Του Θανάση Νικολαΐδη
(“Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια”)
ΤΟΝ χτυπούσαν άγρια κι ήταν πεσμένος καταγής! Δεν φόραγε κουκούλα-αυτοί φορούσαν κράνη. Από εκείνα που προστατεύουν το κεφάλι του «αρματωμένου» και την ανωνυμία του. Τα κλομπς ανεβοκατέβαιναν «τυφλά» και θύμιζαν ημιάγριους που σκότωναν με ρόπαλα το θύμα τους (κι αργότερα) Τούρκοι τον...
Σολωμού στην Κύπρο. Κι ύστερα (κατ)έφτασαν άλλα δυο «γαϊδούρια», για βοήθεια των πρώτων. Σε ΠΕΣΜΕΝΟ, ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΜΕΝΟ και ΑΚΙΝΔΥΝΟ διαδηλωτή. Άφησαν τη λύσσα τους μοιράζοντας κλωτσιές σε όλο του το κορμί (με προτιμήσεις στο κεφάλι) κι απομακρύνθηκαν (σε στυλ Κορκονέα), παραμένοντας άγνωστοι(!).
ΟΙ δυο «ήρωες» παρέμειναν στο σκοτάδι. Τα διακριτικά τους μικροσκοπικά-μπορεί και σκεπασμένα-παραπέμπουν σε εποχές που η αστυνομία έκανε πλάτες σε τραμπούκους για να δείρουν (ακόμα και για σκοτώσουν) βουλευτές, αλλά σήμερα σκοτώνει η ίδια, με κάποια παλικάρια της. Κατά περίπτωση και «ανάγκη», αλλά χωρίς αναγκαιότητα.
ΚΙ ύστερα ήρθαν οι… ανακρίσεις. Θ’ ακολουθήσουν ΕΔΕ, θολούρα, προαγωγές και λήθη. Όλα… δημοκρατικά και απολύτως ελληνικά. Με κρυφές ματιές στον ένοχο μην τιμωρηθεί, χαλάσει το «σύστημα» και γίνουν οι θύτες θύματα. Δεν είναι γιος τους ο «πεσμένος καταγής» για να το πάρουν στα ζεστά. Και πάμε στη φανερή ενημέρωση των ΜΜΕ και στην κρυφή τους προπαγάνδα. Το τρομακτικό ντοκιμαντέρ της κακοποίησης δεν το’ κρυψαν, μιας και δεν κρύβεται, αλλά στο τρικ τα κατάφεραν. «Τραυματίστηκε» ο διαδηλωτής, μας «ενημερώνουν». Κάτι ανάμεσα σε απόπειρα… αυτοκτονίας του (και λοιπών… κακοποιημένων), αυτοτραυματισμό είτε… χαρακίρι.
ΚΑΙ πάμε στην «εξουσία». Στους φωνασκούντες και φυλασσόμενους βουλευτές που «δεν είδαν» και «δεν άκουσαν», γιατί την ώρα εκείνη κράταγαν μολύβι και χαρτί για τον μισθό και τα «δεδουλευμένα» τους. Δεν συνεδρίασαν εκτάκτως (και χωρίς αμοιβή), δεν αναζήτησαν ευθύνες εδώ και τώρα, δεν «απελευθέρωσαν» αστυνομικούς από τη φύλαξή τους. Η «Διοίκηση» μας ζάλισε με τα λόγια του εκπροσώπου της, προστάτεψε τους δράστες εξασφαλίζοντας την ανωνυμία τους και οι γιατροί δίνουν τη μάχη να κρατήσουν στη ζωή τον 30/χρονο. Χωρίς να’ χουμε δει τα (5) «γαϊδούρια» (που τον χτυπούσαν πεσμένο καταγής) ξεσαμάρωτα στο «γυαλί». Να κόψουμε τη θωριά τους, να καμαρώσουμε την αντρειοσύνη τους.
ΤΙ άλλο έχουμε; Υπουργό ονόματι Παπουτσή-στο παρελθόν λαλίστατο και νυν κρυπτόμενο (και μη παραιτούμενο). Κι αν οι πέντε ένστολοι βασανιστές λειτούργησαν προβοκατόρικα σε βάρος του(ς), οφείλει να τους βγάλει στο «γυαλί» ξεσκέπαστους. Με τη «σιδερένια» κουκούλα τους αφημένη δίπλα, τα ονοματάκια τους με γράμματα μεγάλα και τις χειροπέδες στα… λεπτεπίλεπτα χεράκια τους.
