ΕΜΕΙΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ; ( ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ )

Σήμερα που τις λέξεις ΕΘΝΟΣ και ΠΑΤΡΙΔΑ κοπρόσκυλα τις βάλανε στο περιθώριο της ιστορίας και η παγκοσμιοποίηση μας φόρεσε χαλκά, έχουμε ένα χρέος όλοι οι Έλληνες. Οφείλουμε τα δανικά να δώσουμε. Το εθνικό και ιστορικό μας χρέος. Εκείνα που χρωστάμε στους προγόνους μας. Στους μάρτυρες της Εξόδου του...
Μεσολογγίου.
Η φετινή επέτειος, πρέπει να γίνει η αφορμή χρήσιμα συμπεράσματα να βγάλουμε, για το παρόν και για το μέλλον της εθνικής μας ιστορίας. Πρέπει να ψάξουμε αν έχει μέλλον πια το παρελθόν, κι αν ειν’ σημαντικό για μας, σήμερα να το αναδεικνύουμε. Να το κρατάμε να το τιμάμε και να το προστατεύσουμε. Όχι ως μουσείο για να μένει στους καιρούς, αλλά ως πραγματικότητα στη μίζερη σημερινή ζωή μας, και σαν παράδειγμα προς μίμηση στις μέρες μας.
Οι ρίζες απ’ το παρελθόν ενός λαού, είναι η σφραγίδα που τον πάει στο μέλλον. Κι έχουμε τούτη τη σφραγίδα εμείς, κληρονομιά μεγάλη της Μεσολογγίτικης θυσίας. Μια λέξη γράφει μόνο. ΛΕΥΤΕΡΙΑ, και όπου πέσει η στάμπα της χαράζει. Μέσα σε ένα κόσμο που το δίκαιο του ισχυρότερου επικρατεί, μακάριος όποιος κρατάει ετούτη τη σφραγίδα. Μόνο αυτός που κατορθώνει να ’ναι ελεύθερος, μονάχα αυτός μπορεί να έχει μέλλον.
Η ηθική και εθνική ελευθερία, μας δίδαξαν εκείνοι της εξόδου οι τρανοί, προαπαιτούμενο είναι της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, που τόσο λείπει απ΄ τις συμπεριφορές της εποχής μας. Λοιπόν εμείς τι καρτεράμε; Εμείς πότε θα κάνουμε την ΕΞΟΔΟ;
Εφημερίδα Αγγελοκάστρου το ΚΑΣΤΡΟ. Καστρινός.