Σχέδιο εν ψυχρώ εκτέλεσης του Περιβάλλοντος και της Χωροταξίας.

Ξεχαρβαλώνεται πλήρως κάθε δυνατότητα υιοθέτησης μιας ορθολογικής και ολοκληρωμένης πολιτικής για την ανάπτυξη της δημόσιας περιουσίας.

Παρέμβαση του βουλευτή της ΔΗΜ.ΑΡ. Νίκου Τσούκαλη στην ολομέλεια της Βουλής

 «Είναι προφανές ότι δεν πρόκειται για εφαρμοστικό νόμο του Μεσοπρόθεσμου, αλλά για σχέδιο εκτέλεσης εν ψυχρώ του Περιβάλλοντος και της Χωροταξίας»  Με την παραπάνω επισήμανση έκλεισε την παρέμβασή του στη βουλή, ο βουλευτής Αχαΐας της Δημοκρατικής Αριστεράς Νίκος Τσούκαλης, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του εφαρμοστικού νόμου για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.

Ο κ. Τσούκαλης τόνισε πως η αξιοποίηση της...
δημόσιας περιουσίας πρέπει να γίνει βάσει ολοκληρωμένου σχεδίου και συγχρόνως βάσει επιχειρησιακού σχεδίου για κάθε ΔΕΚΟ χωριστά με το οποίο θα αντιμετωπιστούν οι μισθολογικές ακρότητες, ακόμη και η σκοπιμότητα ύπαρξης μερικών από αυτές. Αντί αυτού η κυβέρνηση ξεχαρβαλώνει πλήρως κάθε δυνατότητα υιοθέτησης μιας ορθολογικής και ολοκληρωμένης πολιτικής για την ανάπτυξη της δημόσιας περιουσίας.

Ιδιαίτερα επικριτικός ήταν ο κ. Τσούκαλης σε ότι αφορά τις διατάξεις των κεφαλαίων Β και Γ του ν/σ με τις οποίες  εισάγεται η έννοια της «πολεοδομικής ωρίμανσης» των δημοσίων ακινήτων. Με βάση αυτές τις διατάξεις ανατρέπονται πλήρως οι κατακτήσεις του κράτους δικαίου, παραβιάζεται κατάφορα το άρθρο 24 του Συντάγματος και το ευρωπαϊκό Δίκαιο. Καταλύονται οι διαδικασίες δημοκρατικού ελέγχου των κατασκευών και χωροθετήσεων. Αγνοείται η συνταγματική υποχρέωση του κράτους για χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό. Δεν εισάγεται κανένα πραγματικά αναπτυξιακό κριτήριο για την αξιοποίηση των ακινήτων. Καταργούνται τα τοπικά ή περιφερειακά καθεστώτα ρύθμισης των χρήσεων γης και δόμησης.

Ειδικά για τον παράκτιο χώρο και τον αιγιαλό, επιτρέπεται όχι μόνο η ιδιοποίησή του από τον «επενδυτή» αλλά και ο αποκλεισμός της χρήσης του από το κοινό. Και ακόμα παραπέρα, επιτρέπεται και η «νομιμοποίηση» των αυθαιρέτων που έχουν γίνει μετά το 1993, μέσω νέων διαπιστωτικών πράξεων του ΕΟΤ.

Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του κ. Τσούκαλη έχει ως εξής:

Η ΔΗΜΑΡ καταψήφισε το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο. Η ΔΗΜΑΡ έχει εγκαίρως και τολμηρά τοποθετηθεί σε σχέση με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Έχουμε ζητήσει τη καταγραφή και αξιοποίηση της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας του δημοσίου. Με διαφάνεια, ταχύτητα και ρήτρα περιβαλλοντικής προστασίας. Η επιλογή αυτή αποτελεί μια επιλογή ορθολογισμού, αλλά και δικαιοσύνης, ιδίως στις σημερινές δραματικές συνθήκες. Σαφής επίσης η θέση μας για τις αναδιαρθρώσεις των ΔΕΚΟ. Όμως, όλα αυτά, βάσει ολοκληρωμένου σχεδίου και συγχρόνως βάσει επιχειρησιακού σχεδίου για κάθε ΔΕΚΟ χωριστά με το οποίο θα αντιμετωπιστούν οι μισθολογικές ακρότητες. Ακόμη και η σκοπιμότητα ύπαρξης μερικών από αυτές.

- Σε κάθε περίπτωση οι φυσικοί πόροι αποτελούν δημόσια περιουσία και οι κεντρικές υποδομές πρέπει να είναι υπό δημόσιο έλεγχο.

Όσες επιχειρήσεις παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο πρέπει να εξυγιανθούν και να εκσυγχρονιστούν με κατάργηση συντεχνιακών προνομίων,  έλεγχο προμηθειών και αποκατάσταση αξιοκρατίας και διαφάνειας.

Με τον απαρέγκλιτο όρο των ισχυρών δημόσιων ελεγκτικών αρχών μπορούν να εξετάζονται κατά περίπτωση συμβάσεις πολυετούς εκμετάλλευσης για λιμάνια και αεροδρόμια. Δημόσιες επιχειρήσεις, που δεν είναι μείζονος κοινωνικής σημασίας και δημόσιας ωφέλειας και δεν χρησιμεύουν ως σημαντικός αναπτυξιακός μοχλός δεν υπάρχει λόγος να παραμένουν στην ιδιοκτησία του Δημοσίου.

Η ΔΗΜΑΡ αντιτίθεται σθεναρά στο κεφάλαιο Β και Γ με το οποίο εισάγεται η έννοια της «πολεοδομικής ωρίμανσης» των δημοσίων ακινήτων. Ξεχαρβαλώνεται πλήρως κάθε δυνατότητα υιοθέτησης μιας ορθολογικής και ολοκληρωμένης πολιτικής για την ανάπτυξη της δημόσιας περιουσίας.

Με τις διατάξεις:

Ανατρέπονται πλήρως οι κατακτήσεις του κράτους δικαίου, παραβιάζεται κατάφορα το άρθρο 24 του Συντάγματος και το ευρωπαϊκό Δίκαιο. Καταλύονται οι διαδικασίες δημοκρατικού ελέγχου των κατασκευών και χωροθετήσεων. Αγνοείται η συνταγματική υποχρέωση του κράτους για χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό και το περιβάλλον κατατάσσεται στην ίδια μοίρα με τη δημοσιονομική και αναπτυξιακή πολική. Δεν εισάγεται κανένα πραγματικά αναπτυξιακό κριτήριο για την αξιοποίηση των ακινήτων. Καταργούνται τα τοπικά ή περιφερειακά καθεστώτα ρύθμισης των χρήσεων γης και δόμησης.

Διάταξη που ούτε ο περίφημος νόμος fat track δεν τόλμησε να επιβάλει- αλλοιώνοντας βασικές αρχές του χωροταξικού και πολεοδομικού δικαίου όπως ισχύει ως σήμερα. Διευρύνεται αντί να περιορίζεται η εκτός σχεδίου δόμηση, σε αντίθεση προς το εθνικό χωροταξικό πλαίσιο.  Δεν διερευνάται ούτε στο ελάχιστο η δυνατότητα ενσωμάτωσης της προκύπτουσας από την αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων ανάπτυξης, στην περιοχή που την περιβάλλει. Δεν εισάγεται κανένα πραγματικά αναπτυξιακό κριτήριο για την αξιοποίηση των ακινήτων.  Η όλη λογική του Ν/Σ διαπνέεται από μια μονεταριστικού τύπου αντίληψη για την «αξιοποίηση». Δεν προβλέπεται καμία διαδικασία διαφάνειας, διαβούλευσης και συμμετοχής των τοπικών κοινωνιών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.

Οι αυταρχικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων ποτέ δεν ήταν αποτελεσματικές.  Το είδαμε και με τα ολυμπιακά ακίνητα, όπου οι εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις έχουν αδρανοποιήσει κάθε προσπάθεια αξιοποίησης των εγκαταστάσεων που κόστισαν δισεκατομμύρια στον δημόσιο προϋπολογισμό και τον ελληνικό λαό. Παρέχονται ανεξέλεγκτες ελευθερίες για τις ιδιαίτερα ευαίσθητες περιοχές, όπως τα δάση και ο αιγιαλός.  Περιοχές που απολαμβάνουν ειδικής περιβαλλοντικής προστασίας ακόμα και από το σύνταγμα, χωρίς να θεσπίζονται –έστω– κάποια κριτήρια δικαιολόγησης της απορρύθμισης.

- Ειδικά για τον παράκτιο χώρο και τον αιγιαλό, επιτρέπεται όχι μόνο η ιδιοποίησή του από τον «επενδυτή» αλλά και ο αποκλεισμός της χρήσης του από το κοινό. Και ακόμα παραπέρα, επιτρέπεται και η «νομιμοποίηση» των αυθαιρέτων που έχουν γίνει μετά το 1993, μέσω νέων διαπιστωτικών πράξεων του ΕΟΤ.Είναι προφανές ότι δεν πρόκειται για εφαρμοστικό νόμο του Μεσοπρόθεσμου, αλλά για σχέδιο εκτέλεσης εν ψυχρώ του Περιβάλλοντος και της Χωροταξίας.