Οι άγγελοι της γής..

Η συνομιλία έλαβε χώρα το απόγευμα της 23ης Αυγούστου 2009 μεταξύ του γράφοντα και ενός άλλου προσώπου, το οποίο έχει συνεισφέρει πολλά στη θεματολογία του ιστολογίου μου και, για μια ακόμη φορά, διακριτικά ζητάει να μην αναφερθεί το όνομά του και η επιθυμία του θα γίνει σεβαστή. Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί τη μεταφορά της συζήτησης και για λόγους ευκολίας έχουν παραληφθεί οι ερωτήσεις μου, ενώ έχουν διατηρηθεί, στο βαθμό που ήταν εφικτό, μόνο τα....
δικά του λεγόμενα. Οι οποιεσδήποτε γραμματικές ή συντακτικές ιδιομορφίες θα πρέπει να αποδοθούν σε αυτό.

Δεν έχω κάποιες ιδιαίτερες, νέες γνώσεις για να σου προσφέρω. Για την ακρίβεια δεν θα πρέπει να κρίνεις την καταλληλότητα και πολύ περισσότερο τη χρησιμότητα μιας συζήτησης από το μέγεθος των νέων πληροφοριών που λαμβάνεις. Συχνά, η επεξήγηση, ομαδοποίηση και αποσαφήνιση μιας διδασκαλίας που έχει δοθεί είναι εξίσου σημαντική με την ίδια την αρχέγονη διδασκαλία αλλά και οι δύο απομένουν νεκρά κελύφη εάν δεν βρίσκουν εφαρμογή στη ζωή.

Η ερώτησή σου αφορά στους Αγγέλους ή Ντέβα. Είναι ένα εκτενές θέμα και αρκετά δυσνόητο δεδομένου ότι ένας άνθρωπος δεν μπορεί να κατανοήσει έναν Ντέβα αλλά ούτε και ένας Ντέβα μπορεί να νιώσει εξ’ ολοκλήρου τον άνθρωπο. Ένας σημαντικός βαθμός κατανόησης υπάρχει στα βουδδικά πεδία και στα ανώτερα ακόμη αλλά εκεί ο διαχωρισμός σε Ντέβα και σε ανθρώπινο ον καταρρέει και καμία πλέον (νοητή και αστρική) διάκριση δεν υπάρχει ανάμεσά τους. Είναι κοινή γνώση πως η ντεβαϊκή και η ανθρώπινη εξέλιξη είναι παράλληλες αλλά υπάρχει σημείο τομής για το οποίο δεν μπορούμε να πούμε πολλά πράγματα.

Το ντεβαϊκό στοιχείο, ωστόσο, ενυπάρχει τόσο στη δυαδικότητα όσο και πέρα από αυτή, τόσο ως έννοια όσο και ως ουσία. Τα υπόλοιπα είναι ζητήματα ανθρώπινης κατανόησης και τα ξινόμησης. Έτσι αναφέρονται οι ντέβας των στοιχείων, των πεδίων, των ουράνιων σωμάτων, των εθνών, τα 9 τάγματα των Αγγέλων του χριστιανισμού, οι πλανητικοί Λόγοι και όλα όσα ο εσωτερισμός του κόσμου αναφέρει με τέτοια πολυπλοκότητα που συχνά συγχέονται στο μελετητή και τα θεωρεί παρόμοια πράγματα. Είναι ο Μιχαήλ, λόγου χάρη, ο ίδιος ο Θεός, ο Λόγος του πλανήτη, ο Ηλιακός Λόγος, ο Μέτατρον, ο προστάτης της ενέργειας, ο θριαμβευτής του Εωσφόρου και του Αντίχριστου, όπως τόσες διαφορετικές γραφές αναφέρουν; Κατανοείς, ωστόσο, πως τέτοιες ερωτήσεις λίγη αξία έχουν και ενέχουν σε σημαντικό βαθμό τη δικαιολογημένη κατά τα άλλα τάση του ανθρώπου να ονοματοποιεί και να εξανθρωπίζει αλλά ταυτόχρονα γίνονται αιτία μιας αδικαιολόγητης ελιτοποίησης που θέλει να υπάρχουν “ανώτεροι” και “κατώτεροι” ντέβας. Όπως δεν υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι άνθρωποι, έτσι και όλοι οι Ντέβας είναι παιδιά του Θεού επίσης.

Κατά την ενσάρκωση, στον άνθρωπο δίνεται και ένα ντεβαϊκό στοιχείο, εκτός από όλα εκείνα τα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν ως άνθρωπο. Το στοιχείο αυτό είναι δύο ειδών, μιλώντας με εξανθρωποποιημένους όρους: μπορεί, λοιπόν, να είναι σπίθα φωτιάς ή να είναι καθαρό φως αλλά αυτή η διάκριση ισχύει μόνο σε κατώτερα πεδία ανάπτυξης. Σε προχωρημένες ψυχές τα στοιχεία αυτά, το φως και η φωτιά, είναι ένα και το αυτό και συνιστούν μια τρίτη ουσία που δεν είναι ακριβώς ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αν μπορούσα να γινόμουν πιο σαφής, θα έλεγα πως το τελειοποιημένο εκείνο στοιχείο είναι μια κατώτερη αντιστοιχία του Αϊν Σοφ Αουρ και οι ανώτερες εκείνες οντότητες που φέρουν μέσα το πυρ το σπόρο της διπλής αυτής τελειοποίησης, συν την ανθρώπινη συνείδηση τελειοποιημένη, είναι κατ’ ουσίαν τα Χαϊοθ Χα Κοντες στην κατώτερη αντιστοιχία τους. Το άπειρο ενυπάρχει τόσο στον άνθρωπο όσο και στους Ντέβας.

Οι σκοτεινοί Ντέβας έχουν μια αντίστροφη διάκριση, όπου το Φως είναι αμυδρό (ποτέ ανύπαρκτο), το πυρ αυξημένο αλλά ανομοιόμορφα παλλόμενο και η συνείδηση στραμμένη προς τα κάτω. Κατανοείς, λοιπόν, πόση αποκρυφιστική σημασία έχει η ανθρώπινη συνήθεια του να ονομάζει κανείς “άγγελο” ή “δαίμονα” κάποιο συνάνθρωπό του. Διότι, ναι, από την κάθε ζωή δομούνται τα στοιχεία εκείνα που θα χαρακτηριστούν ως Ντεβαϊκά ή δαιμονικά και θα οδηγήσουν, σε ένα δυσθεώρητο μέλλον, σε μια αντίστοιχη εξέλιξη.

Κάποιες στιγμές στη ζωή κάθε ανθρώπου, συνήθως ασυνείδητα, “ξυπνάει” το ένα ή το άλλο στοιχείο και έχουμε τη “γένεση” ενός ντέβα της γης, είτε θετικού είτε αρνητικού. Οι Ντέβα της γης, για τους οποίους ομιλώ, ΔΕΝ είναι οι στοιχειακές δυνάμεις μιας κατώτερης εξέλιξης αλλά στην ουσία  οι ίδιοι οι άνθρωποι, Άγγελοι επί γης. Τριών πάντως ειδών καταστάσεις ονομάστηκαν Ντέβας της Γης:

1. Στοιχειακές δυνάμεις θετικές ως προς την αντίληψη, τους σκοπούς και τα αποτελέσματα στην ανθρωπότητα. Είναι νοούμενες ως Ντέβας αλλά όχι Ντέβας στην ουσία τους
2. Ανθρώπινες δυνάμεις για τις οποίες μιλήσαμε παραπάνω
3. Διαπότηση (sic) της ανθρώπινης συνείδησης από μια Ντεβαϊκή των λεπτοφυέστερων πεδίων. Αυτή η κατηγορία εξετάζεται εδώ αλλά δεν ανήκει στους τρεις κόσμους παρά μόνο ως δανεισμός.

Οι Ντέβας της τελευταίας κατηγορίας γίνονται ορατοί μόνο από τα αποτελέσματα που επιφέρουν στο φυσικό πεδίο. Μόνο με μια πολύ ισχυρή ενόραση, που ελάχιστοι διαθέτουν μπορεί να γίνει κατανοητή μια τέτοια επίδραση. Στην περίπτωση αυτή ο ενορατικός θα διακρίνει όχι επισκίαση αλλά συγχώνευση της ανθρώπινης και Ντεβαϊκής συνείδησης κατά σχεδόν απόλυτο τρόπο, ανάλογα με την ανθρώπινη προαίρεση. Μια τέτοια νύξη υπάρχει στους χριστιανούς σχετικά με την “επισκίαση” των ανθρώπων από το Άγιο Πνεύμα. Όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται στην κατάσταση αυτή τότε παύει να είναι άνθρωπος με τη συνηθισμένη χρήση του όρου και γίνεται αντίστοιχο του Ουράνιου Ανθρώπου, που είναι και ο τελικός σκοπός. Στις νύξεις αυτές κρύβεται το μυστήριο του Σιωπηλού Παρατηρητή. Ένας Λόγος μπορεί να υπάρχει στην κατάσταση αυτή για εξαιρετικά μεγάλο, για τα ανθρώπινα μέτρα, χρονικό διάστημα. Όταν η βούλησή του αυτή εδραιωθεί συνειδητά μέσα από τη Θέληση και εξαιτίας της Αγάπης, τότε ο Σιωπηλός Παρατηρητής κάνει την εμφάνισή Του και σύντομα και οι δύο αποδεσμεύονται για ανώτερες ακόμα υπηρεσίες.

Στους ανθρώπους η κατάσταση αυτή είναι σποραδική και μοιάζει σχεδόν τυχαία. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι μια πράξη θέλησης της ψυχής που επιχειρεί με τον τρόπο αυτό δύο πράγματα:

1. να πραγματοποιήσει μια υπηρεσία ζωτικής σημασίας
2. να δείξει ένα μέρος του οράματος της δόξας στη ζωώδη ψυχή, με σκοπό την εκπαίδευσή της και την ενίσχυση του αγώνα της.

Είναι σαν ένας πεπειραμένος δάσκαλος να αποδεικνύει στο μαθητή τις δυνατότητες που λανθάνουν μέσα του, με σκοπό να τον οδηγήσει στην περισσότερη μελέτη. Το ίδιο ισχύει και για έναν Λόγο.

Ανάμεσά σας βαδίζουν Άγγελοι της Γης αλλά παραδομένοι στις αντιλήψεις που έχετε για αυτούς, περιμένετε να δείτε να έχουν φτερά, να είναι πανέμορφοι και με κάποιον “μαγικό” τρόπο να λύνουν τα προβλήματα που εσείς θεωρείτε σημαντικά. Παρά ταύτα, υπάρχουν Ντέβας που ασχολούνται με τα προσωπικά προβλήματα, πέραν της Ψυχής, που είναι ο πρώτος Ντέβα στο επίπεδό της. Αυτοί είναι χαμηλότερου βαθμού αλλά μεγάλης δόξας. Υπάρχουν επίσης Ντέβας που ασχολούνται σε συλλογικότερα ακόμη επίπεδα και πρόκειται για πραγματικά μεγάλες δυνάμεις που βρίσκονται πέρα από το επίπεδο της κατανόησής μας. Να μη λησμονείτε επίσης πως ένας μεγάλος αριθμός νοούμενων Ντέβας είναι οι σκεπτομορφές.

Το πεδίο όπου γίνεται η σύνθεση Ντέβας και Ανθρώπων είναι το Βουδδικό αναλόγως του συστήματος. Οι Ντέβας της Γης συνθέτονται (ανεπαρκής η λέξη) στο πλανητικό βουδδικό πεδίο αλλά οι μεγάλες ντεβαϊκές δυνάμεις εφορμούνται από το Κοσμικό Βουδδικό και αντανακλώνται στα κατώτερα πεδία. Η δύναμη της δημιουργίας τους προκαλείται από τον Υιό κατά κύριο λόγο αλλά έπειτα από τη Θέληση του Πατέρα. Έτσι είναι ο Θεός – Πατέρας που δημιουργεί τους Αγγέλους αλλά ο Υιός Του που τους εκπαιδεύει.

Στόχος όλων μας είναι η δημιουργία των κατάλληλων εκείνων εσωτερικών συνθηκών που θα επιτρέψουν τη συγχώνευση της ανθρώπινης με τη ντεβαϊκή συνείδηση σε τέτοιο βαθμό που οι δυο τους να αποτελούν ένα. Έτσι βρίσκουν νόημα τα λόγια του Παύλου όταν εκείνος έλεγε πως οι άνθρωποι θα “κρίνουν” τους Αγγέλους. Έτσι βρίσκει νόημα ο απόκρυφος χριστιανισμός όταν αναφέρεται στον Αδάμ ως τον πρώτο Άγγελο.

(συνεχίζεται)
(από fireoffohat)