιμπονάτσι.)
Να μπορούσαμε, λέει, μ' αυτόν τον τρόπο να ξέρουμε και πόση ποσότητα μάγματος τινάζεται έξω κάθε φορά!... αντιστοιχώντας με τις αντίστοιχες μάζες των πλανητών!...
(Θα παρατηρήσατε ότι απο την όλη εικόνα λείπει η ποσότητα μάγματος που βγαίνει έξω με την έκρηξη. Δυστυχώς, όμως, μόνο γιά τον 20ο αιώνα μπορούμε να έχουμε τέτοιες πληροφορίες, όχι γιά τους προηγούμενους - διότι, η Γεωλογία δεν υπήρχε ως επιστήμη.)

Το πλανητικό μοντέλο. Οι αποστάσεις των πλανητών
από τον Ήλιο είναι όροι της ακολουθίας Φιμπονάτσι.
(Οι αποστάσεις και οι όγκοι των πλανητών
δεν έχουν σχεδιαστεί υπό κλίμακα.)

Καλή ιδέα!... Τί "καλή", μεγαλοφυής! :-) Αλλά -εκεί που πήγα να ενθουσιαστώ- ανεφώνησα κι ένα τρομερό

- ΏΧΧΧΧ!!!!!!.....

Γιατί; Διότι... Αν η "μινωϊκή" έκρηξη αντιστοιχεί πχ στη μάζα του Δία, και η έκρηξη του 2012 αντιστοιχεί στη μάζα του Ηλίου... συνειδητοποιείτε τί ακριβώς μας περιμένει; έεεεεε;;;
Τέλος πάντων, δεν χάνουμε την ψυχραιμία μας, αν δεν δούμε επακριβώς "τί παίζει". Ακολουθεί, επομένως, ο πίνακας με το 2012 ως "Ήλιο", και διαδοχικά τις χρονολογίες των εκρήξεων ως βάσεις μέτρησης, όπως ακριβώς η μέση απόσταση της Γης απ' τον Ήλιο θεωρείται εξ ορισμού μία (1) αστρονομική μονάδα. Δηλαδή, οι διαδοχικές χρονολογίες (οι τονισμένες με γκρίζο φόντο) παίζουν (διαδοχικά) τον ρόλο της "Γής".
Ο πίνακας είναι σπασμένος σε τρία κομμάτια, γιά να χωράει στον περιορισμό του μεγέθους εικόνων γιά το ιστολόγιο. Εσείς, βέβαια, πάντοτε μπορείτε να ενώσετε τις εικόνες.


Κοιτάζουμε και ξανακοιτάζουμε τους πίνακες... Καμμία σχέση με ακολουθία Φιμπονάτσι, ή ο,τιδήποτε "πυθαγόρειο". Ούτε κάν αντιστοιχία με τις σημερινές (τις τρομερά διαταραγμένες μετά την έκρηξη Φαέθωνα) μέσες αποστάσεις των πλανητών από τον Ήλιο. Αν ήταν, θα το είχα δει.
Απορρίπτουμε, λοιπόν, αυτό το μοντέλο, και πάμε στο επόμενο. (Μεγαλοφυής η ιδέα, αλλ' ανεπαρκής! Έμεινε από βενζίνα! :-) )
ii - Μοντέλο τυχαίας παρουσίας "χρυσού αριθμού"
Αυτό εδώ σημαίνει πως ψάχνουμε γιά χρονικές αποστάσεις, που μεταξύ τους έχουν λόγους σε δυνάμεις του "χρυσού αριθμού" φ ( = 1.618), αλλά δεν είναι απαραίτητα διαδοχικές, ή σχετιζόμενες. Κάπως έτσι:
Τα ζωγραφισμένα ευθύγραμμα τμήματα μεταξύ τους "απέχουν" όσο ένας πολλαπλασιασμός επί φ, αλλά βλέπετε πως βρίσκονται σε τυχαίες θέσεις.
Γιά να δούμε, λοιπόν, τους σχετικούς πίνακες!...
Σ' αυτούς, και είναι πολλοί, θέτω ως βάση κάθε φορά μία χρονική διαφορά, την κάνω αριθμητή κλάσματος, και υπολογίζω το κλάσμα με κάθε άλλη. (Εννοείται πως, εάν κάθε αριθμός γίνει αριθμητής, όλοι οι άλλοι με τη σειρά γίνονται -και- παρονομαστές. Άρα, καλύπτουμε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς.)
Σας δίνω μόνον τον πρώτο πίνακα από το σύνολο της σχετικής ανάλυσης, κι' αυτόν σπασμένον σε τρία κομμάτια - γιά τον ίδιο λόγο, όπως παραπάνω:


Οι πίνακες αυτοί -με βάση, βέβαια, τον αριθμό των διαθεσίμων χρονολογιών- προκύπτουν συνολικά 98 (ενενήντα οκτώ). Και τούτο, επειδή στην ανάλυση προσέθεσα ακόμη δύο πιθανές εκρήξεις. (Γιά να είμαι ακριβής, απ' αυτές τις δύο η μία είναι πολύ πιθανή, η άλλη όχι - αλλά έπρεπε να εξετάσω κάθε περίπτωση.)
Σας έδωσα μονάχα τον πρώτον πίνακα, επειδή καταλαβαίνετε πολύ καλά πως, αν παρέθετα και τους 98, θα σας έπαιρνε ο ύπνος.
Έτσι κι αλλοιώς, η εξέταση των πινάκων και οριζοντίως, αλλά και καθέτως, δεν κατέληξε πουθενά. (Εννοώ σε αποκάλυψη πυθαγορείων σχέσεων.)
Παρατάμε, λοιπόν, κι αυτό το μοντέλο.

Σαντορίνη 2012; - γ'

 Δεν απελπιζόμαστε, δεν πτοούμαστε, δεν εγκαταλείπουμε! Πάμε, λοιπόν, στο τρίτο μας μοντέλο:
(Σημείωση: Αυτό είναι το πρώτο-πρώτο που είδα, διότι αλλοιώς δεν θα είχα καμμία ικανότητα να "διαβάζω" πληροφορία από σύνολα αριθμών - και θα ισχυριζόμουνα ενώπιόν σας πράγματα ανυπόστατα. Υπενθυμίζω πως, η σειρά αναγραφής εδώ δεν είναι απαραίτητα η σειρά των σκέψεων που έκανα. Απλώς, εξέτασα -μετά- και τις άλλες δύο περιπτώσεις, "μήπως και".)
iii - Μαθηματική ακολουθία (αναδρομική ή μη)
Γιά όσους-ες φίλους-ες παθαίνουν αλλεργία με τα Μαθηματικά - αν και, λογικά, συναντήσατε τον όρο στο Λύκειο: "ακολουθία" είναι μία σειρά αριθμών, οι οποίοι σχηματίζονται από έναν "νόμο". Πχ: 2, 4, 6, 8, 10, 12,... Όπως καταλαβαίνετε, ο "νόμος" εδώ είναι ο πολλαπλασιασμός των ακεραίων αριθμών διαδοχικά "επί 2".
Αναδρομική ακολουθία, τώρα, είναι αυτή, στην οποία και (α) οι αριθμοί της σχηματίζονται με "νόμο", και (β) όπου ο κάθε αριθμός εξαρτάται απ' τον προηγούμενο (ή τους προηγούμενους). Χαρακτηριστικό παράδειγμα αναδρομικής, είναι η ακολουθία Φιμπονάτσι, όπου κάθε αριθμός είναι το άθροισμα των δύο προηγουμένων: 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21,...
Το σχηματάκι που παραθέτω, είναι διπλή ακολουθία (αλλαγή στη διεύθυνση κατά 45° και ταυτόχρονη αλλαγή στο χρώμα). Με "συγγραφική άδεια"... Μη δίνετε ιδιαίτερη σημασία! Η ακολουθία που ψάχνουμε, δεν αλλάζει διευθύνσεις στο επίπεδο. (Απλά, δεν είχα τί να βάλω γιά εικονογράφηση, και το θεώρησα όμορφη ιδέα.)
Λοιπόν... Αμέσως φάνηκε πως ο πίνακας των χρόνων εκρήξεων και των χρονικών διαφορών, μπορεί να λάβει αυτή την μορφή:
Δεν χρειάστηκε, παρά δευτερόλεπτα, ν' ακούσω τη μουσική (στην κυριολεξία!) των παραπάνω αριθμών!... Εδώ είμαστε!
Αν δεν καταλαβαίνετε τί βλέπετε (απόλυτα λογικό), εξηγούμαι:

• Το κίτρινο φόντο δεν έχει σημασία εδώ. Έμεινε ως επιλογή απ' τα προηγούμενα μαθηματικά μοντέλα (η κάθε χρονιά ως "Ήλιος").
• Το γαλάζιο δείχνει χρονική διαφορά ως παράγοντα του "χρυσού αριθμού" φ = 1.618...
• Το σκούρο πορτοκαλί (..."σολομί"! :-) ) δείχνει πολλαπλάσια του 36.
• Το πορτοκαλί δείχνει καλή (ή καλούτσικη) προσέγγιση σε όρο ακολουθίας, δηλ. επί της ουσίας είναι κι αυτό όρος της ακολουθίας που ψάχνουμε, χωρίς πολλές-πολλές γκρίνιες.

Αν πάλι δεν καταλάβατε (επίσης απόλυτα λογικό), σας δίνω και τους πίνακες:
(α) των δυνάμεων του φ (από ^20 έως ^-20)
(Παρένθεση: Φίλτατε "Μποτίλια", μήπως πρέπει να ξαναδείς το αποτέλεσμα του φ^13; Στον πίνακα βγάζει 521 στο ακέραιο, όχι 523, όπως έγραψες εσύ. Μήπως πρέπει να το ξαναδώ εγώ, που έβαλα μόνο τρία δεκαδικά; )
και (β) των πολλαπλασίων του 36:
Τώρα, θα με ρωτήσετε...
- Καλά, το φ το καταλαβαίνουμε. Το 36 τί δουλειά έχει;
Το "36" είναι οι 36 μοίρες, το άνοιγμα κάθε σκέλους της πεντάλφας.
- Και τί δουλειά έχει η πεντάλφα με το φ;
Δείτε εδώ (Ελληνικά) κι εδώ (Αγγλικά) τα θαυμάσια άρθρα της Γουϊκιπήντιας με τα σχήματά τους, που εξηγούν τα πάντα γιά το συγκεκριμένο θέμα. Επί της ουσίας, δηλαδή, το φ και η πεντάλφα μπορούν να θεωρηθούν συνώνυμες (ταυτόσημες) μαθηματικές έννοιες.
Οπότε, οι "σημαντικές" εγγραφές στον πίνακά μας μπορούν να δοθούν κάπως έτσι:
Πολλαπλασιάζουμε τους "παράγοντες φ" επί 100, και βρίσκουμε τις αντίστοιχες χρονικές διαφορές. Πολλαπλασιάζουμε το 36 με τον ακέραιο που βλέπουμε στα κουτάκια, και επίσης βρίσκουμε τις αντίστοιχες χρονικές διαφορές. Εκπληκτικό;
Όχι, αν συνειδητοποιήσουμε πως τελικά, όντως τα πυθαγόρεια Μαθηματικά κυβερνούν το ορατό Σύμπαν. Γιατί θά 'μενε ο χρόνος απέξω;...
Μάλιστα!... Βρήκαμε όχι μονάχα μία χρονική ακολουθία (τα γαλάζια κουτάκια), αλλά δύο!
Τα παραπάνω οδηγούν στο εξής διάγραμμα - γιά τις εκρήξεις των 19ου και 20ου αιώνων:
Παρατηρούμε πως οι δύο ακολουθίες (τα "36άρια" και τα "φ") συμπίπτουν ανησυχητικά μέσα στο 2012!... και μάλιστα στο τέλος του.
Γιά να είμαι ακριβής, το 100*(1/φ) είναι ακριβώς 61.8 χρόνια, δηλαδή 61 χρόνια και 8/10 = 9.6/12 μήνες. Οι 9.6 μήνες είναι 9 μήνες και 18 μέρες περίπου, άρα, αν η έκρηξη του 1950 έγινε στις 15 Ιανουαρίου, τότε η έκρηξη που προβλέπω, θα συμβεί στις 2 Νοεμβρίου 2012.
Επειδή, τώρα, δεν ξέρω την ακριβή ημερομηνία του 1950, εννοείται πως διορθώνουμε ανάλογα - αφού τη μάθουμε.
Τα παραπάνω δεν είναι τα μόνα πράγματα που έχουμε να συζητήσουμε σχετικά με το μοντέλο της χρονικής ακολουθίας. Υπομονή, μέχρι την επόμενη συνέχεια.
(Ως προκαταρκτική "τροφή γιά σκέψη": Ναι, το ηφαίστειο δεν έπρεπε να σκάσει το 1925, αλλά το 1930. Λίγη υπομονή!... Όλα θα τα συζητήσουμε!)

Σαντορίνη 2012; - δ'

ριν προχωρήσουμε, φυσικά υποχρεούμαστε να περάσουμε τη θεωρία μας από δοκιμασία. Και μετά, τα γνωστά: εάν συμφωνεί με τη λογική, καλώς. Εάν όχι, πάμε πάλι απ' την αρχή γιά καινούργια θεωρία - ή καθόλου θεωρία!
Έ, λοιπόν, σας έχω ένα αντεπιχείρημα, το οποίο δεν το σκέφτηκαν ούτε οι φανατικώτεροι επικριτές μου - αυτοί, που θα χαιρόντουσαν να με δουν να με κυνηγάει ένα πλήθος με γιαούρτια στο Σύνταγμα!
Ραδιοφονικά
Σωστή είναι η ορθογραφία, δεν διαβάσατε λάθος: το "-φο-" με όμικρον. Ποιό είναι το αντεπιχείρημα, τότε;
Το ότι από το 1866 μπήκαμε στην εποχή των ραδιοκυμάτων!
Τί σημαίνει αυτό; Πολύ απλά, ότι όποιος έχει στη διάθεσή του μία συσκευή ισχυρής εκπομπής ραδιοκυμάτων σε συγκεκριμένες συχνότητες, μπορεί να κάνει "ώπα!" ο,τιδήποτε, των ηφαιστείων συμπεριλαμβανομένων.
Που σημαίνει πως, αυτός ο κάποιος μπορεί κάλλιστα να "ζωγραφίζει" νοητικά σχήματα (patterns) στον χρόνο... όπως ακριβώς οι εκπομπές από δορυφόρους με υπεριώδη (αόρατα) lasers (εννοείται πως τέτοια ...γκάτζετς δεν κυκλοφορούν στο εμπόριο!) ζωγραφίζουν στα στάχυα αγρογλυφικά... και όλοι ψάχνονται γιά εξωγήινους και τρίχες κατσαρές!... (Εξωγήϊνοι που να γράφουν σε ...ASCII "- Χρόνια Πολλά κύριε Χόγκλαντ!", ή να ζωγραφίζουν ...εμβλήματα ανωνύμων εταιριών, απλά δεν υφίστανται.)
Που σημαίνει: δεν υφίσταται φυσική χρονοσειρά (πυθαγόρεια-ξεπυθαγόρεια), που υπαγορεύει τις εκρήξεις - εφ' όσον αυτές είναι προκαλούμενες με τεχνητά μέσα. Άρα, κάνω 100% λάθος.
Και ναι, βεβαίως, όπως καλά καταλάβατε, μιλάω γιά το Χάαρπ. Αλλά, θα με ρωτήσει αμέσως ο ενδιαφερόμενος γιά το θέμα αναγνώστης: Υπήρχε Χάαρπ κατά τις εκρήξεις του 19ου και 20ου αιώνων, που έβαλα στο διάγραμμα;
Όχι... Υπήρχε, όμως ο Νίκολα Τέσλα!
Σήμερα έχει μαζευτεί πληθώρα ενδείξεων, αν όχι αποδείξεων, ότι η φοβερή έκρηξη στην Τουνγκούσκα της Σιβηρίας το 1909, που "ξύρισε" ο,τιδήποτε υπήρχε εκεί γύρω (και σε μεγάλη ακτίνα), οφείλεται σε πείραμα του Τέσλα, το οποίο παρήγαγε έναν τρομερής ισχύος σφαιρικό κεραυνό. Λοιπόν, ποιός με βεβαιώνει ότι εκείνες οι πρώτες συσκευές του Τέσλα δεν έπεσαν στα χέρια του ηπαπαραίϊκου Στρατού, ο οποίος θεώρησε καλό να κάνει ένα τέτοιο "πειραματάκι" με το ηφαίστειο της Σαντορίνης το 1925; (Μιλάω γιά την έκρηξη που συνέβη πέντε χρόνια νωρίτερα, απ' ό,τι καθόριζε η χρονοσειρά.)
Θα μου πείτε, μικρή η πιθανότητα γιά κάτι τέτοιο, διότι όλο και κάτι θα μαθευόταν μέχρι σήμερα.
Θα σας απαντήσω: μικρή, ελάχιστη αν θέλετε, αλλά όχι ανύπαρκτη. Άρα, πρέπει οπωσδήποτε να βρώ διέξοδο σ' αυτό το εμπόδιο της θεωρίας μου.
"- Και το 1868;", θα με ρωτήσετε. "Υπήρχε Τέσλα και τότε;" Άλλως τε, τα ραδιοκύματα επισήμως ανακαλύφθηκαν από τον Χέρτζ, 18 χρόνια μετά το 1868.
"Επισήμως"!
Διότι, ...ανεπισήμως, το 1868 υπήρχαν και δρούσαν -μάλιστα, βρισκόντουσαν στον κολοφώνα της δραστηριότητάς τους- τόσο ο Ιούλιος Βέρν, όσο και ο Τζέημς Κλάρκ Μάξγουελλ. Ποιός, λοιπόν, με βεβαιώνει ...ανεπισήμως, ότι δεν υπήρξε κάποιος περίεργος "ανώνυμος" εφευρέτης, 50 σχεδόν χρόνια πρό του Τέσλα, που ήθελε να δει στην πράξη τα του ηλεκτρομαγνητισμού, κι έκανε τα ίδια -χμ- "πειραματάκια" με τον Τέσλα; Και μετά, τρομαγμένος από την "επιτυχία" του, διέλυσε τις συσκευές του, πέταξε στο αναμμένο τζάκι τα χαρτιά του, και δεν μίλησε ποτέ σε κανέναν γιά τα "πειραματάκια" του;
Πάλι η πιθανότητα γιά κάτι τέτοιο είναι απειροελάχιστη, αλλά επίσης όχι ανύπαρκτη.
Τότε;
Η θεωρία μου "διασώζεται", επειδή πάει πολύ πίσω στον χρόνο! Φτάνει (και ισχύει απολύτως) μέχρι τη "μινωϊκή" έκρηξη...
Βέβαια, οι παρατηρητικοί αναγνώστες θα δουν ότι τα πολλαπλάσια του 36 είναι ζυγά στο πάνω μέρος του πίνακα - ενώ προς το κάτω μέρος, από ένα σημείο και μετά, γίνονται μονά. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι κάνω λάθος. Σημαίνει ότι: είτε (α) η χρονολόγηση της έκρηξης του 1624 πΧ είναι λάθος (άρα πρέπει να πάει στο 1660 πΧ), είτε (β) κάπου περί το 1300 πΧ υπάρχει "σημείο καμπής" στη συνάρτηση.
Παρένθεση: Τώρα, το γιατί υπάρχει αυτό εκεί πέρα, μη με ρωτήσετε. Έχω πει χιλιάδες φορές, ας το επαναλάβω ακόμη μία, ότι δεν έχω τον χρόνο ή τα μέσα να κάνω κάτι καλύτερο, απ' ό,τι ήδη κάνω εδώ. Φυσικά, όποιος είναι περίεργος και μπορεί, είναι απόλυτα ελεύθερος να ψάξει το παραπέρα μόνος του. Δεν θα σας πάω, δά, στα ...δικαστήρια, διεκδικώντας κοπυράϊτ, όπως έκαναν μερικοί-μερικοί "ερευνητές" (άντε να μην ανοίξω το στόμα μου), που διεκδικούσαν κοπυράϊτ (και ...μετρητά, δικαστικώς!) γιά την ...εφεύρεση των ανυπάρκτων "Έψιλον"!!!
Οπότε, επιστρατεύστε τις γνώσεις σας από διαμόρφωση ραδιοκυμάτων, μουσική, Μαθηματικά, κτλ κτλ, και βρείτε τί ακριβώς "παίζεται". Εγώ τόσα μπορώ, τόσα προσφέρω.
Δεύτερη παρένθεση: Και γιατί, δηλαδή, να ισχύει το 1624 πΧ και όχι το 1660 πΧ;
Επειδή η μεν χρονολόγηση με άνθρακα-14 είναι σχεδόν τραγικής ανακρίβειας, αλλά η χρονολόγηση με κορμούς δέντρων είναι αρκετά ακριβής. Έτσι, αν το απανθρακωμένο κλαδί ελιάς που βρέθηκε, μιλάει γιά 1624 πΧ, τότε δεχόμαστε τη συγκεκριμένη χρονολόγηση και δεχόμαστε και την ύπαρξη σημείου καμπής.
Γιά να κλείσουμε τη σημερινή συζήτηση, θέλω να πω δυό λόγια γιά την πιθανή έκρηξη του 2012 σε συνδυασμό με το Χάαρπ: Υποψιάζομαι ότι "κάποιοι" ήδη ξέρουν όσα αντελήφθην κι εγώ τώρα τελευταία, και ίσως κάνουν την τρίχα τριχιά.
Δηλαδή, εκεί που η έκρηξη μπορεί πχ να είναι έντασης όπως η έκρηξη του 1925, που ...ψύχραιμοι Γεωλόγοι την κινηματογραφούσαν, να γίνει χίλιες φορές πιό ισχυρή, και να ψαχνόμαστε όλοι. (Δυστυχώς, δεν βρήκα το φιλμάκι του 1925, να βάλω σύνδεσμο. Λέγεται ότι το προβάλλουν στο πρώτο έτος των Γεωλογικών Τμημάτων. Εγώ το είχα δει στην ΕΡΤ. Να δείτε Γεωλόγους του 1925 με μουστάκια, τραγιάσκες, ριγέ κουστούμια, παντελόνια "γκόλφ", και να κινηματογραφούν με χειροκίνητες μηχανές την έκρηξη!... Περιπτωσάρα!!! :-) )
Αυτοί οι "κάποιοι" γνωρίζουν αρκετά γιά την κβάντωση του χώρου και του χρόνου, αν και απέκτησαν αυτή τη γνώση λίγο πριν το τέλος του Β' ΠΠ. Υπάρχει μία σειρά βιβλίων, όπως αυτό εδώ, το "Ενεργειακό Πλέγμα - αρμονική 695" του Μπρούς Κάθι (και μπράβο στον ιστότοπο "Μιά Στάλα", που τα ξετρύπωσε - στην προηγούμενη περίοδο λειτουργίας της "Μιάς Στάλας", διότι στη σημερινή δεν υφίσταται το σχετικό άρθρο), που αποδεικνύουν πχ το ότι η επιλογή της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι ως στόχων γιά ρίψη ατομικών βομβών, κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν. (Οι δύο άτυχες πόλεις είναι σημεία του "πλέγματος", που λέει το βιβλίο. Σημειώστε επίσης ότι το βιβλίο που αναφέρω, κάπου υπάρχει και on-line γιά τζάμπα κατέβασμα. Τα άλλα δύο της σειράς δεν γνωρίζω. Μάλλον όχι.)
Άρα, αυτοί οι "κάποιοι" γνωρίζουν αρκετά καλά τα περί χρονοσειρών στις εκρήξεις ηφαιστείων, και πιθανόν (γιά τους δικούς τους λόγους) να πολλαπλασιάσουν ...υπογείως την ένταση της έκρηξης, κάνοντας μετά τους ανήξερους: "- Να, μωρέ, έτυχε! Εμείς φταίμε;"
Φυσικά και θα φταίτε εσείς, παλιοκαθήκια!
Τώρα, γιατί θα κάνουν κάτι τέτοιο; Καλή ερώτηση!
Οι λόγοι είναι δύο:

• Να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα σε μιά χώρα ήδη διαλυμένη... διότι, κάτι μου λέει, ότι την "κρίση" που περνάμε, θα την ξεπεράσουμε ως χώρα (έτσι, Ελλαδάρα μου!!!), έστω και με βαρειές απώλειες.
• Και να δώσουν ένα τρομερό χτύπημα σε κάποιους άλλους, ρίχνοντας το φταίξιμο στη Φύση.

Αυτοί οι "κάποιοι άλλοι" δεν είναι παρά ο Ρωσσικός πολεμικός στόλος, που ήδη άρχισε να συγκεντρώνεται στην ανατολική Μεσόγειο. Θέλετε να πιστέψετε τις προφητείες των "γερόντων" (πχ ρίξτε μιά ματιά εδώ), θέλετε όχι, το γεγονός είναι πως μία τρομερή έκρηξη θα διαλύσει τα πάντα στην περιοχή - και σιγά μη γλυτώσουν πολεμικές φρεγάτες... κι επιπλέον, θα είναι και μία πρώτης τάξεως ειρωνεία προς τους Ρώσσους, που κι αυτοί ξέρουν πολύ καλά τόσο από υπερδιαστατική ενέργεια, όσο κι από χρονικούς κύκλους (ήδη από την εποχή του μεγαλοφυούς Κοντράτιεφ - δες πχ κι εδώ, αναγνώστη μου). Θα είναι σα να τους λένε - ειρωνικά, βεβαίως: "- Αφού ξέρατε τί θα συμβεί με το ηφαίστειο, τί κουβαληθήκατε στη γειτονιά;"
Μιά που μιλήσαμε γιά προφητείες... μού 'ρθε στη μνήμη ακόμη μία. Αυτή εδώ:

(Κάντε κλίκ επάνω στην εικόνα,
να βρείτε το βιβλίο on-line.
Η κίτρινη υπογράμμιση οφείλεται
στον όρο που έδωσα στο Google.)

Ναι, βεβαίως, σωστά μαντέψατε: πρόκειται γιά προφητεία του Νοστράδαμου, που μεταφράζεται ως:

Μέσα στις Κυκλάδες, στην Πέρινθο και τη Λάρισσα,
Καταμεσής στη Σπάρτη, όλη η Πελοπόννησος,
Τόσο μεγάλη πείνα, λοιμός από την ψεύτικη σκόνη,
Εννέα μήνες θα κρατήσει και όλη η χερσόνησος.

(Η τελευταία ημιπρόταση αποδίδεται σωστά ως: "σε όλη την χερσόνησο".)
Πολύ φοβάμαι, λοιπόν, ότι αναφέρεται στην μέλλουσα έκρηξη του 2012... Διότι και ο Παΐσιος (ξαναδές τον παραπάνω σύνδεσμο, κάπου θα το βρεις) κάπου μιλάει γιά "μεγάλη πείνα". Λογικό, αν πληγεί η Πελοπόννησος απ' την ηφαιστειακή τέφρα, που οι κάμποι της είναι γεμάτοι καλλιέργειες.
Να δούμε, όμως, και ποιοί είναι οι άλλοι τόποι του τετράστιχου! Η Πέρινθος είναι αρχαία πόλη της Συρίας, άγνωστο σήμερα πού ακριβώς βρισκόταν. Μάλλον ήταν αποικία της Περίνθου της Θράκης, η οποία με τη σειρά της ήταν αποικία των Σαμίων. Άρα, με τη λέξη "Πέρινθος" ο Νοστράδαμος εννοεί τη Σάμο!... Η δε Λάρισσα δεν είναι η σημερινή θεσσαλική πόλη, αλλά το Άργος - του οποίου το φρούριο ήταν επίσης γνωστό ως "Λάρισσα". (Πελασγική λέξη, που σημαίνει περίπου τη συσσώρευση λίθων. Τον πετρότοπο!)
Άρα, σύμφωνα με το τετράστιχο του Νοστράδαμου, η ηφαιστειακή τέφρα θα εξαπλωθεί κάπως έτσι:
Ας ελπίσουμε, όμως, να ΜΗΝ πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο!
Με την ευκαιρία: Αν οι αγαπητοί Σαντορινιοί διαπιστώσουν τίποτε "ύποπτες" κινήσεις "επιστημόνων" επάνω στο ηφαίστειο... με τίποτε περίεργα "επιστημονικά" (; ) όργανα, που τα ...θάβουν... (Δεν θα πρόκειται γιά όργανα, αλλά γιά τελευταίας τεχνολογίας εκρηκτικά.) Ή το ανάποδο: να "χαλάνε" τα όργανα έγκαιρης προειδοποίησης ότι το ηφαίστειο επανέρχεται στη ζωή, ή να "τέλειωσε η μπαταρία", ή "να θέλουν ανταλλακτικό και να μη βρίσκεται αυτό", τότε ας ρίξουν ένα καλό χέρι ξύλο σε όσους λένε ή κάνουν τέτοια πράγματα.
Είπαμε, είμαστε κράτος-μπάχαλο - αλλά όχι και να μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μας.
Όμως, ακόμη κι αν δεν δουλεύουν τα όργανα, δεν χάθηκαν τα πάντα: η έγκαιρη προειδοποίηση μπορεί να προκύψει όπως και το 1625 πΧ! Από διάφορα σημάδια, πχ ξαφνικό χαμήλωμα της στάθμης των πηγαδιών. Κι επειδή σήμερα σπανίζουν τα πηγάδια (ακόμη κι αν διέθετε τέτοια η άνυδρη Σαντορίνη), υπάρχουν άλλα σημάδια, πχ η ξαφνική "μετανάστευση" των ψαριών.
Οι ζώντες οργανισμοί έχουν τρομερή αίσθηση των αλλαγών στο φυσικό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, και πράττουν ανάλογα. Εάν, λοιπόν, οι Σαντορινιοί ψαράδες αρχίσουν να γυρίζουν πίσω "χωρίς ούτε λέπι", που λένε, τότε η έκρηξη επίκειται.

Σαντορίνη 2012; - ε'

Σήμερα θα κάνουμε ένα διαλειμματάκι απ' τη θεωρία. Θ' ασχοληθούμε λιγάκι με κάτι "προειδοποιήσεις" που έλαβα, εδώ και κάτι μήνες. Απ' τον φίλο μας, τον "Σωκράτϋ"! Καιρό είχατε ν' ακούσετε νέα του, έ; Λοιπόν, ο "μικρός" καλά είναι, χαίρει άκρας υγείας, και μαθαίνω ότι γράφτηκε σε μία σχολή ...ζωγραφικής! (Εννοείται πως θα εξακολουθήσει νά 'ναι καλά, αρκεί να μην τον μυριστούν τίποτε νοικοκυραίοι, των οποίων τους τοίχους -χμ- διακόσμησε ...χωρίς να προσκληθεί προς τούτο! LOL!!!)
Λοιπόοοοοννν... Το πρώτο μήνυμα του "μικρού" στην ενότητα "Σαντορίνη", απ' τον περασμένο Αύγουστο ακόμη:
Έχει γεμίσει τον τόπο με δαύτο! Το μήνυμα, όμως, είναι σαφές: μιλάει γιά κάποιον κύκλο... και όχι μόνον. Μιλάει μεταφορικά γιά χρονικό κύκλο, αυτό δηλαδή που λέμε: "όταν κλείσει ο κύκλος", ή: "όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου".
Παρατηρήστε τη γραμμή στο μηδέν, που μας συνδέει με τα παλιότερα γκράφφιττί του, τότε που μιλούσε γιά το κηρύκειο... που εννοούσε τη μετάπτωση του άξονα της Γής και τη διαδοχή των χιλιετιών και του "μεγάλου ενιαυτού". Ταυτόχρονα, εννοούσε/εννοεί και τη Γη με τον άξονά της.
Παρατηρήστε ακόμη το 3, που το έχει σχεδιάσει ως χαρακτήρα των σανσκριτικών! (Εδώ - δείτε τους χαρακτήρες 2321 έως 2324.) Πράγμα που μας φέρνει στο νού τον Σίβα, τον καταστροφέα - αλλά και τον Βράχμα, τον δημιουργό. Αλλά και τους χρονικούς κύκλους των Ινδών!
Ο "μικρός", λοιπόν, είναι σαφέστατος: Μία εποχή τελειώνει, μία άλλη αρχίζει, κατά την αιώνια τάξη των πανάρχαιων μονάδων του (κβαντισμένου) χρόνου...
Το δεύτερο μήνυμα, κάπου τον περασμένο Οκτώβριο:
Πάλι το "360", μαζί με το "biz" ( = "ξανά" στις συναυλίες). Πάλι, δηλαδή, το μήνυμα ότι ξαναρχίζει ο κύκλος απ' την αρχή. Στο "540", τώρα, είναι περισσότερο από ευδιάκριτα ευδιάκριτα τα σημάδια που δείχνουν ώρα και πρώτο λεπτό.
Το "360", όμως, εκτός απ' τον κύκλο, σηματοδοτεί και ο,τιδήποτε κυκλικό. Στρόγγυλο! Ποιά ήταν, τώρα, η αρχαία-αρχαία ονομασία της Σαντορίνης; Έεεεεε;;;
Στρογγύλη!!!
Το πιάσατε, τώρα, το υπονοούμενο; Πιστεύω, λοιπόν, ότι ο "μικρός" μας δίνει και την ώρα της έκρηξης: 5:40' το πρωΐ! Κι εφ' όσον το γκράφφιτι τό 'φτιαξε τον περασμένο Οκτώβριο, "ένας κύκλος (δηλ. χρόνος) μετά" δείχνει τον Οκτώβριο του 2012 ως μήνα της έκρηξης. Κοντά σ' αυτό που υπελόγισα εγώ, θέτοντας αφετηρία την 15η Ιανουαρίου 1950. Την ακριβή ημερομηνία του 1950 ακόμη δεν την έμαθα, αλλά είναι ευνόητο πως η ημερομηνία του 2012 θα πέσει Οκτώβριο (σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου), αν η έκρηξη του 1950 έγινε από 1 έως 13 Ιανουαρίου.
(Παρένθεση: Υπάρχει κι άλλο ηφαίστειο, που επίσης λέγεται "Στρογγύλη" μέχρι σήμερα - αν κι όχι ακριβώς "Στρογγύλη". Λέγεται Στρόμπολι. Κατάλαβες τώρα, Vril; :-)
Παρένθεση 2η: Η πιθανότητα η έκρηξη του 1950 να έγινε ακριβώς 20 Ιανουαρίου περιπλέκει πολύ τα πράγματα - αλλά, κι έτσι νά 'ναι, πάλι θα καθήσω υπομονετικά να τα ξεμπλέξω. Τέλος πάντων, θα δούμε.)
Η ώρα της έκρηξης είναι κι αυτή "πυθαγόρεια", άσχετο αν αυτό δεν φαίνεται αμέσως. Πώς; Αν κάνετε την αφαίρεση απ' το μεσημέρι, απ' τις 12:00' ακριβώς, η διαφορά είναι 6:20'... πολύ κοντά στις 6:18' ώρες. Συμβολικά, τα ψηφία 6, 1, 8 δείχνουν ευθέως το 1/φ!!!
Γιατί, όμως, δεν έγραψε 5:42' ακριβώς; Πιστεύω ότι ήθελε να δείξει κάτι ακόμη - αν και δεν τό 'χω βρει έως σήμερα. Το "540" σε μοίρες είναι ακριβώς ενάμισης κύκλος, αλλά δεν καταλαβαίνω ακόμη πού ακριβώς αναφέρεται. Θα δείξει...
(Γιατί η διαφορά απ' το μεσημέρι; Πρώτον, επειδή αναφέρεται πάλι ευθέως στον ινδουϊστικό τρόπο μέτρησης του χρόνου - που θέτει κάτι παράξενες αφετηρίες γιά τους υπολογισμούς, όπως το ξημέρωμα ή το ηλιοβασίλεμα. Και δεύτερον... αυτός ο "κατοπτρισμός" μας ανοίγει μεγάλη κουβέντα, την οποία δεν θέλω να ξεκινήσω. Κάποια πράγματα, όμως, θα τα πούμε στον επίλογο.)
Και το τρίτο σχετικό μήνυμα του "μικρού", κι αυτό κάπου τον περασμένο Οκτώβριο:
Η πεντάλφα με τρία απ' τα πέντε σκέλη της τονισμένα με τρεις τελείες. Δεν θα σας πω, όμως, ακόμη πού κολλάει αυτό με το θέμα μας. Θα σας αφήσω να το σκεφτείτε λιγάκι! Μέχρι την επόμενη ανάρτηση.

Σαντορίνη 2012; - στ'

ο γκράφφιττι του "Σωκράτϋ" με την πεντάλφα με τις τρεις τελείες επιβεβαιώνεται -δραματικά, μπορώ να πω- ως εξής:
Δηλαδή, είναι σα να έχουμε ένα γρανάζι με πέντε δόντια, αλλά τα δύο απ' αυτά να είναι κομμένα... το οποίο γρανάζι γυρίζει και "χτυπάει" τρεις φορές και δύο "σωπαίνει". Σε ίσα χρονικά διαστήματα. Αυτή η ακολουθία εκφράζει απόλυτα τους σεισμούς, που αναγράφονται στο παραπάνω σχήμα.
Ο παρατηρητικός αναγνώστης θα φέρει ένσταση, ότι 1868 μείον τρεις 72άδες ετών κάνει 1652, όχι 1650. Όμως, ο πίνακας των καταγραμμένων σεισμών μιλάει γιά 1866-1870, όχι ακριβώς 1868 και μόνον. (Το 1868 το εξέλαβα εγώ ως "μεσοσταθμικό".) Άρα, το "γρανάζι" ήταν ακριβέστατο στο ραντεβού του. Άσχετο αν παρουσίασε ένα μικρό "ρατάρισμα" διετίας!...
Είναι σαν ένα είδος γαιο-μουσικής: νότα-νότα-νότα, παύση-παύση, και ξανά απ' την αρχή.
Περιέργως (όχι και τόσο! :-) )... Στον Βόλο έγινε μεγάλος σεισμός το 1930 (4.5 Ρίχτερ). Το 1955 (πάνω από 6). Το 1980 (πάνω από 6.5). Με παρατηρημένη τη διαφορά των 25 ετών από μεγάλο σεισμό σε μεγάλο σεισμό, θα περίμενε κανείς μεγάλο σεισμό και το 2005, αλλά δεν έγινε τίποτε. Βλέπετε, λοιπόν, ότι το "γρανάζι" έχει εφαρμογή κι αλλού, αν και με μικρότερη χρονική περίοδο.
Αυτή ήταν και η τελευταία συνεισφορά που είχα να σας δώσω, στην ανακάλυψη των κρυμμένων "νόμων" των χρονοσειρών των εκρήξεων. Από εδώ και μετά, χρησιμοποιείστε τις γνώσεις σας και τη φαντασία σας γιά τα υπόλοιπα.
Τελειώνοντας το κεφάλαιο αυτό... Αν το "γρανάζι" σας θυμίζει τους τρείς μάγους και το άστρο που τους οδηγεί, δεν έχετε πέσει καθόλου έξω!
Η -κατ' εμένα, τουλάχιστον- αναμφισβήτητη ύπαρξη χρονοσειρών στις εκρήξεις του ηφαιστείου της Σαντορίνης, έχει τρομερές...
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
Ας δούμε, τώρα, τί γίνεται εάν κάποιοι γνωρίζουν όχι μόνον την ύπαρξη των χρονοσειρών, αλλά και το ποιές μαθηματικές συναρτήσεις τις εκφράζουν αυτές επακριβώς. Τί συνέπειες έχει αυτή η γνώση.
Αν μη τί άλλο, θα δούμε κάποιες ιστορικές προσωπικότητες και κάποια ιστορικά γεγονότα μ' άλλα μάτια.
i - Προφητείες, που δεν είναι προφητείες
Όπως καταλαβαίνετε, εάν κάποιος γνωρίζει επακριβώς τις χρονοσειρές, μπορεί να προβλέψει επακριβώς τό πότε θα συμβεί κάποιο γεγονός - απ' αυτά, που διέπονται απ' τις χρονοσειρές αυτές. Επομένως, ένα ολόκληρο πακέτο απο προρρήσεις, που κυκλοφορούν ανά τους αιώνες σε βιβλία, προφορικά, ή εσχάτως στα ιντερνέτια, δεν είναι καθόλου προφητείες - αλλ' ασφαλή μαθηματικά συμπεράσματα.
Παράδειγμα πρώτο και τρανότερο, τα περί 21-12-2012 "των Μάγιας". Τό 'χουμε ξαναπεί, οι Μάγιας είναι ο ένας απ' τους δύο ήδη γνωστούς πολιτισμούς (ο άλλος είναι οι Ινδοί), που μιλάει σαφώς γιά κβαντική (δηλ. διακριτή) φύση του χρόνου, και όχι συνεχή - όπως τη νομίζει ο "δυτικός" πολιτισμός. (Και στο "πολιτισμός" έπρεπε να βάλω εισαγωγικά, αλλ' ας το πάρει το ποτάμι...)
Θεωρούν ότι ο χρόνος είναι κάτι σαν γρανάζια μέσα σε γρανάζια, κάπως σαν το οδόμετρο των αυτοκινήτων, άρα είναι εύκολο να δεις πότε συμπίπτουν οι "μηδενισμοί" των γραναζιών. Όπως ακριβώς βλέπεις στο οδόμετρο πότε αλλάζει το ψηφίο μία θέση αριστερά.
Άρα, οι "προφητείες" των Μάγιας δεν είναι καθόλου προφητείες, αλλά βεβαιότητα.
Παρένθεση: Εδώ συμφωνώ απόλυτα με τον συγγραφέα Θανάση Νικολάου, που γράφει (σε μυθιστόρημα) ότι η γνώση αυτή δεν είναι αυτογενής των Μάγιας. Αυτοί από κάπου την πήραν - κι αυτό το "κάπου", δεν μπορεί παρά να είναι πανάρχαιοι Έλληνες, που βρέθηκαν στην περιοχή.
Έχω αρκετές ενδείξεις ότι οι μαγιάνικες "προφητείες", που μας ζάλισαν τον έρωτα εσχάτως ("περίοδος που ο κόσμος καταστρέφεται με φωτιά", κτλ κτλ), είναι υποσύνολο της πραγματικής θεωρίας περί χρόνου. Μ' άλλα λόγια, οι Μάγιας συγκράτησαν ό,τι πήρε τ' αυτί τους από "κάποιους άλλους" - αλλά δεν αποδείχθηκαν και τόσο καλοί μαθητές.
Άρα, πιστέψτε με: θα γιορτάσουμε Χριστούγεννα φέτος, όπως ακριβώς κάναμε όλα τα χρόνια μέχρι τώρα! Απείρως μεγαλύτερο κίνδυνο γιά τον κόσμο αποτελούν τα οικονομικά "πειράματα" αλητών πολιτικών, παρά μερικά ηφαίστεια που θα σκάσουν, ή διάφορα ανεύθυνα κείμενα με "προφητείες".
Δεύτερη παρένθεση: Διαφωνώ κάθετα με τον -αξιολογώτατο ερευνητή- Ρίτσαρντ Χόγκλαντ (Richard Hoagland), που σε μία ομιλία του (κυκλοφορούν αρκετά βίντεο με ομιλίες του) ισχυρίστηκε πως η αλλαγή του ημερολογίου σε Γρηγοριανό (αρχές του 1582) έγινε, επειδή το Βατικανό μελέτησε τα χειρόγραφα Αζτέκων και Μάγιας, που έφεραν πίσω οι Ισπανοί. (Και, άρα, κατάλαβε ποιό ήταν το σφάλμα του μέχρι τότε ημερολογίου.) Μάλιστα, ο Χόγκλαντ ανέφερε τον Κολόμβο, ως τον πρώτο που έφερε χειρόγραφα αυτοχθόνων της Κεντρικής Αμερικής πίσω στην Ευρώπη.
Και επειδή το πραγματικό ημερολόγιο ήταν γνωστό τουλάχιστον πέντε αιώνες πίσω (εδώ μιλήσαμε τόσο γιά την άλωση της Ιερουσαλήμ στην Α' Σταυροφορία, όσο και γιά τους Καθαρούς του 1244), και επειδή το Βατικανό πάντα είχε στη διάθεσή του διαπρύσιους ιεροκήρυκες. Δε λέω, και τότε υπήρχαν άτομα πολύ ευφυή και ταυτόχρονα πολύ μορφωμένα (βλέπε πχ δρ. Τζών Ντήη), αλλά, εάν πράγματι είχαν (επαν-)αναγνώσει τα αμερικάνικα γραπτά, θα είχαν φτάσει στα περί "τέλους του κόσμου το 2012" από τότε.
Άρα, το Βατικανό θα είχε κάθε λόγο να εξαποστείλει ιεροκήρυκες παντού, να ουρλιάζουν: "- Μετανοείτε! Έφτασε το τέλος!", και ειδικά κατά τον Β' ΠΠ και μετά. Θα μας έλεγαν στα ίσα ότι μας απομένουν δύο γενιές μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία, άρα να μετανοήσουμε πριν μας πάρει και μας σηκώσει! :-)
Δεν συνέβη, όμως, τίποτε απ' όλ' αυτά. Η γραφή των Μάγιας άρχισε να επαν-αναγιγνώσκεται από το 1925-1930, όχι πιό πριν. Έχω αναφέρει παλιότερα ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, πρώτα "σπάζει" το αριθμητικό σύστημα, αμέσως μετά το ημερολόγιο, κι αμέσως μετά το σύστημα μέτρων και σταθμών. Άρα, το 1930-1940 θα ήξεραν οι Αρχαιολόγοι αρκετά πράγματα γιά το μαγιάνικο ημερολόγιο. Όμως, κανείς μέχρι σήμερα δεν ξέρει με βεβαιότητα ποιός ξεκίνησε αυτή την ιστορία με το 2012!!! Να υποθέσουμε, τώρα, εμείς ότι πρόκειται γιά μιά παπάρα και μισή, εκτοξευόμενη από επιτελεία προπαγάνδας διαφόρων "υπερεσιώνε";
Ας γυρίσουμε λιγάκι πίσω, στον "παλιό" κόσμο, στη γηραιά Ευρώπη. Τίποτε... τίποτε, ξανατονίζω, δεν εμποδίζει τη γνώση αυτή να ήταν/είναι κτήμα και ανθρώπων, που κατοικούν στην Ευρώπη. Μοναστικά τάγματα, μυστικές αδελφότητες, ιερατεία, αρχαίοι Έλληνες, το Βατικανό, και δεν-ξέρω-ποιός.
Άρα, αν δείτε πουθενά τίποτε "περίεργες" ζωγραφιές, ή αγιογραφίες, όπως αυτή εδώ:
...Να βεβαιωθείτε γιά την ύπαρξη τέτοιων ανθρώπων. Όπως και γιά την ύπαρξη αυτής της γνώσης, γιά τις χρονοσειρές.
Εδώ βλέπετε το πασίγνωστο θέμα, της εκδίωξης των "πρωτοπλάστων" απ' τον Παράδεισο. Τα γνωστά... Ο άγγελος έχει στάση, σα να λέει: "- Άει στα τσακίδια!", το φίδι κοιτάζει μ' ένα ηλίθιο βλέμμα, σα ν' αναρωτιέται: "- Θα διώξεις κι εμένα, ρε έηντζελ; τί φιλαράκια είμαστε;", η Εύα κλαίει, σα να λέει: "- Τον ήπιαμε οριστικώς!", ο Αδάμ προσπαθεί ν' αμυνθεί, έχοντας στάση: "- Μη βαράς άλλο, ρε μάστορα!", κι ο διάβολος λέει: "- Τί θα γίνει επιτέλους; εμείς νηστικοί θα μείνουμε;". Καρα-LOL!!!!!
Το ξέρω πως δεν είμαι καλός ζωγράφος, αλλά έφτιαξα αυτή την "αγιογραφία", γιά να σας δείξω παραστατικά τί εννοώ.
Πού βρίσκεται το μυστικό, λοιπόν;
Εδώ:
Το μυστικό κρύβεται στις αποστάσεις των μορφών! Το αρχείο είναι τύπου .png, άρα μπορείτε να του κάνετε μεγέθυνση, χωρίς ν' αλλοιωθεί - και να διαπιστώσετε πιό εύκολα όσα γράφω.
Στην Ευρώπη διαβάζουμε από αριστερά προς τα δεξιά, επομένως θα "διαβάσετε" με τον ίδιο τρόπο τις δύο χρονοσειρές που τοποθέτησα. Η γαλάζια αντιπροσωπεύει το "γρανάζι", δηλ. την ακολουθία "νότα-νότα-νότα παύση-παύση". Απεικονίζεται με τα αντικείμενα. Πρώτα με το σταφύλι (αναφορά σε Διόνυσο, Θεία Κοινωνία, κτλ), μετά με το καλάθι με τα φρούτα (που ο Θεός είπε στους "πρωτόπλαστους" να φάνε ό,τι γουστάρουν, αλλά όχι μήλα), μεσολαβούν δύο νεκρά διαστήματα των 72 pixels, και τέλος έχουμε το καζάνι.
Η κίτρινη ακολουθία αντιπροσωπεύει τις χρυσές τομές:

• Η απόσταση του κέντρου του αγγέλου με το χέρι του, που κρατάει το σπαθί, είναι 38 pixels (1/φ^2).
• Ο άγγελος απέχει 100 pixels απ' το κέντρο του φιδιού...
• ...και 162 (φ) απ' το κέντρο της μηλιάς.
• Η οποία μηλιά απέχει 100 pixels απ' τον Αδάμ...
• ...κι αυτός με τη σειρά του 38 (1/φ^2) απ' την Εύα.
• Τέλος, ο διάβολος απέχει 62 pixels (1/φ) απ' τον Αδάμ.

Εδώ υπάρχει κι ένας άλλος ψευτο-γρίφος ("ψευτο-", διότι εσείς, ως έξυπνα και μορφωμένα απ' το παρόν ιστολόγιο παιδιά, αυτά τα τρώτε γιά πρωϊνό! :-) ) : Ο άγγελος αντιπροσωπεύει τον Ήλιο, το σπαθί του (ρομφαία) τον Ήφαιστο (θυμηθείτε τους κεραυνούς του Δία), το φίδι τον Ερμή (κηρύκειο), η μηλιά την Αφροδίτη (πεντάλφα), η Εύα τη Γή, ο Αδάμ τον Άρη, και ο διάβολος τον εκραγέντα Φαέθωνα.
Εάν, όμως, ο Φαέθων έλαμπε στον νυχτερινό ουρανό ακόμη και σήμερα, και εάν αυτή η ζωγραφιά ήταν όντως "προφητεία" λόγωι κρυμμένων μαθηματικών νόμων, τότε...
...όποιος κατάφερνε να τη "διαβάσει", θα φώναζε: "- Ώχχχ!!!... Θα τον κλαίμε τον Φαέθωνα!..."
Καλή η ιδέα να μελετάς απεικονίσεις, δε λέω, αλλά υπάρχουν δύο δυσκολίες αντικειμενικές. Πρώτη, ότι δεν μπορείς να παίρνεις μετρήσεις όπου γουστάρεις. Φαντάζεστε, ας πούμε, να πάει ένας τύπος στο Άγιο Όρος, να μπανίσει καμιά τέτοια, "κωδικοποιημένη" αγιογραφία, και να πει...
"- ...Ευλογείτε, άγιε ηγούμενε!"
"- Ο Κύριος!", θ' απαντήσει ο ηγούμενος.
Και μετά ο ήρωάς μας να βγάλει τη μεζούρα, και να τον ρωτήσει ο ηγούμενος:
"- Τί θα κάνεις αυτού, τέκνον μου; θα μας αναπαλαιώσεις τ' αρχονταρίκι;"
"- Ποιό αρχονταρίκι, ρε πάτερ; κράτα εδώ τη μετροταινία, φώναξε κι έναν αδελφό να κρατήσει την άλλη άκρη, να σημειώσω τη μέτρηση στο μπλοκάκι, μπας και βρω τα κρυμμένα μηνύματα!"
:-) :-) :-)
Η συνέχεια θά 'ναι να δεις καμιά εικοσαριά ηγούμενους και καλόγερους να κυνηγάνε τον "ερευνητή" αυτόν με αγιαστούρες και μαγκούρες, ουρλιάζοντας: "- Πίσωωω, ψωνάραααα!!!" Ούτε ψύλλος στον κόρφο του! :-)
Κι εντάξει, γιά να μη δώσεις στόχο με μετρήσεις, μπορείς να πάρεις φωτογραφίες και να μετρήσεις στο σπίτι με τον χάρακα. Διότι οι αναλογίες της πραγματικής απεικόνισης διατηρούνται επακριβώς στη φωτογραφία. (Αυτή η μέθοδος δεν είναι δική μου. Εϊναι γνωστή στις πειραματικές επιστήμες εδώ και δεκαετίες.)
Η δεύτερη η δυσκολία, όμως, έγκειται στο πλήθος των απεικονίσεων. Ποιός κάθεται, τώρα, να ψάχνει εκκλησίες, μοναστήρια, χειρόγραφα, μουσεία, ή -έστω- ακόμη και φωτογραφικά λευκώματα ανά τας Ευρώπας;
Αν -μ' αυτόν τον τρόπο, μετρώντας δηλ. αποστάσεις σε απεικονίσεις- βρεθεί ο,τιδήποτε (πάντα εννοώ γιά χρονοσειρές, κτλ), μόνο κατά τύχη.

Σαντορίνη 2012; - ζ' 1
επόμενη περίπτωση γνώσης και (επιτυχούς...) χειρισμού των χρονοσειρών, είναι του...
ii - Τισιθέν
Το συγκεκριμένο όνομα ίσως να μη σας θυμίζει κανέναν και τίποτε. Εάν, όμως, γράψω Χοσίρσεφ ή Χοζάρσεφ... δηλαδή, ιερέας του Όσιρι... κάτι αρχίζει να κινείται στη μνήμη σας, έ; :-) Ιερέας του Όσιρι, βέβαια, δεν υπήρξε μόνον ένας - αλλά ένας ξεχώρισε, εξ ού και το προσωνύμιο. Και εάν, τώρα, γράψω το ...καλλιτεχνικό του, τότε όλοι τον ξέρετε:
Μωϋσής!
Πασίγνωστη η ιστορία του. Προστάτευσε τους εβραίους, μπλά-μπλά-μπλά, απ' την αυθαιρεσία και τη σκλαβιά των κακών Αιγυπτίων, μπλά-μπλά-μπλά, και τελικά τους οδήγησε στη "γη της επαγγελίας" (αφού -δίκην Ξέρξη- έσκισε την Ερυθρά Θάλασσα με το ραβδί του). Όπου και κατέσφαξαν τους ντόπιους, Κρητικής καταγωγής, κατοίκους, με τις ατείχιστες πόλεις, γιά να ζήσουν αυτοί - αφού, βεβαίως-βεβαίως, πρώτα τσέπωσαν την περιουσία των σφαγιασθέντων.
Βέβαια, αυτά είναι όπως μας τ' αφηγείται η Βίβλοc. Στην πραγματικότητα, όμως, τα πράγματα ήταν ελαφρώς ...διαφορετικά!
Ποιό ήταν το περιβάλλον της βιβλικήc "Εξόδου"; Ποιοί ήταν οι φαραώ της εποχής; Ποιός ήταν στ' αλήθεια ο Μωϋσής; Και τί σχέση έχει μ' αυτά που λέμε εδώ;
Ένα-ένα! :-)
Ο φαραώ, που ξεκίνησε όλη αυτή την ιστορία, ονομαζόταν "Αμενχοτέπ ο Τέταρτος", ή -εξελληνισμένο- Αμένοφις Δ'. Το όνομά του σημαίνει "Ο Άμμων είναι ικανοποιημένος". Αυτός, λοιπόν, κάμποσα χρόνια μετά την ανάρρησή του στον θρόνο της Αιγύπτου, άλλαξε τη θρησκεία της χώρας (με το ζόρι, εννοείται), την επέβαλε στον πληθυσμό (επίσης με τη βία), κι άλλαξε και τ' όνομά του σε Ακχενάτεν (εδώ κι εδώ)... με το οποίο πέρασε (αρνητικώς) στην Ιστορία. (Αυτό το δεύτερο όνομα σημαίνει "Φωτισμένη Εκδήλωση του Ατόν", ή "Υπηρέτης του Ατόν".) Άλλαξε ακόμη και την πρωτεύουσά του.
Ο "Ατόν" είναι ο ηλιακός δίσκος.
Λένε γι' αυτόν πως υπήρξε ο πρώτος (φανερός) μονοθεϊστής στην Ιστορία, αλλά δεν είναι αλήθεια. Πράγματι, καταπολέμησε άγρια το παραδοσιακό, πολυθεϊστικό ιερατείο της Αιγύπτου, αλλά ο θεός Ατόν δεν ήταν ο μοναδικός της νέας θρησκείας. Αυτή περιλάμβανε και τη λατρεία της Σελήνης, και δύο ακόμη δευτερευουσών θεοτήτων (η μία, αν θυμάμαι καλά, ήταν η Αφροδίτη - ως άστρο). Άρα, μονοθεϊστής-μαϊμού! :-)
Αυτά τα περί (καθαρού, με ...ISO) μονοθεϊσμού, τα λένε όσοι γουστάρουν να υπάρχει μία αδιάσπαστη ιστορική συνέχεια μεταξύ της θρησκείας του Ακχενάτεν και της εβραϊκής... και του σημερινού χριστιανισμού. Αστεία πράγματα!
Μετά τον θάνατο του Ακχενάτεν, (ξανα-)έγινε το έλα να δεις. Οι ιερείς της παλιάς θρησκείας (αποκατεστημένοι πλέον στην πρότερη ισχύ τους) ανταπέδωσαν τα χτυπήματα, η θρησκεία του Ατόν πήγε περίπατο, οι οπαδοί του Ατόν οπισθοχώρησαν (εξακολουθώντας να χτυπάνε κι αυτοί με τη σειρά τους), και -ύστερ' από κάποια χρόνια- τους έκλεισαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως... απ' όπου, όμως, άρχισαν να δραπετεύουν προς τ' ανατολικά. (Λογικό, διότι ουδείς υποφέρει τη δουλεία.)
Εδώ μπαίνει δυναμικά στη σκηνή ο Μωϋσής, ο οποίος ζήτησε επίσημα απ' τον τότε φαραώ να επιτρέψει και στους τελευταίους ατονιστές να φύγουν απ' την Αίγυπτο ελεύθερα κι ελεύθεροι, και ο φαραώ αποδέχθηκε το αίτημα. (Η Βίβλοc εδώ μιλάει γιά "εβραίους", αλλά είπαμε: η πραγματικότητα είναι λιγάκι διαφορετική. Οι "εβραίοι" είναι εντελώς άλλη ιστορία, και δεν ζούσαν μέσα στην αιγυπτιακή επικράτεια τότε - μόνο που δεν θέλω να επεκταθώ εδώ στο θέμα αυτό.)
Όχι, βέβαια, από καλή καρδιά, αλλά επειδή ο Μωϋσής τον απείλησε με τις "δέκα πληγές του φαραώ". ("Θα πέσει φωτιά να σε κάψει!", που λέμε.)
Η Βίβλοc ισχυρίζεται ότι αυτές οι "δέκα πληγές" όντως συνέβησαν, διότι ο φαραώ ήντονε ξεροκέφαλος και δεν έδινε πασσαπόρτια στους "εβραίους" να φύγουνε, αλλά ο θεόc τον τιμώρηcε... και στο τέλος ο φαραώ έντρομος σχεδόν έπεσε στα πόδια του Μωϋσή, ..."αναγνωρίζοντας ποιός ήταν ο αληθινός θεός"!
(Ο θεός του Μωϋσή, δηλαδή! :-) Τώρα, βέβαια, αναγνωρίζοντας ότι ο θεός του Μωϋσή ήντονε ανώτερος, παναπεί θεός με πιστοποιητικό ISO, λογικά έπρεπε κι ο φαραώ να γίνει "εβραίος", να περιτμηθή κτλ, αλλά πουθενά δεν διαβάζουμε τέτοια πράγματα. Εδώ χωλαίνει το σενάριο! LOL!!! Οι γραφιάδες της Βίβλου δεν τα σκέφτηκαν αυτά!
Βέβαια, ποτέ δεν είναι αργά γιά προσθήκες! Απαγορεύεται στις "δέκα εντολές" να προσθέτεις κείμενα στη Βίβλο; Όχι! Όπως ακριβώς δεν απαγορεύεται να δανείζεις με τόκο! :-) Άρα, αυτοί οι τύποι με τα κοτσιδάκια -που βαράνε ρυθμικά το κεφάλι τους στο "τείχος των δακρύων"- μπορούν να το προχωρήσουν το θέμα! :-) Να διαβάσω, ρε φούστη μου, σε νέα έκδοση της Βίβλου, ότι ο Χορεμχέμπ έκοψε το τσουτσούνι του τελετουργικώς, και τί στον κόσμο! Καρα-LOL!!!)
Στην πραγματικότητα, αυτές οι "δέκα πληγές" όντως συνέβησαν - μόνο που η Βίβλοc μιλάει γιά το γεγονός αυτό με 324 χρόνια καθυστέρηση!!! Τωι καιρώι εκείνωι, αυτά δεν είχαν σημασία. Τί τώρα, τί τρεις αιώνες πριν! :-) Αλλά γιά τούτον εδώ τον συγγραφέα έχουν και παραέχουν.
Θα σας εξηγήσω.
Ο κατάλογος των φαραώ της εποχής εκείνης (18η δυναστεία) είναι από μόνος του πολύ δηλωτικός. Ξεκινώντας απ' τον Ακχενάτεν, έχουμε:

• Αμενχοτέπ Δ' / Ακχενάτεν, 1352-1334 πΧ
• Σμένκαρε 1334-1333 πΧ
• Τουταγχαμών 1333-1324 πΧ
• Άϋ 1324-1320 πΧ
• Χορεμχέμπ 1320-1292 πΧ

Γιά τον Ακχενάτεν έχουμε ήδη γράψει. Οι υπόλοιποι... Γιά τον (; ) Σμένκαρε γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα, ίσως ήταν γυιός ή αδερφός του Ακχενάτεν - ή, ίσως, δύο διαφορετικά πρόσωπα (άρα, "Σμένκαρε" είναι κάτι σαν τίτλος, και σαφώς όχι κύριο όνομα). Ο Τουταγχαμών ήταν κατά 99% γυιός του Ακχενάτεν, ο Άϋ πρωθυπουργός του Τουταγχαμών, και ο Χορεμχέμπ στρατηγός του Τουταγχαμών.
Η ιστορία, λοιπόν, είναι η εξής: Πεθαίνει ο Ακχενάτεν, πεθαίνει ταυτόχρονα και η θρησκεία του - οι δε οπαδοί του αποδυναμώνονται και διώκονται. Το παλιό ιερατείο επανέρχεται πανίσχυρο κι εκδικητικό. Ο Σμένκαρε δεν μπορεί να επιβάλει την τάξη και να συμφιλιώσει τον λαό, πεθαίνει (ή παραιτείται, ή τον σκοτώνουν), κι έρχεται ο Τουταγχαμών να γίνει φαραώ σε ηλικία 9 ετών!!!
Αυτό το φοβισμένο παιδάκι, το παλιό ιερατείο το έκανε ό,τι ήθελε. Πρώτα, το ανάγκασε ν' αλλάξει το όνομά του από Τουταγχατόν ("ζωντανή εικόνα του Ατόν") σε Τουταγχαμών (Άμμων-τούτ-άγχ, δηλ. "ζωντανή εικόνα του Άμμωνα"), όπως κι έμεινε ιστορικά γνωστός. Μετά, του επέβαλε ένα σωρό άλλες καταστάσεις, όπως πχ ποιά γυναίκα να παντρευτεί. (Την αδερφή του εξ αίματος!!!... Γι' αυτό και έκανε δύο βρέφη ήδη νεκρά πριν γεννηθούν. Η Βιολογία δεν αστειεύεται!) Τέλος, όταν ο Τουταγχαμών πέθανε, τον έθαψαν σύμφωνα με το παλαιό τελετουργικό - και μάλιστα σε κατώτερο τάφο (αξιωματούχου), στην παλιά νεκρόπολη του Λούξορ (Θήβαι), τάφο που τον μετέτρεψαν βιαστικά. (Δεν περίμεναν ότι ο Τουταγχαμών θα πέθαινε τόσο νέος, γι' αυτό και δεν είχαν προετοιμάσει τάφο. Ο νεαρός φαραώ πέθανε, επειδή ήταν φιλάσθενος - αν και σχετικά πρόσφατες έρευνες ισχυριζόντουσαν ότι σκοτώθηκε από τραύμα στο κεφάλι, που προήλθε από χτύπημα με βαρύ μεταλλικό αντικείμενο, και δολοφόνος του ήταν ο πρωθυπουργός του και μετέπειτα φαραώ, ο Άϋ. Ακόμη πιό πρόσφατες έρευνες, όμως, το αποκλείουν αυτό.)
Οι ταραχές, όμως, δεν σταμάτησαν, ούτε κατά την τετραετή βασιλεία του Άϋ. Αλλά κόπηκαν με το μαχαίρι, όταν ανέλαβε ο "καραβανάς" Χορεμχέμπ, ο οποίος δεν μάσησε. Άλλους ατονιστές τους πέταξε έξω απ' τη χώρα (κυρίως τις -όχι Αιγυπτιακής καταγωγής- νομαδικές ληστρικές φυλές, που συμμαχούσαν με τους ατονιστές, γιά να παρενοχλούν διαρκώς τον Αιγυπτιακό στρατό), κι άλλους τους μπουζούριασε σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Μερικούς απ' αυτούς (μάλλον τους ευγενείς) τους υποχρέωσε να κατοικήσουν στην έρημη τέως πρωτεύουσα των Υκσώς, την Αύαρι, στα βορειοανατολικά. Πονηρό κόλπο, διότι στο συλλογικό ασυνείδητο του λαού οι ατονιστές θα ταυτιζόντουσαν με τους μισητούς επιδρομείς, που ήρθαν τετρακόσια χρόνια πριν και υποδούλωσαν την Αίγυπτο!
Εδώ, λοιπόν, φτάνουμε στον Μωϋσή. Η Βίβλοc γράφει διάφορα χαριτωμένα, ότι δήθεν τάχαμ ήταν "εβραίος", που φοβήθηκε η μαμά του μην τον σκοτώσει "ο κακός φαραώ", και τον έβαλε μέσα σ' ένα καλαθάκι στον Νείλο, όπου, όμως, λίγο παρακάτω τον βρήκε μέσα στις (προφανώς χεσμένες, με το συμπάθειο) φασκιές του μία Αιγύπτια πριγκίπησσα, τον πήρε σπίτι της και τον ανέθρεψε σαν βασιλόπουλο. "Μωϋσής" σημαίνει "σεσωσμένος", μας πληροφορούν οι Θεολόγοι.
Ουδέν αναληθέστερον τούτου! Ο Μωϋσής (εδώ κι εδώ), που έζησε -σύμφωνα με τη ραββινική παράδοση- από το 1391 πΧ μέχρι το 1271 πΧ (οι χριστιανοί Θεολόγοι μεταθέτουν αυτές τις χρονολογίες δύο χρόνια πριν), ούτε εβραίος ήταν, ούτε "σεσωσμένον βρέφος". Ο (κατά πολύ μεταγενέστερος των γεγονότων αυτών) ανώνυμος γραφιάς της Βίβλου δεν είχε ιδέα από κροκόδειλους του Νείλου, αλλοιώς δεν θά 'γραφε αυτές τις ανοησίες γιά τα μωρά και τα καλαθάκια! Ξέρετε, οι κροκόδειλοι δεν τρέφονται με αέρα κοπανιστόν! :-)
Ο Μωϋσής ήταν όντως πρίγκηπας, δεν ανατράφηκε απλώς ως τέτοιος, διότι ήταν συγγενής εξ αίματος με τον Ακχενάτεν!
Κατά πάσα πιθανότητα θείος του. Αλλοιώς, δεν εξηγούνται αυτά τα παλαβά, που γράφει η Βίβλοc, ότι "ο Μωϋcήc cκότωcε Αιγύπτιο επιcτάτη, που βαcάνιζε εβραίουc δούλουc", και παρ' όλ' αυτά δεν του κουνήθηκε κανένας Αιγύπτιος (μπάτσος ή μη), από ...σεβασμό προς το πρόσωπό του!
Βλακείες! Διότι, όποιος τολμούσε να σκοτώσει "Αιγύπτιους επιστάτες", τωι καιρώι εκείνωι, και δεν ανήκε στην άρχουσα τάξη της Αιγύπτου, γινότανε πάραυτα τροφή γιά τα χαριτωμένα σαυροειδή, που λέγαμε παραπάνω! Αυτές οι ..."λεπτομέρειες" δείχνουν, όμως, ότι οι γραφιάδες των κειμένων αυτών και ήταν πολύ μεταγενέστεροι των γεγονότων, και δεν είχαν ιδέα γιά τί ακριβώς μιλούσαν.
Επίσης, ο Μωϋσής ήταν ιερέας του Όσιρι. Αυτό το λένε πάρα πολλοί, όπως πχ ο Εδουάρδος Συρέ στους "Μεγάλους Μύστες" (μεταφυσικό βίπερ-Νόρα, της εποχής του Α' ΠΠ, ανάμιξη παραμυθιών και Ιστορίας, που διαβάζεται ευχάριστα) και οι ημέτεροι Γιάννης Κορδάτος και Νίκος Βεργίδης. Να δώσω και βιβλιογραφία γιά τους δύο τελευταίους!

• Κορδάτος: "Η Παλαιά Διαθήκη στο φώς της κριτικής", "Αρχαίες θρησκείες και χριστιανισμός", "Ιησούς Χριστός και χριστιανισμός".
• Βεργίδης: "Νέρων και Χριστός".

(Μπορείτε να βρείτε μερικά ακόμη on-line βιβλία του Βεργίδη, γιά κατέβασμα. Τα πρώτα κεφάλαια του "Νέρων και Χριστός" δικαιολογούν απόλυτα τον ανώνυμο σχολιαστή προηγούμενης ανάρτησης του παρόντος, που, όταν τον ρώτησα αν ο Ροκφέλλερ είναι ισχυρώτερος απ' τους Ρότσιλντ, απάντησε: "- Άλλο ο Φαραώ, άλλο ο Αβραάμ!"
Ήδη γνώριζα τις -εθνολογικές και θρησκευτικές- διαφορές "εβραίων" κι ατονιστών, αλλά δεν περίμενα ότι αυτός ο διαχωρισμός θα επεβίωνε μέχρι τον 21ο αιώνα, και με ποιά μορφή!
Μπίλντερμπεργκ εναντίον Τριμερούς!!!
Ο Βεργίδης αντίστοιχα περιγράφει την κόντρα του Ιησού του Ναυή -"εβραίοι"- με τον Μωϋσή, δηλ. τον αρχηγό των οπαδών του Ατόν, και είναι σαφέστατος.)
Το ότι ο Μωϋσής ήταν ιερέας του Όσιρι, αποδεικνύεται κι απ' την διαμάχη του με τους λοιπούς Αιγύπτιους αρχιερείς ενώπιον του φαραώ (γιά ν' αποδείξει στον ξεροκέφαλο βασιλιά ποιός είν' ο αληθινός θεός, ντέ!), που περιγράφει η Βίβλοc κάπου, που έκανε αυτός ένα κόλπο, έκαναν και οι αρχιερείς το ίδιο. Πχ μετέτρεψε τη ράβδο του σε φίδι, αμέσως οι αρχιερείς βρέθηκαν κι αυτοί να κρατάνε φίδια, αντί γιά ραβδιά. Και ούτω καθ' εξής.
Γιά να τελειώνουμε με τα ιστορικά: ο Χορεμχέμπ, αφού έβαλε χέρι στους οπαδούς του Ατόν και τους συμμάχους τους, τις ληστρικές φυλές της ερήμου, αισθάνθηκε τόσο δυνατός, που άρχισε να καταστρέφει τα μνημεία του προηγούμενου καθεστώτος και να σβήνει εικόνες της θρησκείας του Ατόν. (Ιστορικά εξακριβωμένα αυτά.)
Σ' αυτό το σημείο, λοιπόν, ο Μωϋσής, γιά τους δικούς του μυστήριους λόγους (γιά τους οποίους η Ιστορία ακόμη δεν έγραψε απολύτως τίποτε), θέλησε να γίνει αρχηγός τόσο των πικραμένων οπαδών του Ατόν, όσο και των συμμάχων τους ληστρικών φυλών της ερήμου. Με σκοπό, προφανώς, να καταλάβει την εξουσία στην Αίγυπτο γιά πάρτη του. Η Αίγυπτος ήταν η "γη τηc επαγγελίαc", και όχι η Παλαιστίνη. Αλλά, από τότε που ο Χορεμχέμπ τους πέταξε έξω απ' την Αίγυπτο, περίμεναν επί δεκαετίες μπας και ξαναμπούν θριαμβευτές - πλην όμως, δεν τους έγινε το χατήρι... και την πλήρωσαν οι Κρήτες της Παλαιστίνης, επί των οποίων επέπεσαν οι δολοφονικές αυτές ορδές.
Ο Χορεμχέμπ ήταν και πρακτικός άνθρωπος, διότι οι αιχμάλωτοι ατονιστές και ληστές έσπαγαν πέτρες στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Φαίνεται, όμως, πως οι επιτυχώς δραπετεύοντες προς τ' ανατολικά άρχισαν να γίνονται αρκετοί, οπότε η παρέμβαση του Μωϋσή ν' αφεθούν ελεύθεροι και οι υπόλοιποι, ήταν ένα πολύ τολμηρό (και θρασύ) διάβημα. Ο Μωϋσής σ' αυτή την περίπτωση έπαιζε το κεφάλι του!
Πώς, όμως θα έπειθε ο Μωϋσής τον Χορεμχέμπ, ν' αφήσει ελεύθερους τους οπαδούς του Ατόν; Τα θαύματα (μετατροπή ράβδου σε φίδι) δεν έπιασαν, άρα έπρεπε να βάλει μπρος τα μεγάλα μέσα.
Ο Μωϋσής απείλησε τον Χορεμχέμπ με τις "δέκα πληγές"!
(συνεχίζεται)

Σαντορίνη 2012; - ζ' 2

Βίβλοc εδώ γράφει πως πράγματι, αυτές οι "δέκα πληγές" έλαβαν χώραν, οπότε ο πεισματάρης φαραώ πείστηκε, και άφησε τους "εβραίους" ελεύθερους. Μάλιστα, κάποιοι "Ιστορικοί", γλείφτες του Μωϋσή, υπερθεματίζουν ισχυριζόμενοι πως ο φαραώ, που άφησε τους εβραίους ελεύθερους, ήταν ο Ραμσής ο Β', ο ενδοξώτερος (και μακροβιώτερος στην εξουσία) φαραώ της Αιγύπτου. Όχι, ήταν ο Χορεμχέμπ, διότι η ραββινική παράδοση λέει πως ο Μωϋσής έφτασε στην "γη τηc επαγγελίαc" το 1313 πΧ.
Εν πάσει περιπτώσει, προσωπικά πιστεύω ότι ο Χορεμχέμπ μάλλον χέστηκε στο γέλιο με τις θρασύτατες απαιτήσεις του 78χρονου Μωϋσή (αν όντως η συνάντηση έλαβε χώραν το 1313 πΧ), κι απάντησε κάτι σαν: "- Ά πάαιν' από 'δω, ρε γέρο, διότι μου τέλειωσαν τα Φρίσκιζ γιά τους κροκόδειλους, και μου βάζεις ιδέες!" :-) Και ο Μωϋσής όντως έκλασε μέντες και την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια απ' το ιερόν παλάτιον.
Προσωρινά.
Βλέπετε, ο Μωϋσής στο μεταξύ είχε ήδη φροντίσει γιά τη συμμαχία του και με ληστρικές φυλές της ερήμου, και με κάποιες ισχυρές φυλές Πελασγών της περιοχής. Τους Κενναίους, με των οποίων τον αρχιερέα Ιοθώρ συμπεθέριασε, κατά τη Βίβλο.
(Η Βίβλοc ισχυρίζεται, δεν κατάλαβα καλά, πως είτε ο Ιοθώρ παντρεύτηκε την κόρη -κόρη; πόσων ετών; και η σύζυγος, πού; σύζυγος Αιγύπτιου ιερέα;;;;; δεν υπήρχε τέτοιο πράγμα, διότι όλοι οι Αιγύπτιοι ιερείς ήσαν άγαμοι!- του Μωϋσή, ή ότι ο Μωϋσής παντρεύτηκε την κόρη του Ιοθώρ... αλλά παντρειά σε ηλικία 80 ετών περίπου; σοβαρά; μωρέ, γαμπρός να σου τύχει! :-) Και οι δύο εκδοχές, όμως, πάσχουν, διότι είπαμε: Αιγύπτιος ιερέας και ταυτόχρονα παντρεμένος δεν υπήρξε ποτέ.
Πάντως, ρίξτε μιά ματιά εδώ, γιά να διαβάσετε τα σχετικά με Μωϋσή και Ιοθώρ, από ένα συμπαθέστατο διαδικτυακό γατόνιον στα της Ιστορίας! :-) )
Και... περίμενε...
Τί περίμενε;
Έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας!
Αυτή ακριβώς και θα μάθαινε τρόπους καλής συμπεριφοράς στον Χορεμπχέμπ, να σέβεται τους μεγαλυτέρους του, ο αλήτης! :-)
Όπως ήδη θα έχετε καταλάβει, ο Τισιθέν-Μωϋσής είχε πρόσβαση σε πανάρχαιες γνώσεις, που τις απέκτησε απ'τους λοιπούς ιερείς μέσα στους ναούς. Είμαι χίλια τοις εκατό σίγουρος ότι, ανάμεσα στις γνώσεις αυτές, βρίσκονταν ο-πωσ-δή-πο-τε και οι χρονοσειρές των εκρήξεων. Μην ξεχνάτε, ότι και ο Πυθαγόρας μαθήτευσε στην Αίγυπτο, άρα "δένει" το πράγμα με όσα ήδη έγραψα γιά χρονοσειρές και πυθαγόρεια Μαθηματικά.
Άρα, ο Μωϋσής δεν πατούσε καθόλου σε σαθρό έδαφος. Περίμενε, είχε στήσει ενέδρα, και ήταν σίγουρος ότι θα συμβεί έκρηξη.
Οπότε, θύμισε στον φαραώ τις συμφορές που επέφερε η "μινωϊκή" έκρηξη του ηφαιστείου (το Αιγυπτιακό ιερατείο πάντα κατέγραφε τα ιστορικά γεγονότα), και απείλησε τον Χορεμχέμπ με εκ νέου παρόμοιες καταστροφές.
Οι Αιγύπτιοι χαζοί δεν ήταν. Μετά τη συμφορά που τους βρήκε, όταν το ηφαιστειακό νέφος έπεσε επάνω στη χώρα τους, είναι σίγουρο πως έψαξαν να βρουν την αιτία. Και είναι επίσης σίγουρο ότι εντόπισαν το ηφαίστειο της Θήρας, ως αιτία της καταστροφής. Δεν έπαθαν μονάχα αυτοί συμφορές! Τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου, δηλαδή, που ήταν και πιό κοντά στην έκρηξη, νομίζετε πως έμειναν αλώβητα; Όχι δά! Οπότε, οι Αιγύπτιοι ρώτησαν τους φίλους τους τους Έλληνες, κι έμαθαν.
Φαίνεται, λοιπόν, πως, είτε οι λοιποί ιερείς (που ήξεραν κι αυτοί πολύ καλά τί γράφουν τα ιερά τους κείμενα) συμβούλευσαν τον φαραώ ν' αφήσει τους "εβραίους" ελεύθερους, είτε υπάρχει το ενδεχόμενο, ο Χορεμχέμπ ν' άφησε ελεύθερους τους οπαδούς του Ατόν εκ του πονηρού, γιά να μην τους έχει μέσα στα πόδια του (δηλ. να μη δημιουργούν συνομωτικούς πυρήνες και ταραχές μέσα στην Αίγυπτο)... σχεδιάζοντας να τους την πέσει αργότερα με τον κύριο όγκο του Αιγυπτιακού στρατού σε ανοικτό πεδίο, και να τους εξοντώσει οριστικά.
Είτε και τα δύο: δηλ. οι ιερείς είπαν τα δικά τους, κι ο φαραώ αποφάσισε τελικά με δικά του κριτήρια.
Φυσικά, στην περίπτωση που απλώς άκουσε τις συμβουλές των ιερέων (χωρίς να τις πάρει και πολύ στα σοβαρά), δεν έδωσε καμμία σημασία στις απειλές του Μωϋσή. Αναγκάστηκε, όμως, να τον λάβει σοβαρά υπ' όψιν εκ των υστέρων (κι όταν ήδη ο Μωϋσής και οι οπαδοί του ήταν πολύ μακριά), και να εγκαταλείψει κάθε ιδέα επίθεσης εναντίον των φυγάδων, όταν πράγματι εξερράγη ξανά το ηφαίστειο της Θήρας το 1300 πΧ.
Παρακολούθησα πριν κάμποσο καιρό ένα ενδιαφέρον ντοκυμανταίρ του Χίστορυ Τσάννελ, που μιλούσε γιά το τί ακριβώς ήταν αυτές οι "δέκα πληγές". Όντως, η περιγραφή των φαινομένων ταιριάζει απόλυτα με τον λεγόμενο "ηφαιστειακό χειμώνα", που προέρχεται από ηφαιστειακή έκρηξη μεγάλης ισχύος - αλλά μόνον η "μινωϊκή" του 1624 πΧ ήταν ικανή γιά τέτοια αποτελέσματα.
Μου έκανε εντύπωση το πόσο απλή ήταν η εξήγηση του ότι "...θα πεθάνουν τα πρωτότοκα παιδιά ανθρώπων και ζώων", που λέει η Βίβλοc: επειδή τα πρωτότοκα παιδιά είχαν το δικαίωμα να παίρνουν αυτά πρώτα φαγητό! Άρα, σ' έναν σωρό πχ με ψωμάκια, έπαιρναν τα πάνω-πάνω. Αυτά, ακριβώς, στα οποία είχε επικαθήσει η ηφαιστειακή τέφρα, με τις θειούχες και κυανιούχες ενώσεις της!!!
Αποτέλεσμα: μαρτυρικός θάνατος των πρωτοτόκων!
Εκεί, όμως, που ...έκανα τις ανάγκες μου απ' τα γέλια, ήταν όταν οι σοβαροί επιστήμονες του ντοκυμανταίρ προσπάθησαν να εξηγήσουν το σκίσιμο της Ερυθράς Θάλασσας απ' τον Μωϋσή. Το τί είπε ο στόμας τους, δε λέγεται. Μέχρι κι ότι οι εβραίοι πέρασαν την Ερυθρά Θάλασσα απο σημείο, όπου η θάλασσα σταματάει ...εκατό μέτρα παραπάνω!
Τέλος πάντων... Ανθρώπινη η δίψα της ματαιοδοξίας! Τί "έσχισε τα νερά" ο Μωϋσής, τί "ανέβηκε στο Σινά", τί έτσι, τί αλλοιώς! (Έχω ανέβει προσωπικά στο Σινά και μού 'φυγε η μαγκιά, κατά το κοινώς λεγόμενον. Αν περιμένετε, τώρα, από ένα γεροντάκι 85 ετών να μπόρεσε ν' ανέβει εκεί πάνω, τί να πω!) Όλ' αυτά, γιά να προσδώσουν δόξα σ' έναν αιρετικό γέρο!
Αλλά η έκρηξη του 1300 πΧ δεν άφησε τέτοια άσχημα κατάλοιπα πίσω της, διότι ήταν μικρής ισχύος. Κάπως σαν την έκρηξη του 1950 (μΧ), να πω. Ο Μωϋσής απλά απείλησε να συμβούν ξανά τα ίδια, όπως 324 χρόνια πριν, αλλά η Βίβλοc πήρε την απειλή από τον μέλλοντα και την τοποθέτησε στον αόριστο: κατά τη Βίβλο, αυτά έγιναν τον καιρό του Μωϋσή.
Και πώς ξέρουμε ότι πράγματι έγινε έκρηξη στη Θήρα το 1300 πΧ; Αυτό μπορούμε να το ξέρουμε από τις αποθέσεις ηφαιστειακών υλικών. Αν δεχθούμε επακριβώς αυτό που ανέφερε ο Άρης Πουλιανός, ότι δηλαδή κάθε χίλια χρόνια προστίθεται ένα μέτρο χώματος, τότε θα πρέπει να υπάρχει ένα στρώμα τέφρας 30 έως 35 εκατοστά πιό πάνω από το αντίστοιχο στρώμα της "μινωϊκής" έκρηξης. (Το οποίο "μινωϊκό" στρώμα έχει εντοπιστεί ήδη.)
Με την επιφύλαξη, βέβαια, ότι στα νησιά το χώμα δεν βρίσκεται σε τόση αφθονία, όπως στην ηπειρωτική Ελλάδα. Και με τη δεύτερη επιφύλαξη, ότι η έκρηξη του 1300 πΧ ήταν χαμηλής ισχύος - άρα, τα ίχνη της πρέπει ν' αναζητηθούν εκεί κοντά. Επί της ουσίας, μόνον επάνω στην ίδια τη Θήρα, ή τη Θηρασία. Άντε, και σε καμιά Ίο ή Ανάφη.
Γιά μένα, όμως, η έκρηξη αυτή έγινε πράγματι, άρα οι αντίστοιχοι πίνακες διαμορφώνονται ως εξής:
Οι χρονικές διαφορές, και...
...οι όροι των πιθανών χρονοσειρών.
Σημείωσα τη χρονολογία με κόκκινο χρώμα, που αντιστοιχεί στις υποθετικές εκρήξεις - έως ότου πληροφορηθώ αν πράγματι βρέθηκε στρώμα τέφρας 30-35 cm πάνω από το αντίστοιχο "μινωϊκό". (Είπαμε, Γεωλογία δεν γνωρίζω.)
Μέχρι τότε, όμως, εσείς μπορείτε κάλλιστα να πειραματιστείτε με τις χρονικές συναρτήσεις που κρύβονται σ' αυτούς τους αριθμούς. Πιστεύω ότι η προσθήκη μιάς σειράς ακόμη στον πίνακα, βοηθάει περισσότερο.

Σαντορίνη 2012; - η'

κόμη ένας, που έφτασε στη γνώση των χρονοσειρών και τη χρησιμοποίησε μ' επιτυχία, ήταν ο...
iii - Πάουλ Κάμμερερ
Γυιός ενός εύπορου Αυστριακού εργοστασιάρχη, ο ...Παύλος Δωματιούχος μπήκε στο πανεπιστήμιο της Βιέννης να σπουδάσει πιάνο, και βγήκε με δίπλωμα ...Βιολογίας! Πολυτάλαντος και με βίο πολυκύμαντο. Παντρεύτηκε τη χήρα του συνθέτη Μάλερ, την Άλμα, και τάραξε τα νερά της επιστημονικής κοινότητας, επιβεβαιώνοντας (υποθετικά) τις αντιλήψεις του (ήδη αποδειχθέντος ως εσφαλμένου) λαμαρκισμού σε πειράματα με βατράχους.
Η ιστορία θέλει, όμως, τα πειράματα αυτά να ήταν απάτες... οι οποίες, όταν αποκαλύφθηκαν από άλλους Βιολόγους, οδήγησαν τον Κάμμερερ στην απόφαση να μετακομίσει στη Σοβιετική Ένωση, τελευταίον προμαχώνα του λαμαρκισμού (λόγωι των ιδεολογικών αγκυλώσεων του Λυσένκο, ο οποίος τότε ήταν ο γενικός ιδεολογικός ντερβέναγας των Σοβιετικών επιστημόνων.)
Στο τέλος, όμως, ο Κάμμερερ, μη αντέχοντας την κατακραυγή των υπολοίπων επιστημόνων, όχι μόνο δεν μετακόμισε στην ΕΣΣΔ, αλλά αυτοκτόνησε σ' ένα δάσος έξω απ' τη Βιέννη.
Αργότερα (μετά τον θάνατο του Κάμμερερ) είπαν ότι η "απάτη" δεν ήταν τελικά απάτη, αλλά κακοήθεια κάποιων φοιτητών του (ή άλλων Βιολόγων συναδέλφων του), οι οποίοι αλλοίωσαν τα πειράματα με εμφανή τρόπο, ώστε να ρεζιλευτεί ο Κάμμερερ. Πολλοί αποδίδουν την αλλοίωση σ' έναν πυρήνα φοιτητών ναζιστικής ιδεολογίας, που δεν τον χώνευαν, διότι -αντίθετα- ο Κάμμερερ ήταν ειρηνιστής και αθεϊστής.
Η κόντρα "ήταν-δεν ήταν απάτη", συνεχίζεται μέχρι σήμερα, και πολλά μπορείτε να διαβάσετε επ' αυτής, με λίγο ψάξιμο στο Διαδίκτυο.
Εμάς, όμως, στο παρόν άρθρο, μας ενδιαφέρουν τα λοιπά ταλέντα του Κάμμερερ, γιά τα οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ κι εδώ...
...Μεταξύ των οποίων, ο περίφημος "νόμος της σειραϊκότητας". Τ' είν' τούτου, τώρα, ιέ; :-)
Η Γουϊκιπήντια λέει -κάπως ...σεμνά- ότι ο Κάμμερερ ήταν "συλλέκτης συμπτώσεων"... μία έκφραση που εξ αρχής δεν λέει πολλά. Τί "συνέλεγε", όμως; Μάζευε σε ημερολόγιο διάφορα περιστατικά συμπτώσεων, πχ ότι κάποιος γνωστός του βγήκε βόλτα, τον κάλεσαν γιά καφέ σ' ένα καφενείο στον αριθμό 19 της οδού Τάδε, μετά πήγε στην Όπερα, όπου του έδωσαν το εισιτήριο 19 στη σειρά 19, και άφησε το παλτό του στο βεστιάριο, στην κρεμάστρα 19.
Το θέμα, όμως, είναι ότι ο Κάμμερερ προχώρησε σε απόπειρα μαθηματικής περιγραφής των γεγονότων στις συμπτώσεις, κι όχι μόνον αυτό: εφάρμοσε τις ανακαλύψεις του στο καζίνο, του οποίου ήταν τακτικός παίκτης! Με αποτέλεσμα να κερδίζει μεγάλα ποσά, όποτε αποφάσιζε να παίξει.
Στο Διαδίκτυο (στους δέκα πρώτους ιστότοπους που έβγαλε το Γκούγκλ, είν' η αλήθεια) δεν βρήκα αναφορές ότι ο Κάμμερερ κέρδιζε στο καζίνο, αλλ' αυτό το θυμάμαι από άρθρο σε αρκετά παλιότερο τεύχος του περιοδικού "Τρίτο Μάτι", όπου -εσφαλμένα- αναφέρεται (εάν δεν με απατά η μνήμη μου ύστερ' από τόσα χρόνια...) ότι ο Κάμμερερ ήταν Μαθηματικός.
Εν πάσει περιπτώσει, ο μύθος πάει ως εξής: πήγαινε ο Κάμμερερ στο καζίνο, κι έπαιζε το αγαπημένο του παιχνίδι, μαύρα-κόκκινα στη ρουλέττα. Στοιχημάτιζε πχ στο κόκκινο, και κέρδιζε.
Παρένθεση: Όταν κερδίζεις στο "μαύρα-κόκκινα", παίρνεις τα λεφτά σου επί δύο, διότι τα μαύρα είναι ακριβώς τα μισά νούμερα της ρουλέττας, και τα κόκκινα τ' άλλα μισά. (Είναι τα μισά, αν εξαιρέσουμε το ή τα μηδέν - βλέπε λίγο παρακάτω.) Μείον την πληρωμή του καζίνου, τη "γκανιότα". Δεν γνωρίζω αν τα καζίνα παγκοσμίως ακολουθούν ίδια πολιτική, κι αν χρεώνουν γκανιότα σε κάθε γύρο, ή την παίρνουν συνολικά στο τέλος, όταν ο παίκτης αποχωρεί. Στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, πάντως, η είσπραξη της γκανιότας (ένα μικρό ποσό από μάρκες, που τραβάει με το φτυαράκι του ο γκρουπιέρης προς το μέρος του) συνήθως δεν αναπαρίσταται σε σκηνές! Ή, πρέπει να είναι κανείς πολύ προσεκτικός, γιά να το δει.
Μετά, ο Κάμμερερ ξανάπαιζε κόκκινα. Κέρδιζε ξανά. Και ξανά. Και ξανά. Κι όλοι οι παριστάμενοι έλεγαν: "- Καλά, κέρδισε -πχ- επτά διαδοχικές φορές στα κόκκινα, θα ξαναπαίξει κόκκινα;" Κι ο Κάμμερερ ξανάπαιζε όγδοη φορά... και ξανακέρδιζε! Στην ένατη, όμως, στόπ! Δεν στοιχημάτιζε! Και όντως, δεν ερχόταν κόκκινα.
Παρένθεση ξανά: στη ρουλέττα δεν υπάρχουν μόνο τα κόκκινα και τα μαύρα. Υπάρχει και το πράσινο (ο αριθμός μηδέν), ή τα (δύο) πράσινα - διότι, στις αμερικάνικες ρουλέττες υπάρχει "0" και "00", γιά να είναι ίδιο το πλήθος των μονών και των ζυγών αριθμών, γιά όσους παίζουν μονά-ζυγά. Αυτό, γιά να μην αναρωτιέστε γιατί δεν έπαιζε μαύρα αμέσως μετά, κι εφ' όσον ήξερε ότι δεν θα ερχόταν κόκκινα.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν άτομο, που γνώριζε όχι μόνον την ύπαρξη και τη φύση των χρονοσειρών, αλλά και τα σημεία καμπής τους, τα οποία εγώ ακόμη αγνοώ. (Το σημείο καμπής της χρονοσειράς της ρουλέττας, είναι ακριβώς η αλλαγή από κόκκινα σε μαύρα - ή οποιαδήποτε παρόμοια αλλαγή.) Θυμάστε που σας είπα ότι κάπου προ του 1300 πΧ οι χρονοσειρές των εκρήξεων του ηφαιστείου της Θήρας εμφανίζουν σημείο καμπής, επειδή οι χρονικές αποστάσεις, από ζυγά, γίνονται πλέον μονά πολλαπλάσια του 72; Αλλά δυστυχώς, ο γράφων δεν έχει χρόνο γιά περαιτέρω ψάξιμο. Ο Κάμμερερ, όμως, τα είχε βρεί! Είμαι σίγουρος γι' αυτό, επειδή δεν εξηγείται αλλοιώς...
Λέγεται, λοιπόν, ότι μετά τον θάνατό του όλος ο κόσμος έψαχνε τις σημειώσεις του, μπας και βρει τό μυστικό της επιτυχίας, αλλά δεν βρήκαν τίποτε.
Εννοείται πως, γιά ένα τέτοιο μυστικό, πολλοί θα σκότωναν! Και ίσως ο θάνατος του Κάμμερερ δεν ήταν αυτοκτονία...
Συμπλήρωμα στο "γρανάζι"
Πριν προχωρήσουμε, οφείλω ν' αναφέρω κάτι που παρέλειψα: το ποιά είναι η αρχή της χρονοσειράς του "γραναζιού". Βέβαια, έγραψα ότι η σειρά είναι: "νότα-νότα-νότα παύση-παύση", αλλ' αυτό πρέπει να το δικαιολογήσω.
Λοιπόν, η τεχνολογική πρακτική έδειξε πως είναι λίαν βοηθητικό την αρχή κυματοσειρών να την ορίζει ένα παρατεταμένο χρονικό διάστημα, ώστε να συντονίζονται επακριβώς πομπός και δέκτης. Ένα παράδειγμα είναι το τηλεοπτικό σήμα:
Στη διάρκεια ενός δευτερολέπτου εκπέμπονται τριάντα "πλαίσια", δηλαδή τριάντα στατικές εικόνες, που υπερκαλύπτουν το "μεταίσθημα" του ανθρώπινου ματιού - και βλέπουμε κινούμενη εικόνα. Ωστόσο, τα δύο πρώτα πλαίσια είναι "νεκρά", γιά συντονισμό πομπού και δέκτη. (Σήμερα, στο διάστημα αυτό εκπέμπονται οι πληροφορίες του teletext, αλλά βασικά η αρχή διαμόρφωσης του σήματος παρέμεινε η ίδια, όπως ήταν από τις αρχές της τηλεόρασης.)
Το αποτέλεσμα το βλέπετε στο σχήμα, όπου απεικονίζεται ένα "τυπικό" δευτερόλεπτο τηλεοπτικής εκπομπής. (Τα μVolts ως μονάδα του άξονα ψ οφείλονται στην τάση του σήματος, που φτάνει στην κεραία της συσκευής μας. Αυτή δεν είναι μεγαλύτερη από 1 μVolt.)
Ακόμη ένα παράδειγμα αποτελεί το σήμα της μετάδοσης δεδομένων στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές μέσωι δικτύων. Είτε συνδέουμε δύο υπολογιστές μεταξύ τους, είτε συνδεόμαστε στο Διαδίκτυο, το σήμα είναι κάπως έτσι:
Εδώ βλέπουμε τη μετάδοση του αριθμού 180 (10110100 στο δυαδικό, υπό μορφή bits), σε δίκτυο ταχύτητας (συχνότητας, δηλαδή) 8 Mbps (Megabits per second). Η μετάδοση όλου του πακέτου πληροφορίας διαρκεί ένα μικροδευτερόλεπτο. Το πακέτο της πληροφορίας περιέχει ένα bit έναρξης (υψηλή στάθμη), ενάμισυ bit λήξης (υψηλή στάθμη) κι ένα ακόμη bit ελέγχου της ομοτιμίας (parity), δηλ. που είναι υψηλής στάθμης, αν έχουμε ζυγό αριθμό άσσων στο byte που μεταδίδεται. (Η parity δεν είναι υποχρεωτική, αλλά βοηθάει στο να γίνεται έλεγχος καλής λήψης σε κάθε byte, ώστε να φτάσει στον άλλον υπολογιστή χωρίς σφάλματα το αρχείο που στέλνουμε - και χωρίς καθυστερήσεις ελέγχου στον δέκτη όλου του αρχείου μετά τη λήψη... και πιθανή αίτηση γιά επανεκπομπή, αν φτάσει λάθος.)
Τα start και stop bits συγχρονίζουν πομπό και δέκτη. Η υψηλή στάθμη στο σχήμα αποδίδεται ως 5 Volts - αν και αυτό αλλάζει, ανάλογα με το μέσον μετάδοσης. (Μπορεί να είναι μέχρι και αρνητική, -25 Volts. Πάντως, το νόημα το καταλάβατε, πιστεύω.)
Όλα τα παραπάνω τα θυμήθηκα, όταν επανεξέτασα το σχήμα με το γρανάζι, διότι μου δείχνουν την αρχή της χρονοσειράς. Η οποία αρχή φαίνεται στο κάτωθι σχήμα:
Γιατί αυτή η "επιλογή" της αρχής από μέρους μου; Επειδή είναι το μόνο χρονικό σημείο, που παρουσιάζει ασάφεια... δηλ. παρατεταμένη δραστηριότητα επί τέσσερα χρόνια. (Θυμηθείτε πως το site του Γεωλογικού Τμήματος του ΑΠΘ δίνει τα έτη 1866-1870, όχι το 1868 ακριβώς.) Αντιθέτως, τα υπόλοιπα 2, το 1650 και το 1940 (και υποθετικά το 2012) είναι ακριβείς χρονικές στιγμές.
Συν το ότι το γρανάζι "ολισθαίνει" επί δύο χρόνια, από το 1866 στο 1868. Άρα, ακριβώς εκεί ξαναρχίζει η χρονοσειρά.
Βέβαια, στο ηφαίστειο δεν υπάρχει κάποιος πομπός και κάποιος δέκτης, αλλά η ομοιότητα των "νοητικών σχημάτων" (τεχνολογικών κατασκευών και ηφαιστείου) είναι προφανής

Ποιά σημασία έχει, όμως, η εύρεση της αρχής; Εφ' όσον πάμε πίσω στον χρόνο γιά χιλιετίες, θ' ασχολούμαστε με το αν η κότα έκανε τ' αυγό, ή το αυγό την κότα; Ή κοιτάζω (πονηρά) να βολέψω τη θεωρία μου στα αριθμητικά δεδομένα;
Ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Η εύρεση της αρχής έχει και παραέχει σημασία γιά "κάποιους", που δεν την εντόπισαν - αν και είχαν μυριστεί τη χρονοσειρά. Τους την κάνω, λοιπόν, "δώρο"!...
(- Και διαβάζουν το μπλόγκι σου αυτά τα άτομα, ρε Εργοδότη;
- Όχι αυτοί... Σιγά μην ξέρουν Ελληνικά, στο κάτω-κάτω. Αλλά τα αυτόματα προγραμματάκια, που κάθε στιγμή σκανάρουν τους σκληρούς δίσκους του σέρβερ, που μας φιλοξενεί, και βγάζουν -μεταφρασμένα, βεβαίως- τα διαμάντια μέσα από τ' άπειρα διαδικτυακά άχυρα... και δίνουν αναφορά στ' αφεντικά.
Επαναλαμβάνω γιά πολλοστή φορά: Αν νομίζετε ότι ο x άγνωστος, που ζει κάτι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από σένα, ξυπνάει ένα πρωΐ κι αποφασίζει -έτσι, χωρίς λόγο, απλά επειδή γουστάρει- να σου κάνει δώρο μία μεγάλη ψηφιακή χωρητικότητα κι ένα φοβερό bandwidth, απλά γιά να γράφεις εσύ τις "εκθέσεις ιδεών" σου, και να τις βλέπει όλος ο υπόλοιπος ντουνιάς γιά να σε θαυμάζει, τότε κοιμάστε όρθιοι.)
...Αν και λυπάμαι που δεν ήξερα αυτά τα πράγματα μερικά χρόνια νωρίτερα. Είμαι σίγουρος πως, αν τα ήξερα πχ προ δεκαετίας και τα έγραφα σε ιστοσελίδα, θα σωζόντουσαν ζωές.
Οι διευκρινίσεις θα δοθούν σε προσεχή συνέχεια.

Σαντορίνη 2012; - θ' 1

τάσαμε, λοιπόν, στο "διά ταύτα". Η έκρηξη του 2012 από τον γράφοντα θεωρείται κατά 99% δεδομένη, αλλά τί κάνουμε τώρα; Μπορούμε ν' αντιμετωπίσουμε τον θυμό του ηφαιστείου; Μπορούμε να μετριάσουμε την ένταση της έκρηξης... ή να τη μηδενίσουμε, δηλαδή να μη συμβεί καθόλου έκρηξη; Και πώς;
ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ
1. Μεταφυσική παρέμβαση, προσευχή
Πολλοί ίσως γελάτε με τον τρόπο αυτόν, αλλά αρκετοί συνάνθρωποί μας τον δέχονται. Απόδειξη, οι ίδιοι οι κάτοικοι του νησιού: μετά την δεύτερη πιό ισχυρή ιστορικώς καταγεγραμμένη έκρηξη του ηφαιστείου, το 726 μΧ, όπου ο καπνός έφτασε μέχρι απέναντι, στα παράλια της Ιωνίας, οι κάτοικοι έδωσαν (με προσευχές κτλ) μέγιστη σημασία στην εκκλησία της Αγίας Ειρήνης...
...η οποία εκκλησία έδωσε το όνομά της στο νησί μέχρι σήμερα, μέσα από την λεκτική παραλλαγή των Φράγκων κατακτητών (το 1207) του νησιού υπό τον Μάρκο Σανούδο.
Και όντως, το ηφαίστειο ...ειρήνευσε...
Σχετικά ειρήνευσε, δηλαδή, αλλά έκρηξη σαν του 726 μΧ δεν ξανάκανε.
Η Αγία Ειρήνη βρίσκεται στην Περίσσα (προς το "Μέσα Βουνό"), έναν όμορφο οικισμό στο ανατολικό μέρος του νησιού, και μέχρι το 1992 ήταν θαμμένη κάτω από μία κατολίσθηση - γι' αυτό και μέχρι τότε δεν μπορούσε κανείς να δικαιολογήσει το όνομα του νησιού. Δεν βρισκόταν τέτοια εκκλησία! Αυτή, τώρα, που εμφανίζεται στην παραπάνω εικόνα, είναι ό,τι απέμεινε από μία (μάλλον επίσης "Αγία Ειρήνη") παλαιοχριστιανική βασιλική. Η Αγία Ειρήνη, που "ειρήνευσε" το ηφαίστειο, ήταν λαμπρός βυζαντινός ναός κτισμένος ακριβώς πάνω από την εκκλησία που βλέπουμε. Και, κτίστηκε λαμπρός, ακριβώς γιά να εκφράσει την ευγνωμοσύνη των κατοίκων.
Γιά τον ίδιο λόγο, χτίστηκε το εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου επάνω στην Παλαιά Καμμένη.
Φυσικά, το εκκλησάκι αυτό δεν χτίστηκε γιά να εκκλησιάζονται ...ενορίτες! :-)
(Θέλω να ρωτήσω τον Κουπάκια, που ανέφερε ακόμη μία εκκλησία, την "Παναγία του Καλού", και μάλιστα είπε πως βρίσκεται επάνω στη Νέα Καμμένη, αν μπορεί να μου δείξει ιστοσελίδα με φωτογραφίες της εκκλησίας αυτής.)
Λοιπόν, ακριβώς την Αγία Ειρήνη, και -μέσωι αυτής- την ειρήνευση του ηφαιστείου επικαλούμαι, με τον τίτλο του παρόντος άρθρου!
Αν ρωτήσετε την προσωπική μου άποψη, ο γράφων πιστεύει σε ανώτερες δυνάμεις. Όχι ιδιαίτερα από θρησκευτικότητα, αλλά επειδή είναι ωραίο να έχεις (και να κάνεις) φίλους παντού!
Εάν τα περί προσευχής και παρέμβασης "άνωθεν" δυνάμεων σας φαίνονται αστεία, τότε σίγουρα θα σας φαίνεται αστείο και το ανάποδο: το να υπάρχουν διάφοροι, που επικαλούνται "μαύρες" δυνάμεις, γιά να κάνουν το κακό.
Θα γελούσαμε παρέα, αλλά δυστυχώς αυτές οι ιστορίες έχουν ανθρώπινα θύματα - και δεν μπορώ να γελάσω με κάτι τέτοιο. Αντίθετα, το μόνο κακό που προκύπτει απ' την υπερβολική θρησκευτικότητα, είναι να τα τσεπώσει κάποιος άπληστος ιερέας απ' τους πιστούς. Αλλά τα ανθρώπινα θύματα είναι το κάτι άλλο. Ουδεμία σύγκριση!
Είχα αναφέρει παλιότερα ότι το ναυάγιο του "Τιτανικού" ήταν προσχεδιασμένη ανθρωποθυσία, και καθόλου τυχαίο. Αν παρακολουθείτε την επικαιρότητα, θα μάθατε πως κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με μία νέα "θεωρία συνομωσίας", πως δηλαδή τον "Τιτανικό" τον σαμποτάρανε Ιησουΐτες, που θέλανε να εμποδίσουνε κάτι μεγαλοεβραίους να πάνε στις ηπαπάρα, γιά να μην φτιάξουνε οι τελευταίοι τη διαβόητη FED. (Η οποία έγινε τελικά το 1913 - λες και δεν υπήρχαν άλλοι εβραίοι πέραν του Ατλαντικού.)
Δεν γνωρίζω αν ισχύει, πάντως "μυρίζομαι" ότι όντως ήταν προσχεδιασμένη η μοιραία πορεία του πλοίου, και όντως κάποιοι ήθελαν ανθρωποθυσία - διότι ήξεραν τί θα επακολουθήσει με το παγόβουνο. (Λεπτομέρειες του γιατί και του πώς δεν γνωρίζω.)
Και... κάτι μου λέει πως σε τρεις μήνες (μέσα Απριλίου 2012, δηλαδή) πάλι θά 'χουμε τέτοια...
...Διότι έχουν οργανωθεί όχι, μία, όχι δύο, αλλά τρείς κρουαζιέρες, που θ' ακολουθήσουν ακριβώς τη ρότα του "Τιτανικού" ..."επετειακώς"... και τα εισιτήρια έχουν προ πολλού ξεπουληθεί! (Η ανθρώπινη χαζομάρα δεν έχει όρια - γνωστό αυτό. Μάλιστα, λένε πως είναι ...εγγυημένο ότι οι σημερινοί μουσικοί των τριών αυτών κρουαζιερών θα συνεχίσουν να παίζουν, αν τα πλοία αρχίσουν να βυθίζονται. Βλέπετε, τους διάλεξαν προσεκτικά, ανάμεσα σε πολλούς υποψήφιους!...)
"Μυρίζομαι" ακόμη μία ανθρωποθυσία του είδους, το πρόσφατο ναυάγιο του "Costa Concordia" - αν και το ηφαίστειο Στρόμπολι (θυμάστε τις 360 μοίρες του "Σωκράτϋ"; ) βρίσκεται στο Τυρρηνικό Πέλαγος μεν, αλλ' αρκετά νοτιώτερα απ' το σημείο του ναυαγίου δε.
Όλη αυτή η συζήτηση γιά τα δήθεν τυχαία ναυάγια πλοίων, αλλά στην πραγματικότητα σκοπούμενες ανθρωποθυσίες, έγινε γιά να καταλήξουμε στο ναυάγιο που μας ενδιαφέρει: αυτό του "Θαλάσσιου Διαμαντιού" στην καλντέρα της Σαντορίνης, ανήμερα τη Μεγάλη Παρασκευή, 6 Απριλίου του 2007.
Ο συμβολισμός είναι περισσότερο από προφανής: η Μ. Παρασκευή είναι ακριβώς η μέρα που ο Χριστός βρίσκεται στον Άδη, και άρα πάνω στη Γη ...χορεύουν τα ποντίκια...
Στο συγκεκριμένο ναυάγιο εξακολουθούν ν' αγνοούνται μέχρι σήμερα δύο άτομα Γαλλικής καταγωγής, ένας πατέρας με την κόρη του, τα οποία μάλλον κατά τη βύθιση κοιμόντουσαν - κι όταν ξύπνησαν, ήταν ήδη αργά.
Παλιό το κόλπο! Ο μιλημένος καμαρώτος (κατά κανόνα κάποιο καθήκι του υποκόσμου, που ναυτολογείται ειδικά γιά τέτοιες βρωμοδουλειές) πάει την τελευταία στιγμή και κλειδώνει τα υποψήφια θύματα, αυτά πνίγονται, κι ο πλοιοκτήτης εισπράττει την ασφάλεια. (Χωρίς θύματα, δεν πληρώνουν οι ασφαλιστικές.) Εάν, δε, στα ναυάγια με ανθρώπινα θύματα εμπλέκονται και τίποτε δώσαντες εντολή γιά ανθρωποθυσία ("ποδίτσες", ή μη), αυτοί μετά προχωρούν στα επόμενα κεφάλαια της ...τελετής...
Το ύποπτο είναι πως η σύζυγος του αγνοούμενου Γάλλου απέφευγε συστηματικά τις κάμερες, κι έφυγε άρον-άρον απ' την Ελλάδα. Ακόμη, όπως ...αναμενόταν, η Ελληνική (; ) Δικαιοσύνη (; ) ξανάκανε το θαύμα της στην υπόθεση αυτή. Μέχρι σήμερα, ουδείς ένοχος! Και ουδείς ουσιαστικός μάρτυρας έχει κληθεί σε κατάθεση, εξ όσων γνωρίζω - μεταξύ των οποίων ουσιαστικών μαρτύρων και η "βιαστική" Γαλλίδα.
Κατά τ' άλλα, τους εγχώριους εισαγγελείς τους φταίνε οι βρισιές στα ιστολόγια!
Σας είχα μιλήσει ακόμη και γιά τον συμβολισμό του ονόματος του πλοίου, ο οποίος αναφέρεται ευθέως στον μύθο των Γνωστικών, όπου ο Αρχάγγελος Μιχαήλ άρπαξε τον πολύτιμο λίθο του σατανά, ύστερα από την πάλη τους και την ήττα του τελευταίου.
Έ, λοιπόν, η βύθιση του "Θαλάσσιου Διαμαντιού" ανήμερα τη Μ. Παρασκευή, συμβολίζει ακριβώς την αντίθετη πορεία - δηλαδή, την επανάκτηση από τον σατανά του πολύτιμου λίθου. (Άρα, και το να ενδυναμωθεί ο σατανάς εξ αρχής, να ξανακάνει τα ίδια.)
Εντάξει (; ), λοιπόν. Ανθρωποθυσία, και με συμβολισμό. Και στη Σαντορίνη. Αλλά προς τί;
Προς τον σκοπό να ξαναεκραγεί το ηφαίστειο!
Βλέπετε, το 2007 απέχει μόνον 5 χρόνια από το 2012, πράγμα που μου δείχνει πως: (α) "κάποιοι" ήξεραν πολύ καλά τη χρονοσειρά, (β) είχαν λάβει υπ' όψη τους και το πιθανό περιθώριο μιάς τετραετίας στη στιγμή της αναμενόμενης έκρηξης, και (γ) είχαν ...προνοήσει!...
Το μόνο λάθος τους, ήταν που περίμεναν την αρχή της χρονοσειράς το 2012, επειδή σκέφτηκαν ότι η ένταση ξεκινάει από το 1650 (που τελειώνει η προηγούμενη περίοδος), περνάει από τα διαστήματα των "παύσεων", και δυναμώνει σιγά-σιγά προς την τρίτη έκρηξη. (Αυτό το δυνάμωμα στη μουσική ονομάζεται "κρεσέντο".) Δηλαδή, περίμεναν η δυνατώτερη έκρηξη μετά το 1650 να γίνει το 2012, οπότε ξανακλείνει ο κύκλος και πάλι απ' την αρχή.
(Τώρα που το σκέφτομαι... Τα πέντε διαστήματα των 72 ετών του "γραναζιού", μας κάνουν 360 έτη. Πάλι το "360" του "Σωκράτϋ"!)
Με όσα ανέγραψα στην προηγούμενη συνέχεια, τους έδειξα ότι η αρχή έγινε το 1868, άρα κακώς, κάκιστα έκαναν όσα έκαναν. Θα μου πεις, αναγνώστη μου, τί σημασία έχει πότε γίνεται η ανθρωποθυσία, αφού έτσι κι αλλοιώς είναι έγκλημα! Ο χρόνος τέλεσής της μας μάρανε; Θ' απαντήσω ότι μ' αυτά που γράφω, τρέφω την ελάχιστη ελπίδα πως ακόμη και τέτοιοι εγκληματίες θα καταλάβουν πόσο υπάνθρωποι είναι και διανοητικώς, και θα συνετιστούν. (Διότι: ψυχικώς, το ξέρουν πολύ καλά πως είναι σκουπίδια. Άλλως τε, το επιδιώκουν και υπερηφανεύονται γι' αυτό. Έλα, όμως, που νομίζουν πως είναι κι έξυπνοι!... σε αντίθεση, όπως νομίζουν, μ' όλους εμάς, το κατ' αυτούς δυστυχές "πόπολο"...)
Γι' αυτό κι αφιέρωσα τόσο χρόνο στην προετοιμασία της προηγούμενης συνέχειας, ώστε ν' αποδείξω τη θέση μου (δηλ. το πότε ακριβώς αρχίζει η χρονοσειρά).
Και πού το ξέρουμε πως όντως, έτσι έχουν τα πράγματα; Πού το ξέρουμε ότι η ανθρωποθυσία αυτή σχετίζεται με τη μελλοντική έκρηξη του ηφαιστείου;
Το ξέρουμε, επειδή το κλείσιμο των σκοτεινών δυνάμεων του Κάτω Κόσμου με τελετουργικά "καπάκια" (σήμερα, αυτόν τον ρόλο τον παίζουν οι εκκλησίες) είναι πανάρχαιη τεχνική. Όπως και το αντίθετό του, το άνοιγμα της "πόρτας" -πάλι με τελετουργικό τρόπο, κατά κανόνα με ανθρωποθυσίες- να μπουν οι σκοτεινές δυνάμεις του Κάτω Κόσμου στον δικό μας.

Σαντορίνη 2012; - θ' 2

παροιμία, όμως, είναι σαφής: "Σύν Αθηνάι και χείρα κίνει!"
Αφού, λοιπόν, προσευχηθήκαμε, ας κινήσουμε κι εμείς χέρια και ποδάρια! :-)
2. Τεχνολογική βοήθεια έξωθεν
Πώς μπορούμε (αν μπορούμε) να υποχρεώσουμε το ηφαίστειο να μην εκραγεί, χρησιμοποιώντας τεχνολογικά μέσα; Ιδού το ερώτημα!
Κατ' αρχήν, ας δούμε τί επιδιώκουμε: επειδή το μάγμα πετάγεται προς τα πάνω εξ αιτίας της πίεσης των παρακειμένων γεωλογικών στρωμάτων, λογικά εμείς πρέπει να εξασκήσουμε ίση και αντίθετη δύναμη, γιά να το κρατήσουμε (έστω και πιεσμένο) στη θέση του.
Δηλαδή:

• είτε θα "καπακώσουμε" το ηφαίστειο μ' ένα ολόκληρο βουνό χώματος, δηλαδή θα χρησιμοποιήσουμε την βαρύτητα γιά να εξασκήσουμε την αντίθετη δύναμη που λέγαμε (πράγμα ανέφικτο! - αν μή τί άλλο, θέλει αρκετά χρόνια κι άπειρο χρήμα γιά να κουβαλήσουμε τόσο χώμα!),
• ή πρέπει να βρούμε άλλον τρόπο να εφαρμόσουμε δύναμη στο μάγμα "προς τα κάτω" - και άμεσα, διότι επειγόμαστε!

Αυτός ο άλλος τρόπος, δεν μπορεί (σύμφωνα μ' όσα ξέρουμε) παρά να είναι ένα ισχυρώτατο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. (Πιστεύω, θυμάστε τη συζήτηση που είχαμε, γιά το πώς έγινε κομματάκια ο Φαέθων.) Ταυτόχρονα, θα μας βοηθούσε αν κάναμε κι άλλα πράγματα στο μάγμα, πχ να το ψύχαμε.
Την απαραίτητη δύναμη, την ψύξη, και ό,τι άλλο χρειαστεί, μπορούμε να τα πετύχουμε μόνο με μηχανές παραγωγής ισχυρών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων - όποιες κι αν είναι αυτές. Το τονίζω αυτό το τελευταίο, διότι, εκτός απ' τις συμβατικές γεννήτριες, μπορεί να υπάρχουν και άλλες "απίθανες" κατασκευές παραγωγής η/μ πεδίων, πχ μηχανές που τραβάνε "υπερδιαστατική" ενέργεια απ' το αιθερικό.
Οπότε, το ερώτημα είναι πού θα τις βρούμε αυτές τις συσκευές.
Μα,... πού αλλού;! Να τις ζητήσουμε απ' αυτούς που τις έχουν ήδη!
Από τότε που πρωτοσυνδέθηκα με το Διαδίκτυο, κι άρχισα να ψάχνω τα παράξενα θέματα (εδώ και 15 χρόνια περίπου), πολλές φορές συναντήθηκα με αναφορές γιά τα περίφημα "όπλα βαθμιδωτών πεδίων".
Η ιστορία έχει απάνω-κάτω ως εξής:
Ο μέγιστος Φυσικός Τζέημς Κλάρκ Μάξγουελλ διατύπωσε τους νόμους του Ηλεκτρομαγνητισμού πριν ενάμιση αιώνα περίπου, αλλά δεν τον κατάλαβε κανένας! (Ο κύριος λόγος, γιά τον οποίο δεν έγινε αντιληπτός: ο Μάξγουελλ αναγκάστηκε να εφεύρει τα δικά του -δύσκολα!- Μαθηματικά, γιά να περιγράψει την παρατηρηθείσα συμπεριφορά των η/μ πεδίων. Σημειώστε επίσης ότι Μαθηματικά καινούργια εισήγαγαν ελάχιστοι Φυσικοί.) Ο Ηλεκτρομαγνητισμός, όπως τον ξέρουμε σήμερα, οφείλει την ύπαρξή του σε πετσόκομμα του βιβλίου του Μάξγουελλ, από κάποιον Όλιβερ Χηβισάϊντ (..."Ελιάς Στραβοπαΐδας", ελληνιστί! :-) LOL!!! - εδώ κι εδώ), ερασιτέχνη "Φυσικό", ο οποίος δεν είχε κάν πτυχίο! (Είχε τελειώσει απλά το Λύκειο!) ...Διότι ο Χηβισάϊντ ήθελε να φέρει τις εξισώσεις του Μάξγουελλ σε κατανοητή μορφή πρώτα-πρώτα γιά τον εαυτό του.
Τέλος πάντων, το σύγγραμμα του Μάξγουελλ είναι προσβάσιμο ακόμη και σήμερα (μπορείς να το βρεις και να το αγοράσεις σε πλήρες ανάτυπο), κι όποιος αναγνώστης του κατάλαβε το περιεχόμενο, το κατάλαβε.
Ωστόσο, λέγεται πως αρκετοί μεταγενέστεροι Φυσικοί, κυρίως αυτοί που κατά καιρούς δούλευαν στην ανάπτυξη οπλικών συστημάτων γιά τις εκάστοτε "μεγάλες δυνάμεις", έβγαλαν πολύ ...ενδιαφέροντα συμπεράσματα από το βιβλίο του Μάξγουελλ! Δηλαδή, συνεπέραναν απ' τη θεωρία (πως είναι εφικτά) και μπόρεσαν να εκμεταλλευτούν κάποιες μορφές η/μ πεδίων, με τρόπους που (α) υπερισχύουν κατά πολύ άλλων, συμβατικών όπλων, (β) στοχεύουν από μεγάλες, ολόκληρες κατοικημένες περιοχές, μέχρι ακρίβεια μερικών χιλιοστών του μέτρου, (γ) δεν γνωρίζουν φράγματα τόπου και χρόνου και δεν αφήνουν ίχνη, δηλαδή λειτουργούν λιγάκι ως ...φαντάσματα.
Πολλά θρυλούνται ανά τα Ιντερνέτια γιά τα όπλα με η/μ πεδία αυτού του τύπου (τα λεγόμενα "αριθμητικά", "βαθμιδωτά", ή "σκάλαρ"), μέχρι και γιά καταστροφές πόλεων επάνω σε ...άλλους πλανήτες! Το σχεδόν σίγουρο, όμως, είναι -σε συνδυασμό με το (β), παραπάνω- ότι μπορούν να σημαδέψουν ένα εγκεφαλικό κέντρο σε (εννοείται) ακίνητο άνθρωπο... πχ κάποιον που κοιμάται... και να του επιφέρουν διάφορα, από παραισθήσεις μέχρι θάνατο.
Αυτά τα όπλα, τώρα, -λέγεται πως- τ' απέκτησαν οι τέως Σοβιετικοί στα τέλη της δεκαετίας του 1950, οι δε ηπαπαραίοι λίγο αργότερα. Συχνές αναφορές γίνονται γιά τον "Τρυποκάρυδο" των Σοβιετικών (βάλτε στα ψαχτήρια "Γουντπέκερ", και θα βρείτε αρκετές πληροφορίες), ένα όπλο που χρησιμεύει γιά μετεωρολογικό πόλεμο. Γιά να καταλάβετε, μ' αυτά τα όπλα φέρνει παρόμοια αποτελέσματα το γνωστό Χάαρπ, το οποίο, όμως, λειτουργεί με συμβατικές αρχές του Ηλεκτρομαγνητισμού (είναι απλώς μία ισχυρή "συμβολομετρική" εγκατάσταση κεραιών). Το Χάαρπ, ακόμη, είναι ογκώδες: οι εγκαταστάσεις του καταλαμβάνουν ολόκληρο γήπεδο. Αντίθετα, τα όπλα βαθμιδωτού πεδίου -πάλι λέγεται πως- δεν έχουν τόσο μεγάλο όγκο. Άρα, μπορεί να τα κουβαλήσει ένα πολεμικό όχημα - ένα πολεμικό πλοίο, πχ. (Θυμηθείτε και την μισο-αποτυχημένη παρόμοια προσπάθεια των ηπαπαραίων με το πείραμα της Φιλαδέλφειας!)
Τούτων ειπωθέντων, καταλαβαίνετε ότι τέτοιες μεταφερόμενες συσκευές έχουν σήμερα πχ οι Ρώσσοι, των οποίων ο πολεμικός στόλος άρχισε εσχάτως να κόβει βόλτες στα δικά μας νερά. Οι ομόδοξοι αδελφοί μας, δηλαδή!... γιά να κάνουμε και "γέφυρα" με τα προηγούμενα, τα περί προσευχής! :-)
(Παρένθεση: Πριν από μερικά χρόνια, σε μιά συζήτηση σ' ένα φόρουμ, δεν θυμάμαι πού και πότε ακριβώς, ένας θρησκευόμενος τύπος έγραφε συνέχεια: "Οι ομόδοξοι αδελφοί μας!" και "Οι ομόδοξοι αδελφοί μας!", και δώσ' του πάρ' του ξανά-μανά "Οι ομόδοξοι αδελφοί μας!". Ώσπου πετάγεται κάποιος, και του γράφει το εξής αμίμητο:
"- Άσ' τ' αυτά, κουφάλα! Εσύ δεν ενδιαφέρεσαι γιά τους ομόδοξους αδελφούς μας, αλλά γιά τις ομόδοξες αδελφές μας! Ρωσσίδες, Ουκρανέζες, και λοιπές!"
Ακόμη γελάω!!! :-) )
Το ότι έχουν τέτοιες συσκευές στα πλοία τους, είναι σίγουρο... πόλεμος του 21ου αιώνα, γάρ (αν και όταν συμβεί) - στον οποίο οι οβίδες των τηλεβόλων (θα) φαντάζουν γραφική αρχαιολογία. Ως επιβεβαίωση των όσων ισχυρίζομαι, θυμηθείτε την τραγική ιστορία του υποβρυχίου "Κούρσκ", όπου ο Πούτιν προτίμησε να πεθάνει το πλήρωμα του υποβρυχίου, παρά να δεχθεί την -εκ του πονηρού...- "φιλανθρωπική" (δηλαδή κατασκοπευτική) βοήθεια διαφόρων άλλων χωρών, ώστε να διασωθεί το πλήρωμα.
Η ύπαρξη τέτοιων (υπερ-)όπλων επάνω στο "Κούρσκ" δικαιολογεί και το γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει βγει επίσημη (ή, έστω, πειστική επίσημη) ανακοίνωση γιά το τί έφταιξε και το υποβρύχιο σταμάτησε να πλέει και κάθησε στον βυθό.
Οπότε, μπορούμε να ρίξουμε ένα αίτημα προς τον Πούτιν, να προσορμιστούν στη Σαντορίνη τα πλοία και τα ναυτάκια της Ρουσσίας, διά τα περαιτέρω! Τί λέτε; δεν μπορούμε; Μα, εμείς διαθέτουμε κολλητόν του Πούτιν: ολόκληρον Ευφραίμ! LOL!!! :-)
Μπερδεγουέη, ο Ευφραίμ είναι υποδειγματικός εκπρόσωπος του "Συν Αθηνάι", διότι και στη φυλακή που μπήκε, δεν κάθησε με σταυρωμένα τα χέρια! Έβαλε ψάλτη το έτερο μπουμπούκι, τον Γιοσάκη, κι ετέλεσαν τη λειτουργία των Χριστουγέννων! Προσέτι, δε, άρχισε να ...εξομολογεί άλλους κρατούμενους! (Οι οποίοι ουδόλως ψυλλιάζονται ότι ο πονηρός Κουτσού τους φακέλλωσε μεγαλοπρεπώς, με όσα έμαθε απ' την εξομολόγηση! Ξανά LOL!!! Φαίνεται πως σκέφτηκε ότι κάαααπου θα του φανούν στο μέλλον χρήσιμες αυτές οι γνωριμίες με τον ...καλό κόσμο, και προνοεί από τώρα!... :-) )

Σαντορίνη 2012; - θ' 3.1

 προηγούμενη λύση, όμως, είναι ανέφικτη. Γιά πολλούς λόγους!

Πρώτος, ότι ουδείς δείχνει τα όπλα του στον εχθρό, παρά μόνον την τελευταία στιγμή - λίγο πριν τον σκοτώσει. Ακόμη κι αν υποθέσουμε πως οι Ρώσσοι δεχόταν την πρόταση να "παίξουν" με το μάγμα (και πλησίαζαν τη Σαντορίνη), θα ήταν σα ν' αποκάλυπταν τί όπλα διαθέτουν.
Δεύτερος, ότι ήδη έχουν άλλα σχέδια γιά την (πολεμική) διάταξη του στόλου τους, τα οποία σε καιρό προετοιμασίας πολέμου δεν αλλάζουν.
Και τρίτος, διότι την προσέγγιση του Ρωσσικού πολεμικου στόλου στο νησί δεν θα την επέτρεπε η ...Ελληνική (ο Θεός να την κάνει!) ...Κυβέρνηση (επίσης!)! (Ήτοι: ο Γκάπ, ο Αντωνάκης, ο κωλοτούμπας, ο δοτός, ο "κύριος Τίποτα", κι ο Μπεγλερίτης - Θέ μου σ'χώρα με! :-) )
Ακόμη περισσότερο, αν υποθέσουμε ότι οι Ρώσσοι είχαν κάθε καλή διάθεση να βοηθήσουν, λογικά θα ρωτούσαν ποιός λέει τέτοια πράγματα. Έ, λοιπόν, αν τους απαντούσαν ότι αυτά βρίσκονται στο ιστολόγιο κάποιου Εργοδότη, το -κατά τις προφητείες- ξανφόν γκιένος (η ορθογραφία, ως έχει! - γειά σου Σβεννεγκρέκε με τα ωραία σου!) θα χαμογελούσε, θα έλεγε κάτι σαν: "- Ντασφιντάνιε, ταβάριτς!" (ήτοι: "- Άντε γειά, σύντροφε!"), και θα την έκανε πάραυτα γι' άλλες πολιτείες!...
Άρα, τί μας μένει; Η τρίτη επιλογή!
3. Ό,τι κάνουμε, μόνοι μας
Ας είναι καλά κάποιοι άνθρωποι, που ασχολήθηκαν με τις τοιχογραφίες της "προϊστορικής" Σαντορίνης, και παρουσίασαν τη δουλειά τους διαδικτυακώς! Αυτοί (χωρίς να το γνωρίζουν, φυσικά) μου επέστησαν την προσοχή στη λεγόμενη μικρογραφική ζωιφόρο (ή "Πομπή πλοίων" - στον σύνδεσμο που σας δίνω, βρίσκεται κάτω-κάτω). Αυτή είναι μία "μακρόστενη" τοιχογραφία, που βρέθηκε σε κάποιο από τα σπίτια του προϊστορικού οικισμού του Ακρωτηρίου. Απεικονίζει μία ενιαία σκηνή με πόλεις της εποχής εκείνης, τους κατοίκους τους, θάλασσα, πλοία, δελφίνια, και διάφορα άλλα.
Οι "ειδικοί", όμως, στην ερμηνεία του τί βλέπουμε στην τοιχογραφία της "πομπής", αποδεικνύονται τραγικά εκτός θέματος και τραγικά ρηχοί! Πρώτα-πρώτα, δεν πρόκειται περί πομπής, αν και μερικά πλοία φαίνονται στολισμένα γιά γιορτή. Είναι απλώς απεικόνιση πλοίων, που πλέουν στη θάλασσα, αλλά δεν αποτελούν κάποια ομάδα προς έναν κοινό σκοπό.
Μετά, αυτοί οι "ειδικοί" μας λένε κάτι σαν: "απεικονίζονται διάφορες πόλεις". Δεν είναι "διάφορες πόλεις", αλλά δύο - και πολύ συγκεκριμένες!
Και τρίτον, η τοιχογραφία "κρύβει" (φανερά!...) δύο τρομερά μυστικά.
Τα οποία, αν έχεις ...μάτια, τα βλέπεις.
Όμως, ας παραθέσω εδώ μία μικρογραφία της τοιχογραφίας (να πάτε στον σύνδεσμο που σας δίνω, γιά να τη δείτε σε αξιοπρεπές μέγεθος), γιά να ξέρουμε ακριβώς γιά ποιό πράγμα μιλάμε.
Σε μεγέθυνση, η περιοχή Α:
Και η περιοχή Β:
Σημείωσα τις περιοχές Α και Β, γιά να σας δείξω πού αντιστοιχούν στην πραγματικότητα. Η αναπαράσταση μπορεί να είναι ναΐφ, αλλά δεν είναι καθόλου φανταστική. Απηχεί την πραγματικότητα! (Σημείωση γιά τους μη γνωρίζοντες: "ναΐφ" = όρος που σημαίνει "αφελής", και αποδίδεται στις δημιουργίες των αυτοδίδακτων λαϊκών ζωγράφων, όπως ο Θεόφιλος.)
Δανείζομαι, λοιπόν από το Γεωλογικό του ΑΠΘ (χωρίς να ρωτήσω, αλλά ελπίζω μηδέν παρεξήγηση παιδιά!) την αναπαράσταση της Σαντορίνης της εποχής προ "μινωϊκής" εκρήξεως, και σας δείχνω καθαρά τί ζωγράφισε ο άγνωστος "προϊστορικός" καλλιτέχνης:
Βλέπετε, λοιπόν, τις περιοχές του οπτικού του πεδίου, όταν ζωγράφιζε την αριστερή και τη δεξιά πόλη, αντίστοιχα! Τα μαύρα κυκλάκια δείχνουν τη θέση του ζωγράφου. Πράγμα που σημαίνει πως, είτε ήταν ναυτικός (ή ψαράς) με ζωγραφικές ικανότητες, και μετά απεικόνισε από μνήμης όσα έβλεπε, είτε ήταν εξειδικευμένος ζωγράφος, τον οποίο τον πήραν βόλτα με πλοίο. (Μπορεί και να είχε παραγγελία να ζωγραφίσει το πώς φαίνεται όλο το νησί, άρα έπρεπε να το δει από μακριά - από θαλάσσης.)
Γνώμη μου είναι πως ήταν εξειδικευμένος ζωγράφος, και πως το πλοίο ήτανε ψαράδικο. Γιατί; Διότι, αν ρωτήσεις σημερινούς Σαντορινιούς, η θάλασσα νότια του νησιού είναι ψαροπέρασμα. Έτσι, άλλοι ψάρευαν, κι αυτός κοίταζε - ώστε ν' αποτυπώσει στη μνήμη του το τοπίο!
Το ότι το πλοίο ήταν ψαράδικο, φαίνεται επίσης απ' το ότι μετακινήθηκε ελαφρώς ανατολικά, αλλά βασικά έμεινε στον ίδιο τόπο.
Επομένως, η πόλη στ' αριστερά είναι πόλη επάνω στο τότε νησί στο κέντρο της καλντέρας (το αντίστοιχο της σημερινής Νέας Καμμένης), περιστοιχιζόμενη απ' ολόκληρη την τότε Σαντορίνη, και η πόλη στα δεξιά είναι ο γνωστός προϊστορικός οικισμός στο Ακρωτήρι! Απλώς, η "ναΐφ" τεχνοτροπία έμπλεξε δύο σκηνές σε μία. (Όπως και αγνόησε επιδεικτικά την προοπτική.)
Εννοείται, η πόλη "στο νησί" δεν γλύτωσε, επειδή βρέθηκε ακριβώς στο κέντρο της έκρηξης. Δεν έμεινε τίποτε απ' αυτήν!
Και ποιά είναι τα μυστικά;
Ένα-ένα!
Και τα δύο κρύβονται στην αριστερή απεικόνιση πόλης. Το πρώτο, λοιπόν, είναι η ακριβής ημερομηνία και ώρα, στην οποία αναφέρεται αυτή η σκηνή! Όπως ακριβώς έχουμε τις φωτογραφίες από τις σημερινές φωτογραφικές μηχανές, που εμφανίζουν την ημερομηνία σε κάποια γωνιά του φωτογραφικού πλαισίου.
Πώς γίνεται αυτό;
Παρατηρήστε προσεκτικά τη ...φωτογραφία Α. Εάν πάλι δεν καταλαβαίνετε, ίσως σας βοηθήσει αυτή εδώ η παραλλαγή της:
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι αρκετές φιγούρες κοιτάζουν προς ένα συγκεκριμένο σημείο, έχοντας ελαφρώς υψωμένο το κεφάλι (και το βλέμμα). Αγνοούν επιδεικτικά τα πλοία που περνάνε, άρα δεν πρόκειται περί "πομπής πλοίων". Ακόμη κι ο πηδαλιούχος του σε πρώτο πλάνο πλοίου παρατηρεί προς το ίδιο σημείο!
Τί παρατηρούν εκεί; όχι, βέβαια το Αίαρμπας των Αιγυπτιακών Αερογραμμών, που πετάει Κάϊρο-Αθήνα! :-)
Αλλά την Πανσέληνο, την ώρα που ανατέλλει!
Σας το δείχνω και κάπως διαφορετικά αυτό:
Απ' ότι παρατηρούμε από την ενδυμασία των κατοίκων, η εποχή πρέπει να είναι αρχές με μέσα Μαΐου. Οι τότε κάτοικοι δεν είχαν πρόβλημα με το γυμνό,...  

...άρα, γιά να φοράνε κάπως χοντρούς χιτώνες, τους χρειαζόντουσαν: πρέπει να έκανε ακόμη ψυχρούλα. Τέλος άνοιξης δείχνει επίσης η ακύμαντη θάλασσα στην τοιχογραφία.
Είναι, λοιπόν, Μάϊος, απογευματάκι, οι κάτοικοι έχουν βγει στα μπαλκόνια απ' την αντίθετη μεριά του δύοντος Ήλιου, και χαζεύουν την Πανσέληνο, που μόλις έχει ανατείλει περίπου πάνω απ' το σημερινό Αθηνιό. Γιατί, όμως, τους έκανε εντύπωση; Διότι φαινόταν μεγαλύτερη απ' ό,τι συνήθως. Κι αυτό, επειδή η τροχιά της την είχε φέρει στις 5 μοίρες πάνω απ' το επίπεδο της εκλειπτικής, άρα σε κατακόρυφο πάνω από βόρειο γεωγραφικό πλάτος περίπου 29°, άρα στο κοντινώτερο σημείο (μέσα στον "μετωνικό κύκλο") προς τη Σαντορίνη - η οποία βρίσκεται σε β.πλ. από 36° 20' έως 36° 28' 40''. (Θυμάστε που τα είχαμε συζητήσει γιά τις θέσεις της Σελήνης; )
Επομένως, μπορούμε κάλλιστα να βρούμε όχι μονάχα την ημερομηνία, αλλά το ακριβές δευτερόλεπτο, που απεικονίζει η τοιχογραφία!!!
Διότι: Πότε είχαμε Μάϊο, Πανσέληνο, απογευματινή ανατολή Πανσελήνου υπό συγκεκριμένη γωνία, και το πιό βόρειο σημείο στη "μετωνική" μεταβολή της τροχιάς της Σελήνης ταυτόχρονα;
Την απάντηση θα μας τη δώσει ένα πρόγραμμα Αστρονομίας - και βέβαια, αν βγάλει περισσότερες της μίας λύσεις, θα διαλέξουμε (συντηρητικά) την πρώτη προ του 1624 πΧ!
Τα προγράμματα Αστρονομίας, που μπορεί ν' αποκτήσει ο καθένας γιά τον υπολογιστή του, λύνουν το εξής πρόβλημα: δοθέντος του τόπου και του χρόνου, ποιά είναι η εικόνα του ουρανού; Δηλαδή, ποιές είναι οι θέσεις των άστρων;
Εδώ, όμως, έχουμε παραλλαγή του προβλήματος: έχουμε γνωστή την εικόνα του ουρανού, γνωστόν τον τόπο, και ψάχνουμε τον χρόνο. Άρα, δεν θα μας καλύψει ένα πρόγραμμα όπως το Redshift, ή το Celestia. Άρα, πρέπει κάποιος να το φτιάξει! ...Ή, ν' αλλάξει κάπως τα αντίστοιχα προγράμματα ανοιχτού κώδικα.
Αυτός ο κάποιος θα μπει σε κόπο, βέβαια, αλλά θ' ανταμειφθεί: σίγουρα θα κάνουμε διαδοχικές διορθώσεις στα δεδομένα του προγράμματος αυτού, πχ στο αζιμουθιακό ύψος της Πανσελήνου (ακόμη και το ίδιο θα μας διορθώσει, εξάγοντας αποτελέσματα - θα μας δείξει πχ ποιές θέσεις των άστρων είναι αδύνατον να υπήρξαν την παρελθοντική στιγμή που ερευνούμε), αλλά κάποτε θα καταλήξουμε σε οριστικό συμπέρασμα. Από το οποίο μπορούμε να βγάλουμε κι άλλα συμπεράσματα!
Πχ, εφ' όσον η Πανσέληνος φάνηκε πάνω απ' το βουνό, ποιό ήταν το ακριβές ύψος της κορυφογραμμής της εποχής εκείνης! Άρα, σε σύγκριση με το σημερινό ύψος, πόσος όγκος χώματος "ξυρίστηκε" κατά τη "μινωϊκή" έκρηξη!
Βλέπετε, λοιπόν, ότι τα πράγματα είναι αλυσίδα! Βρίσκουμε το ένα, βρίσκουμε και τα υπόλοιπα! :-)
Παρεμπιπτόντως, χρήσιμο είναι και το τρίτο είδος του προβλήματος: δοθέντος του χρόνου και της εικόνας του ουρανού, ποιός είναι ο τόπος, απ' όπου βλέπουμε τον ουρανό υπό τη συγκεκριμένη εικόνα;
Τώρα, θα μου πεις, πού χρειάζεται αυτό...
...Οι Γερμανοί (δεν γράφω "οι ναζιστές", διότι πρόκειται περί περιττολογίας: "Γερμανοί" και "ναζιστές" είναι ...συνώνυμες λέξεις!), λίγο πριν ξεκουμπιστούν απ' την Ελλάδα το 1944, άρχισαν να σκοτώνουν τους μέχρι τότε συνεργάτες τους. Κυρίως τους διερμηνείς. Μία σφαίρα πιστολιού ξαφνικά, και τέλος.
Ο λόγος της συμπεριφοράς τους, ήταν πως και οι πλέον φανατικοί βλάκες μεταξύ τους κατάλαβαν ότι θα έχαναν τον πόλεμο, ότι θα τους τιμωρούσαν άσχημα οι "σύμμαχοι", και δεν ήθελαν ν' αφήσουν πίσω τους ...αηδόνια που θα ...κελαηδούσαν σε δικαστήρια.
Σήμερα, λοιπόν, προβλέπω πως θα έχουμε ακριβώς τα ίδια σε λίγο καιρό! Όταν θά 'ρθει η ευλογημένη ώρα να ξεκουμπιστούν οι εχθροί και οι προδότες από 'δω... Τότε, όταν δηλαδή θα καταλάβουν ότι οσονούπω παίρνουν δρόμο, είναι μαθηματικώς βέβαιο πως θα σκοτώσουν τους συνεργάτες τους. Διότι, βλέπετε, ο x πρέσβυς, ή ο y μέλος της Μπίλντερμπεργκ, δεν μπορούν να διαλύσουν την Ελλάδα μόνοι τους. Χρειάζονται και συνεργάτες. Ήτοι, παλιόσκυλα που θα κάνουν τη βρώμικη δουλειά να προδώσουν τους συμπατριώτες τους, με αμοιβή ένα ξεροκόμματο: διευθυντές οργανισμών και τραπεζών, μεγαλοϋπαλλήλους, συνδικαλισταράδες, και λοιπούς παρεμφερείς.
Αυτοί, λοιπόν, πρέπει να συλληφθούν ζωντανοί, γιά να λογοδοτήσουν σε μία Ελληνική Δικαιοσύνη, ώστε να μάθουμε πού ακριβώς πήγε ο κλεμμένος πλούτος της χώρας, και να τον απαιτήσουμε πίσω. Βέβαια, τα ιστολόγια αποκαλύπτουν συνεχώς διάφορες βρωμιές των "κυρίων" αυτών, αλλά δεν επαρκούν. Πολλά απ' τα έργα τους εξακολουθούν να μένουν στο σκοτάδι.
Προς τί, λοιπόν, ένα αστρονομικό πρόγραμμα; Διότι οι δολοφονίες "συνεργατών" αυτή τη φορά δεν θα είναι ...απλές, αλλά τελετουργικές! (Δηλαδή, ανθρωποθυσίες.) Όπως ήταν σχεδόν όλες οι δολοφονίες της "Γιαταλεφτά Νοέμβρη" απ' το 1983 περίπου και εντεύθεν. (Έχει άλλο ...πρεστίζ η τελετουργία, πώς να το κάνουμε!)
Η τελετουργία συνίσταται στο εξής: να γίνει η δολοφονία τη στιγμή ακριβώς, που κάποια άστρα θα έχουν συγκεκριμένη θέση στον ουρανό.
Αυτά τα άστρα είναι κυρίως ο Ήλιος, ο Σείριος, ο Βασιλίσκος, και τα άστρα της ζώνης του Ωρίωνα. Και οι θέσεις τους: αζιμουθιακό ύψος 19.47°, ή 30°, ή 33° πάνω ή κάτω απ' τον ορίζοντα. Θα τα πούμε κι εμείς εδώ κάποια στιγμή, στο άρθρο περί "πυλών", αλλά στο μεταξύ γιά ...φροντιστήριο στη θεωρία μπορείτε να πάτε στο Enterprise Mission.
Εάν, λοιπόν, έχουμε στη διάθεσή μας ένα πρόγραμμα αυτού του είδους, μπορούμε να βρούμε και τον τόπο του πιθανού εγκλήματος, με ακρίβεια 100 μέτρων το χειρότερο. Δηλαδή, τέσσερα οικοδομικά τετράγωνα. Εάν το καθένα έχει από 8 πολυκατοικίες των 30 διαμερισμάτων με 4μελείς οικογένειες, τότε μιλάμε γιά 960 άτομα. Είναι εύκολο, όμως (αν είσαι Αστυνομία), να κοιτάξεις τις βάσεις δεδομένων σου, και να κάνεις ένα ξεσκαρτάρισμα των κατοίκων της περιοχής, να δεις ποιοί σ' ενδιαφέρουν τελικά. Οπότε, θέτεις τα άτομα αυτά υπό διακριτική παρακολούθηση, και την κρίσιμη στιγμή επεμβαίνεις.
Οι χρονικές στιγμές, που δίνουμε ως παράμετρο στο πρόγραμμα; Μα, φυσικά, η κάθε μέρα και η κάθε ακέραια ώρα! Τουλάχιστον. Και δη, αυτομάτως. Δουλειά του υπολογιστή είναι να μας εξυπηρετεί, κάνοντας τις αγγαρείες που εμείς αποφεύγουμε!
Εάν, λοιπόν, μας διαβάζει η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (καλή βάρδια, παιδιά!), η οποία διαθέτει (ως λέγεται) καλούς κομπιουτεράδες, ας φτιάξουν το προγραμματάκι που λέμε. Και γρήγορα! Πιστεύω, θα τους βοηθήσει τα μέγιστα στη δουλειά τους.

Σαντορίνη 2012; - θ' 3.2

ο δεύτερο τρομερό μυστικό, τώρα, έχει το φανερό μέρος του και το κρυφό μέρος του.
Όταν το κατάλαβα, με συγκλόνισε. Ήταν σα να μου έριξε στο άθλιο κεφάλι μου κεραυνό ο Θεός Ήφαιστος! Γιά δοκιμή, πριν παραδώσει τους υπόλοιπους κεραυνούς στον Δία! :-)
Πριν αποκαλύψουμε το μυστικό, όμως, μερικές αρχαιολογικές γνώσεις θα βοηθήσουν.
Η εικόνα ταλαίπωρων προσφύγων με μπαγκάζια, επάνω σε αρχαία πλοία, να κωπηλατούν μετά μανίας φεύγοντας απ' τη Σαντορίνη ενώ τα γυναικόπαιδα κλαίνε, κι από πίσω να τους κυνηγάει ένα τεράστιο τσουνάμι, είναι μία ηλιθιότητα και μισή. Καλή μόνο γιά τις αισχρής αισθητικής ταινίες "καταστροφών" του Χόλλυγουντ! Η πραγματικότητα, όμως, είναι τελείως διαφορετική.
Οι κάτοικοι της πάλαι ποτέ Στρογγύλης κατάλαβαν πολύ καλά τί θα ερχόταν, κι έφυγαν εγκαίρως!
Έφυγαν τουλάχιστον έναν χρόνο πριν την μεγάλη έκρηξη, διότι κατάλαβαν άριστα πού θα οδηγούσαν τελικώς τα λεγόμενα "πρόδρομα φαινόμενα". Άρα, είχαν άριστη γνώση της συμπεριφοράς των ηφαιστείων - και δεν εξετάζω τώρα πώς την απέκτησαν.
Το ότι έφυγαν εγκαίρως, φαίνεται από το ότι δεν βρέθηκε πίσω ούτε ίχνος ανθρώπινου σκελετού. Δείγμα πως, όχι μόνο έφυγαν, αλλά και είχαν όλον τον χρόνο να πάρουν και τους νεκρούς τους μαζί τους ("θήκας τε προγόνων..."), όπως πολλούς αιώνες αργότερα έκαναν οι κάτοικοι της Πάργας μπροστά στο τσουνάμι "Αλή Πασάς". Ο μόνος σκελετός που βρέθηκε στις ανασκαφές, ανήκε σ' ένα ...γουρουνάκι! Ίσως ο ιδιοκτήτης του να το θεωρούσε κατοικίδιο, και να το υπεραγαπούσε.
Οι Στρογγυλαίοι πήγαν κατά πάσα πιθανότητα στην Κρήτη. Σύμφωνα με τον ξεναγό, που είχα ακούσει εγώ στην πρώτη επίσκεψή μου στο νησί, επειδή συναριθμούσαν κάπου τριάντα χιλιάδες άτομα, και μόνον η Κρήτη μπορούσε να τους θρέψει και να τους παρέχει νερό. Κατά τον ίδιο ξεναγό, και στη Σαντορίνη πρέπει να υπήρχε πηγή νερού (διότι αλλοιώς όλος αυτός ο κόσμος δεν θα μπορούσε να μένει στο νησί - δες και τις περίφημες λουτρικές εγκαταστάσεις τους), η οποία, όμως, είτε δεν βρέθηκε ακόμη (καταπλακωμένη από λάβα, σε περιοχή που δεν έχει ανασκαφεί ακόμη), είτε διαλύθηκε με την έκρηξη του 1624 πΧ.
Κατ' εμένα, πήγαν στην Κρήτη και γιά έναν άλλο λόγο: ήταν ο ίδιος ακριβώς λαός, η ίδια ακριβώς Ελληνική υποφυλή με τους Ετεόκρητες! Άρα, λογικό που πήγαν στ' αδέρφια τους!
Δεν ξέρω αν έχει κάποια σημασία, πάντως αν επεκτείνουμε τον διάδρομο της αυλής του ανακτόρου της Κνωσσού προς βορράν (όπου λέγεται ότι ο Μίνως έκανε βόλτες τις νύχτες, γιά να εμπνευστεί), η προέκταση σημαδεύει τον οικισμό στο Ακρωτήρι!
Αφού οι κάτοικοι έφυγαν, φαίνεται πως οι σεισμοί και τα πρόδρομα φαινόμενα σταμάτησαν γιά λίγο. Οπότε, επέστρεψαν μερικοί στο νησί, κυρίως τεχνίτες, γιά να δουν τί απέγιναν τα σπίτια. Έχουν ανιχνευθεί στον οικισμό του Ακρωτηρίου δείγματα καταστροφής από μεγάλο σεισμό, πχ σπασμένα σκαλοπάτια από βάρος (μάλλον πέτρινη δοκό), που έπεσε απάνω τους. Όπως έχουν ανιχνευθεί και προσπάθειες γιά επιδιορθώσεις.
Τελικά, φαίνεται πως τα (πολύ έντονα) πρόδρομα φαινόμενα ξανάρχισαν, οι τεχνίτες παράτησαν τα πάντα στη μέση, και ξαναέφυγαν οριστικά προς την Κρήτη - όπου και τους βρήκε η μεγάλη έκρηξη έναν χρόνο μετά. Κανείς δεν ξαναπήγε πλέον στο νησί, γιά αιώνες... έως ότου έφτασε ο Θήρας με τους αποίκους του.
Το δεύτερο μυστικό, λοιπόν; ποιό είναι;
Ήδη σας το είπα εν μέρει! Δείτε το κιόλας ξανά:
Η άριστη γνώση της συμπεριφοράς των ηφαιστείων! Άριστη, όχι μόνο γιά τα τότε δεδομένα, αλλά και γιά τα σημερινά! Μάλιστα, πιό προχωρημένη απ' όσα ξέρουμε εμείς γιά το θέμα!
Μα, να μένουν ακριβώς επάνω στον κρατήρα του ηφαιστείου;
Ακριβώς επάνω στον κρατήρα του ηφαιστείου;
Αμέσως μόλις συνειδητοποιήσουμε το "μυστικό" αυτό, οδηγούμαστε και στο κρυφό του μέρος:
Οι "προϊστορικοί" Σαντορινιοί καθόντουσαν σαν πασάδες επάνω στον κρατήρα, επειδή είχαν τρόπο να καταπνίγουν τις όποιες πιθανές εκρήξεις του ηφαιστείου!!!!!
Πώς;
Με κάποιες συσκευές.
Εδώ πάλι θα κάνω μία παρένθεση, γιά να ξεκαθαρίσω κάτι: Όταν σήμερα μιλάμε γιά "συσκευή" ή "μηχάνημα", αυτομάτως εννοούμε κάτι που έχει τέλεια λειασμένα μέρη, μέταλλα σχεδόν χημικώς καθαρά, κράματα μελετημένα με το μικροσκόπιο, πολυπλοκότητα, κι ένα κάρρο ηλεκτρονικά γιά έλεγχο.
Είναι σίγουρο, επομένως, πως πολλοί αναγνώστες θα γελάσουν στον ισχυρισμό μου, ότι οι αρχαίοι αυτοί νησιώτες διέθεταν συσκευές, που κατέπνιγαν το μάγμα.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται το λάθος τους! Διότι, οι συσκευές δεν είναι απαραίτητο να είναι όπως τις εννοούμε σήμερα. Μπορεί ν' αποτελούνται από απλούστατα υλικά, και μάλιστα μή-αγώγιμα, όπως ξύλα και πέτρες. Αμφιβάλλετε; Κακώς!
Διάφορες κατασκευές, από τους "ιαματικούς τροχούς" των Ινδιάνων της Β. Αμερικής...
...μέχρι το Στόουν(χ)ετζ...
...φαίνεται πως, όντως έφερναν αποτέλεσμα γιά τους σκοπούς, γιά τους οποίους ήταν φτιαγμένες. Αλλοιώς, οι εξαγριωμένοι κάτοικοι της εποχής θα έριχναν το ξύλο της αρκούδας σε σαμάνους και Δρυΐδες! LOL!!! :-)
Με την ευκαιρία, ένα ανέκδοτο:
Αναλαμβάνει καθήκοντα, λέει, ο νέος σαμάνος των Ινδιάνων, ο οποίος όμως δεν πρόλαβε να εκπαιδευτεί καλά, διότι ο παλιός πέθανε ξαφνικά. Αλλά τον περικυκλώνει η υπόλοιπη φυλή, και τον ρωτάει: "- Θα έχουμε βαρύ χειμώνα, μάγε;"
Τί να πει αυτός, τώρα!... Πήρε σοβαρό ύφος (διότι η εξουσία δεν πρέπει ν' αμφισβητείται!), κι απάντησε: "- Μαζέψτε ξύλα!" Σου λέει, κι άμα δεν βγει βαρύς ο χειμώνας, όλο και κάποια δικαιολογία θα βρω να πω. Στο κάτω-κάτω, τα ξύλα που θα μαζευτούν δεν πάνε χαμένα. Αν, όμως, βγει, θά 'χω πέσει μέσα, και θ' ανεβεί το κύρος μου!
Ωστόσο, οι Ινδιάνοι ξεπατώθηκαν στο κόψιμο κορμών και το μάζεμα ξύλων, βαρέθηκαν, και τον ξαναρώτησαν: "- Θα έχουμε βαρύ χειμώνα, μάγε;" Ξαναδίνει, λοιπόν, ο δικός μας την ίδια απάντηση, να μαζέψουν ξύλα. Επειδή, όμως, φοβήθηκε μη φάει ...ξύλο στο τέλος, μεταμφιέστηκε, φόρεσε ευρωπαϊκά ρούχα, και πήγε στον μετεωρολογικό σταθμό των λευκών! Εκεί, ρώτησε κι αυτός με τη σειρά του: "- Θα έχουμε βαρύ χειμώνα;"
Και γυρίζει ο υπάλληλος, και του λέει: "- Φυσικά!"
"- Πού το ξέρεις εσύ;", τον ξαναρωτάει ο μάγος. Κι ο υπάλληλος: "- Τί πού το ξέρω, ρε φίλε; δε βλέπεις τους Ινδιάνους, που μαζεύουν ξύλα;" LOL!!!!! :-)
Συσκευές, λοιπόν. Μιάς πανάρχαιης τεχνολογίας, εντελώς διαφορετικής απ' τη δική μας.
Δεν θέλω, όμως, να το συνεχίσω, διότι δεν επιθυμώ "επικίνδυνους" συνειρμούς από επικίνδυνα άτομα. Ήδη μίλησα πάρα πολύ δημοσίως. Ξεπέρασα κατά πολύ τις "κόκκινες γραμμές".
Οι αρχαίοι Σαντορινιοί, επομένως, είχαν να δαμάσουν κάτι σαν πολύ μεγάλη ...χύτρα ταχύτητας. (Τηρουμένων των αναλογιών, φυσικά.) Κι αφού το δάμαζαν μέχρι τότε, προς τί η "μινωϊκή" έκρηξη;
Φαίνεται πως κάποια στιγμή, κάτι δεν πήγε καλά, και η συμπίεση αιώνων του μάγματος όρμησε προς την επιφάνεια να ξεσπ(κ)άσει μία και καλή! Γι' αυτό κι έκρηξη τέτοιου μεγέθους σπανίως έχει καταγραφεί στην Ιστορία.
Τώρα, αν σήμερα κάποιος Έλληνας κατέχει τέτοια μυστικά... Βέβαια, υπάρχει και η δυσκολία ότι, όποιον επιχειρήσει να στήσει τέτοιες συσκευές στη Νέα Καμμένη, θα τον δουν και θα τον κυνηγήσουν. (Αρχαιολόγοι, οικολόγοι, Υπουργείο Πολιτισμού, δημαρχαίοι, λοιποί παράγοντες. Αντιθέτως, τα ίδια άτομα ουδόλως μιλάνε γιά τους ...λαγούς, που κάποιοι πονηροί εστιάτορες αμόλησαν επάνω στο νησάκι, γιά τζάμπα εκτροφή! Προφανώς τα σκατά των λαγών ούτε προσβάλλουν την "οικολογία" των γιαλαντζή "οικολόγων" των ΜΚΟ - διάβαζε "τρωκτικών του δημοσίου χρήματος"-, ούτε προξενούν "αλλοίωση ιστορικού τοπίου"! Ειδικά άμα είναι επιτυχημένο το λαγοστιφάδο, που θα σερβιριστεί στην τυχούσα "σύσκεψη παραγόντων"! :-) )
Αλλά ποτέ δεν ξέρεις!

(από ergdhmerg, katohika)