ΤΟΝ χτυπούσαν άγρια κι ήταν πεσμένος καταγής! Δεν φόραγε κουκούλα-αυτοί φορούσαν κράνη. Από εκείνα που προστατεύουν το κεφάλι του «αρματωμένου» και την ανωνυμία του. Τα κλομπς ανεβοκατέβαιναν «τυφλά» και θύμιζαν ημιάγριους που σκότωναν με ρόπαλα το θύμα τους (κι αργότερα) Τούρκοι τον...
Σολωμού στην Κύπρο. Κι ύστερα (κατ)έφτασαν άλλα δυο «γαϊδούρια», για βοήθεια των πρώτων. Σε ΠΕΣΜΕΝΟ, ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΜΕΝΟ και ΑΚΙΝΔΥΝΟ διαδηλωτή. Άφησαν τη λύσσα τους μοιράζοντας κλωτσιές σε όλο του το κορμί (με προτιμήσεις στο κεφάλι) κι απομακρύνθηκαν (σε στυλ Κορκονέα), παραμένοντας άγνωστοι(!).
ΟΙ δυο «ήρωες» παρέμειναν στο σκοτάδι. Τα διακριτικά τους μικροσκοπικά-μπορεί και σκεπασμένα-παραπέμπουν σε εποχές που η αστυνομία έκανε πλάτες σε τραμπούκους για να δείρουν (ακόμα και για σκοτώσουν) βουλευτές, αλλά σήμερα σκοτώνει η ίδια, με κάποια παλικάρια της. Κατά περίπτωση και «ανάγκη», αλλά χωρίς αναγκαιότητα.
ΚΙ ύστερα ήρθαν οι… ανακρίσεις. Θ’ ακολουθήσουν ΕΔΕ, θολούρα, προαγωγές και λήθη. Όλα… δημοκρατικά και απολύτως ελληνικά. Με κρυφές ματιές στον ένοχο μην τιμωρηθεί, χαλάσει το «σύστημα» και γίνουν οι θύτες θύματα. Δεν είναι γιος τους ο «πεσμένος καταγής» για να το πάρουν στα ζεστά. Και πάμε στη φανερή ενημέρωση των ΜΜΕ και στην κρυφή τους προπαγάνδα. Το τρομακτικό ντοκιμαντέρ της κακοποίησης δεν το’ κρυψαν, μιας και δεν κρύβεται, αλλά στο τρικ τα κατάφεραν. «Τραυματίστηκε» ο διαδηλωτής, μας «ενημερώνουν». Κάτι ανάμεσα σε απόπειρα… αυτοκτονίας του (και λοιπών… κακοποιημένων), αυτοτραυματισμό είτε… χαρακίρι.
ΚΑΙ πάμε στην «εξουσία». Στους φωνασκούντες και φυλασσόμενους βουλευτές που «δεν είδαν» και «δεν άκουσαν», γιατί την ώρα εκείνη κράταγαν μολύβι και χαρτί για τον μισθό και τα «δεδουλευμένα» τους. Δεν συνεδρίασαν εκτάκτως (και χωρίς αμοιβή), δεν αναζήτησαν ευθύνες εδώ και τώρα, δεν «απελευθέρωσαν» αστυνομικούς από τη φύλαξή τους. Η «Διοίκηση» μας ζάλισε με τα λόγια του εκπροσώπου της, προστάτεψε τους δράστες εξασφαλίζοντας την ανωνυμία τους και οι γιατροί δίνουν τη μάχη να κρατήσουν στη ζωή τον 30/χρονο. Χωρίς να’ χουμε δει τα (5) «γαϊδούρια» (που τον χτυπούσαν πεσμένο καταγής) ξεσαμάρωτα στο «γυαλί». Να κόψουμε τη θωριά τους, να καμαρώσουμε την αντρειοσύνη τους.
ΤΙ άλλο έχουμε; Υπουργό ονόματι Παπουτσή-στο παρελθόν λαλίστατο και νυν κρυπτόμενο (και μη παραιτούμενο). Κι αν οι πέντε ένστολοι βασανιστές λειτούργησαν προβοκατόρικα σε βάρος του(ς), οφείλει να τους βγάλει στο «γυαλί» ξεσκέπαστους. Με τη «σιδερένια» κουκούλα τους αφημένη δίπλα, τα ονοματάκια τους με γράμματα μεγάλα και τις χειροπέδες στα… λεπτεπίλεπτα χεράκια τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου