Της Νένας Μαλλιάρα Δάνεια γύρω στο 1,4 – 1,5 δισ. ευρώ αναμένεται να διαγράψουν φέτος οι τράπεζες, αυξάνοντας το ποσοστό των διαγραφών περίπου κατά 10% σε σχέση με πέρυσι.
Το 2010 οι τράπεζες πραγματοποίησαν διαγραφές δανείων ύψους 1,32 δισ. ευρώ, στην πλειοψηφία τους καταναλωτικά δάνεια, ενώ μέσα στο πρώτο δίμηνο του 2011 οι νέες διαγραφές ανήλθαν στο...
ποσό των 294 εκατ. ευρώ.
Όπως αναφέρουν στελέχη τραπεζών στο Capital.gr, η κατάσταση με τις διαγραφές δανείων φέτος είναι αρκετά περίπλοκη, καθώς από τη μία πλευρά οι τράπεζες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες επισφάλειες και άρα μεγαλύτερες πιέσεις από τις εποπτικές αρχές για «ξεκαθάρισμα» των χαρτοφυλακίων τους, από την άλλη όμως, το «λίπος» των τραπεζών (κέρδη και κεφάλαια) έχει περιοριστεί δραματικά για να επιτρέπει γενναίες διαγραφές.
Το πότε ένα δάνειο διαγράφεται ως οριστικά μη εισπράξιμο καθορίζεται από την πολιτική της κάθε τράπεζας. Αρχικά τα δάνεια που δεν εξυπηρετούνται για πάνω από 90 ημέρες υπολογίζονται ως καθυστερήσεις και κατόπιν κρίνεται ποια από τα καθυστερούμενα δάνεια θα θεωρηθούν ως μη εξυπηρετούμενα (Non Performing Loans). Μη εξυπηρετούμενα και καθυστερούμενα δάνεια ταυτίζονται στην καταναλωτική πίστη όπου ένα δάνειο μπαίνει ταυτόχρονα στις δύο κατηγορίες εφόσον δεν πληρώνεται για πάνω από 90 ημέρες. Στα στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια, ωστόσο, ένα δάνειο για να θεωρηθεί μη εξυπηρετούμενο πρέπει να μην πληρώνεται για πάνω από 180 ημέρες.
Η απόφαση της κάθε τράπεζας για το πότε θα διαγράψει ένα μη εξυπηρετούμενο δάνειο εναπόκειται ουσιαστικά στις δυνατότητες διαγραφών της κάθε τράπεζας, οι οποίες καθορίζονται και αναλόγως των εξασφαλίσεων που έχει για τα δάνειά της. Συνήθως για τα καταναλωτικά δάνεια τίθεται το όριο των 360 ημερών, ενώ τα στεγαστικά δάνεια δεν μπορούν να διαγραφούν μέχρις ότου ολοκληρωθεί η δικαστική διαδικασία που καταλήγει στον πλειστηριασμό του ακινήτου και για τα επιχειρηματικά δάνεια υπάρχει σήμερα σχεδόν «αέναη» διαδικασία αναδιαρθρώσεων προκειμένου να δάνεια αυτά να μην καταλήξουν σε διαγραφή.
Υπό τις συνθήκες που δημιουργεί η εντεινόμενη ύφεση, οι τράπεζες αντιμετωπίζουν σήμερα αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, εξαναγκάζονται σε αύξηση των προβλέψεων που σχηματίζουν για επισφάλειες και βρίσκονται μεταξύ σφύρας και άκμονος στο μέτωπο των διαγραφών. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διαγράφουν ολοένα και περισσότερα δάνεια, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς συνέπειες (επιβάρυνση της ποιότητας του συνολικού δανειακού χαρτοφυλακίου, μείωση των υπολοίπων δανείων και εκ των πραγμάτων αύξηση των ποσοστών καθυστερήσεων) για τη συνολική επάρκεια κεφαλαίων της τράπεζας.
Σε ό,τι αφορά το ποσοστό κάλυψης των δανείων σε καθυστέρηση από προβλέψεις, οι τράπεζες το ανέβασαν τον Δεκέμβριο του 2010 στο 44,7% (από 41,5% ένα χρόνο πριν) κατόπιν σημαντικής ενίσχυσης του αποθέματος των προβλέψεων. Σύμφωνα με την ΤτΕ το ποσοστό αυτό παραμένει ακόμη χαμηλό και απαιτείται περαιτέρω ενίσχυσή του ενόψει ιδίως της αύξησης κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες του λόγου των «καθαρών» καθυστερήσεων (της διαφοράς δηλ. του λόγου των δανείων σε καθυστέρηση και των συσσωρευμένων προβλέψεων για τον πιστωτικό κίνδυνο) προς το σύνολο των εποπτικών ιδίων κεφαλαίων των τραπεζών. Σημειώνεται ότι ο δείκτης των καθαρών καθυστερήσεων προς τα εποπτικά ίδια κεφάλαια των τραπεζών διαμορφώνεται στο 47,8% από 38,2% στα τέλη του 2009.
