Φοβάται ότι θα γίνει ο… Αλογοσκούφης του ΠΑΣΟΚ

Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου δεν ξεκίνησε, ούτε έγινε καθ΄ οδόν «επαγγελματίας» της πολιτικής. Τεχνοκράτης της, με κατάρτιση περί των οικονομικών, γι’ αυτό και φάνηκε χρήσιμος στον Κώστα Σημίτη, στα χρόνια που ο εκσυγχρονισμός έδινε μάχη για να μπει η Ελλάδα στην ΟΝΕ, και όχι να χτιστεί η χώρα από… μπετά.

Υπό αυτή την έννοια, ακόμη και το τελευταίο διάστημα, που εκ των πραγμάτων υποχρεώθηκε να υποκύψει στη γοητεία των «παιγνίων εξουσίας», για το ποιος από τους...
υπουργούς της Κυβέρνησης βρίσκεται πιο κοντά στον Γιώργο Παπανδρέου, και έχει την εύνοια του Πρωθυπουργού, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου εξακολουθεί να δίνει την αίσθηση του «αναχωρητή».

Ότι δεν θα είχε πρόβλημα, αν αύριο βρισκόταν εκτός Κυβέρνησης, ή ακόμη και εκτός πολιτικής, να κατευθυνθεί σε κάποιον διεθνή οργανισμό, προκειμένου να μεταφέρει και να αξιοποιήσει την τεχνογνωσία του περί της οικονομίας.

Υπάρχει ωστόσο και η ανθρώπινη ανησυχία του «μετά». Δηλαδή, του πως θα τον αντιμετωπίσουν οι σημερινοί του «σύντροφοι» στο ΠΑΣΟΚ, όταν δεν θα είναι πια ισχυρός, και θα είναι πιο εύκολο για όσους ποτέ δεν τον συμπάθησαν, να διαγκωνίζονται για το ποιος θα του επιφέρει την πιο καίρια βολή.

Με λίγα λόγια, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου φοβάται ότι θα γίνει ο… Αλογοσκούφης του ΠΑΣΟΚ. Και κανείς δεν θα θέλει να έχει σχέση μαζί του, ή να ακούει το όνομά του, όπως ακριβώς συμβαίνει στη Κεντροδεξιά, με τον πολιτικό που ως «τσάρος» εισηγήθηκε και εφάρμοσε μια ήπια προσαρμογή, την οποία αμφισβητούσαν όλοι, ακόμη και όταν ο Γιώργος Αλογοσκούφης ήταν πανίσχυρος υπουργός Οικονομικών.

(από statesmen)