Ευάγγελος Βενιζέλος ή Ευάγγελος Τούρκογλου

Χθες το μεσημέρι σε μια εκπομπή ενός ραδιοφωνικού σταθμού της Θεσσαλονίκης που ο παραγωγός σχολίαζε παρέα με το ακροατήριο τον απόηχο των Εθνικών εκλογών που πέρασαν ξαφνικά άκουσα έναν από τους ακροατές να αναφέρει πως έχει βασιμότατες πληροφορίες πως το εξέχον στέλεχος του κόμματος που εκπροσωπεί την Αξιωματική Αντιπολίτευση, Ευάγγελος Βενιζέλος στην πραγματικότητα ονομάζεται Ευάγγελος Τούρκογλου.
Μια πληροφορία που ξαφνικά μου κίνησε το. ενδιαφέρον για να την διασταυρώσω με την...
πιο απλή διαδικασία. Το γνωστό googling.
Έτσι λοιπόν έπεσα πανω σε ένα blog όπου ο blogger είχε κάνει κι αυτός τη δική του έρευνα επι του ιδίου θέματος.
Σας το παραθέτω αυτούσιο λοιπόν:
Από διάφορες φήμες που κυκλοφορούν στη Θεσσαλονίκη, άδραξα την ευκαιρία κι ερεύνησα στο Διαδίκτυο το θέμα σχετικά με το πραγματικό επώνυμο του πρώην Υπουργού Πολιτισμού και ηγετικού στελέχους του ΠαΣοΚ Ευάγγελου Βενιζέλου.
Αυτά που κυκλοφορούσαν και αυτά που βρήκα στο Internet ομοιάζουν. Δηλαδή είναι γεγονός πως το "Βενιζέλος" δεν είναι το πραγματικό επίθετο του ευτραφούς πολιτικού. Είναι αλλαγμένο, διότι το αρχικό του...
τουρκόφερνε λιγάκι. Τούρκογλου ή Τουρκούτσογλου ή Τουρκμέτσογλου είναι ορισμένες από τις εκδοχές.
Το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι ποιος πραγματικά άλλαξε το επίθετό του; Ήταν ο ίδιος ο Βαγγέλης Βενιζέλος ή ο πατέρας του; Σ' αυτό το ερώτημα επιφυλάσσομαι να δώσω ακριβή απάντηση. Λέγεται ότι ήταν ο πατέρας του που μετά τη Μικρασιατική καταστροφή ήρθε στην Ελλάδα (Θεσσαλονίκη μάλλον) και μετέτρεψε το επώνυμό του για ευνόητους λόγους. Δεκτόν.
Υπάρχει όμως και η περίπτωση να άλλαξε ο Βενιζέλος ο νεότερος το όνομά του, προκειμένου να βοηθηθεί στην πολιτική του ανέλιξη. Με ένα επίθετο όπως το "Βενιζέλος" γίνονται άμεσα οι λογικοί συσχετισμοί με το παρελθόν, τον Ελευθέριο Βενιζέλο για παράδειγμα, που μπορούν να αποδώσουν πολιτικούς και εκλογικούς καρπούς (άντε να καταλάβει ο γέρος ψηφοφόρος ότι δεν έχει ουδεμία σχέση με τον παλιό Βενιζέλο). Αν έγινε κάτι τέτοιο, αποτελεί ενδεικτικό παράδειγμα -προς αποφυγήν- για το πού μπορούν να φτάσουν ορισμένοι άνθρωποι για να ικανοποιήσουν τη ματαιοδοξία τους.
(από akyro, ksipnistere)