ποσό των 294 εκατ. ευρώ.
Όπως αναφέρουν στελέχη τραπεζών στο Capital.gr, η κατάσταση με τις διαγραφές δανείων φέτος είναι αρκετά περίπλοκη, καθώς από τη μία πλευρά οι τράπεζες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες επισφάλειες και άρα μεγαλύτερες πιέσεις από τις εποπτικές αρχές για «ξεκαθάρισμα» των χαρτοφυλακίων τους, από την άλλη όμως, το «λίπος» των τραπεζών (κέρδη και κεφάλαια) έχει περιοριστεί δραματικά για να επιτρέπει γενναίες διαγραφές.
Το πότε ένα δάνειο διαγράφεται ως οριστικά μη εισπράξιμο καθορίζεται από την πολιτική της κάθε τράπεζας. Αρχικά τα δάνεια που δεν εξυπηρετούνται για πάνω από 90 ημέρες υπολογίζονται ως καθυστερήσεις και κατόπιν κρίνεται ποια από τα καθυστερούμενα δάνεια θα θεωρηθούν ως μη εξυπηρετούμενα (Non Performing Loans). Μη εξυπηρετούμενα και καθυστερούμενα δάνεια ταυτίζονται στην καταναλωτική πίστη όπου ένα δάνειο μπαίνει ταυτόχρονα στις δύο κατηγορίες εφόσον δεν πληρώνεται για πάνω από 90 ημέρες. Στα στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια, ωστόσο, ένα δάνειο για να θεωρηθεί μη εξυπηρετούμενο πρέπει να μην πληρώνεται για πάνω από 180 ημέρες.
Η απόφαση της κάθε τράπεζας για το πότε θα διαγράψει ένα μη εξυπηρετούμενο δάνειο εναπόκειται ουσιαστικά στις δυνατότητες διαγραφών της κάθε τράπεζας, οι οποίες καθορίζονται και αναλόγως των εξασφαλίσεων που έχει για τα δάνειά της. Συνήθως για τα καταναλωτικά δάνεια τίθεται το όριο των 360 ημερών, ενώ τα στεγαστικά δάνεια δεν μπορούν να διαγραφούν μέχρις ότου ολοκληρωθεί η δικαστική διαδικασία που καταλήγει στον πλειστηριασμό του ακινήτου και για τα επιχειρηματικά δάνεια υπάρχει σήμερα σχεδόν «αέναη» διαδικασία αναδιαρθρώσεων προκειμένου να δάνεια αυτά να μην καταλήξουν σε διαγραφή.
Υπό τις συνθήκες που δημιουργεί η εντεινόμενη ύφεση, οι τράπεζες αντιμετωπίζουν σήμερα αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, εξαναγκάζονται σε αύξηση των προβλέψεων που σχηματίζουν για επισφάλειες και βρίσκονται μεταξύ σφύρας και άκμονος στο μέτωπο των διαγραφών. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διαγράφουν ολοένα και περισσότερα δάνεια, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς συνέπειες (επιβάρυνση της ποιότητας του συνολικού δανειακού χαρτοφυλακίου, μείωση των υπολοίπων δανείων και εκ των πραγμάτων αύξηση των ποσοστών καθυστερήσεων) για τη συνολική επάρκεια κεφαλαίων της τράπεζας.
Σε ό,τι αφορά το ποσοστό κάλυψης των δανείων σε καθυστέρηση από προβλέψεις, οι τράπεζες το ανέβασαν τον Δεκέμβριο του 2010 στο 44,7% (από 41,5% ένα χρόνο πριν) κατόπιν σημαντικής ενίσχυσης του αποθέματος των προβλέψεων. Σύμφωνα με την ΤτΕ το ποσοστό αυτό παραμένει ακόμη χαμηλό και απαιτείται περαιτέρω ενίσχυσή του ενόψει ιδίως της αύξησης κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες του λόγου των «καθαρών» καθυστερήσεων (της διαφοράς δηλ. του λόγου των δανείων σε καθυστέρηση και των συσσωρευμένων προβλέψεων για τον πιστωτικό κίνδυνο) προς το σύνολο των εποπτικών ιδίων κεφαλαίων των τραπεζών. Σημειώνεται ότι ο δείκτης των καθαρών καθυστερήσεων προς τα εποπτικά ίδια κεφάλαια των τραπεζών διαμορφώνεται στο 47,8% από 38,2% στα τέλη του 2009.
(από capital)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου