ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΟΥ Ν/Σ
«Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας. Κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων»
(ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ 16.2.2011)
Είμαι αναγκασμένος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να ξεκινήσω σχολιάζοντας την πρωινή τοποθέτηση του κυρίου Υπουργού σε σχέση με το ζήτημα, το οποίο έχει κατακυριεύσει την επικαιρότητα, όσον αφορά, τα έσοδα των...50 δισεκατομμυρίων από τη διαχείριση, από την αξιοποίηση κ.ο.κ. της δημόσιας περιουσίας.
Κύριε Υπουργέ, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι με τις εξηγήσεις σας περιπλέξατε ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Εκεί που περιμέναμε σαφείς εξηγήσεις από εσάς, ήλθατε εδώ λίγο πολύ απολογούμενος και λέγοντας ότι ουσιαστικά το μεγάλο πρόβλημα από την Τρόικα ήταν ότι σας πήραν την μπουκιά από το στόμα, ότι δηλαδή προηγήθηκαν στην ανακοίνωση των 50 δισεκατομμυρίων και δεν σας έδωσαν τη δυνατότητα, όπως είπατε πριν επί λέξη, να διαπραγματευθείτε, να εξηγήσετε και στην Κοινοβουλευτική σας Ομάδα και στη Βουλή, ποια είναι η αντίθεση και η φιλοσοφία σας γύρω από αυτά τα 50 δισεκατομμύρια. Φροντίσατε όλο αυτό το διάστημα, ουσιαστικά, να σκοτώσετε τον αγγελιοφόρο που φέρνει το μήνυμα, ενώ γνωρίζατε πάρα πολύ καλά, ότι αλλού είναι το πρόβλημα. Οι απορίες όμως παραμένουν. Και καλό θα είναι μέχρι το πέρας της συζήτησης και όσο είστε εδώ, να τις εξηγήσετε.
Η πρώτη απορία είναι η εξής: Ποιος εισηγήθηκε, ποιος είχε αυτή την ιδέα για να ενταχθεί στο επικαιροποιημένο Μνημόνιο ή οπουδήποτε αλλού, να γίνει συμφωνία μέχρι το 2015 να εισπραχθούν τα 50 δισεκατομμύρια; Ήλθαν οι εκπρόσωποι της Τρόικας αυτόβουλα και το έθεσαν στο τραπέζι ή υπήρξε συνεννόηση ή το εισηγηθήκατε εσείς; Αυτή η απορία έχει παραμείνει.
Δεύτερον, είπατε ότι θέλατε να εξηγήσετε, να διαπραγματευθείτε αυτό το θέμα των 50 δισεκατομμυρίων. Η απορία που υπάρχει σε όλους είναι, γιατί δεν το κάνατε σήμερα εδώ; Για ποιο λόγο δεν εξηγήσατε στη Βουλή, δεν καταθέσατε πλήρη ανάλυση του σχεδιασμού σας, από πού θα βρούμε; Σας άκουσα με πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και σας ακούσαμε όλοι, να εγκαλείται τη Νέα Δημοκρατία και σωστά, ότι από το καλοκαίρι που πρότεινε τα 50 δισεκατομμύρια, δεν έχει καταθέσει ολοκληρωμένη την ιδέα της σε αυτήν εδώ την Αίθουσα, ούτως ώστε να την αξιολογήσουμε. Την εγκαλέσατε και σωστά. Εσείς γιατί δεν το κάνατε; Δεν το κάνατε!
Δεν το κάνετε γιατί απλούστατα δεν έχετε τον σχεδιασμό, δεν έχετε τα στοιχεία, δεν έχετε τις λεπτομέρειες. Δεν μπορείτε να εξηγήσετε. Δεν μπορείτε να διαπραγματευθείτε με τα κόμματα, το Κοινοβούλιο και την Κοινοβουλευτική σας Ομάδα.
Ακούσαμε το εκπληκτικό και τελειώνω με αυτό, ότι το κύριος Πρωθυπουργός -προκειμένου να αμβλύνει τις εντυπώσεις και να διαβεβαιώσει ότι δεν πρόκειται να εκποίηση δημόσιας περιουσίας- θα φέρει νόμο.
Ως εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Αριστεράς και ως Δημοκρατική Αριστερά σας το λέμε καθαρά: Τη διαβεβαίωση του κυρίου Πρωθυπουργού την πιστεύουμε. Δεν θα εκποιήσει, δεν θα πουλήσει. Και πιστεύουμε και τη διαβεβαίωση της Νέας Δημοκρατίας. Πείτε μου όμως, θα περιλαμβάνονται τα 50 δισεκατομμύρια στο επικαιροποιημένο Μνημόνιο, το τέταρτο Μνημόνιο; Αυτή είναι η σαφής απάντηση. Γιατί αν περιλαμβάνονται, τότε οποιοσδήποτε νόμος, ό,τι και να κάνετε σίγουρα θα ανατραπεί. Θα το απαιτήσει η Τρόικα.
Όσον αφορά το νομοσχέδιο. Ο Φώτης ο Κουβέλης το πρωί, κύριε Υπουργέ, σας είπε το αυτονόητο: Αφαιρέστε το άρθρο 1. Το άρθρο 1, κύριοι συνάδελφοι, αξίζει να το διαβάσετε όλοι. Και όσοι είστε νομικοί θα το καταλάβετε, ανατρέχει στη διατύπωση της παραγράφου 1 του άρθρου 5, λέει ότι έρχεται ένας νόμος, που λέει ότι άρθρο του Συντάγματος πρέπει να εφαρμοστεί. Πρωτοφανές στα νομοθετικά χρονικά. Όλες οι Οδηγίες, οι Κανονισμοί της Ευρώπης, όλοι οι νόμοι -όσους έχουμε ψηφίσει μέχρι τώρα- αναφέρονται στα άρθρα του Συντάγματος ή στην Αιτιολογική Έκθεση ή στο προοίμιο, πουθενά αλλού. Και είπατε ότι το περιλάβατε για τα αυτονόητα. Ότι στην Ελλάδα πρέπει να ισχύουν τα αυτονόητα. Ότι χρειαζόμαστε την επανάσταση του αυτονοήτου. Δεν καταλαβαίνετε όμως, το ότι να το αναγράφετε αυτό στο πρώτο άρθρο, ουσιαστικά, είναι σαν να δηλώνετε ότι δεν έχουμε εμπιστοσύνη στο ότι θα υλοποιήσουμε και ότι κάθε φορά θα ανατρέχουμε στο άρθρο 1 και στο άρθρο 5 του Συντάγματος, στο άρθρο 1 του νόμου, για να είμαστε πεπεισμένοι ότι πρέπει να προχωρήσουμε. Αφαιρέστε το για την αξιοπρέπεια της νομοθετικής διαδικασίας και της Βουλής, την αξιοπρέπεια της Κυβέρνησης και αν θέλετε και την προσωπική σας αξιοπρέπεια.
Δεύτερη: Υπάρχουν, σύμφωνα με το νομοσχέδιό σας, δύο κατηγορίες πολιτών, επαγγελματιών, επιτηδευματιών, το οποίο ρυθμίζετε. Υπάρχουν τρεις, τις οποίες ρυθμίζετε λεπτομερώς: Συμβολαιογράφοι, μηχανικοί και δικηγόροι. Αυτές οι τρείς κατηγορίες διαπραγματεύθηκαν σοβαρά με το Υπουργείο, με τον Υπουργό αναφοράς τους. Διαπραγματεύθηκαν με σοβαρότητα. Διαπραγματεύτηκαν έχοντας τη συναίσθηση των συνθηκών και πέτυχαν ορισμένα πράγματα.
Και υπάρχει και η δεύτερη κατηγορία, τα εκατοντάδες εκείνα επαγγέλματα, οι επιτηδευματίες τους οποίους τους βάζετε στο σωρό. Και η Αιτιολογική Έκθεση -που με εξέπληξε- λέει το εξής: Ότι υπάρχουν και εκείνες οι κατηγορίες, που προκαλούν μεν διόγκωση τιμών, αγαθών και υπηρεσιών, που δεν επιβαρύνουν όμως ουσιωδώς την οικονομία, γιατί αφορούν επαγγέλματα που απασχολούν μικρό αριθμό ατόμων. Ουσιαστικά, δηλαδή λέτε ότι επειδή απασχολούν μικρό αριθμό ατόμων -αυτή είναι η Αιτιολογική σας Έκθεση- δεν αξίζει και πολύ τον κόπο να διαπραγματευτούμε μαζί τους, αλλά διαπραγματευόμαστε με αυτούς που είναι μεγάλος ο αριθμός. Δεν καταλαβαίνετε όμως ότι αυτό είναι το άκρο άωτον της κοινωνικής αναλγησίας, όταν διαπραγματεύεστε με κάποιον ανάλογα με τον αριθμό του;
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω και κάνω μια μικρή αναφορά για τους δικηγόρους γιατί αύριο να μιλήσουμε λεπτομερώς επί των άρθρων. Οι δικηγόροι, λοιπόν, έκαναν μια σοβαρή διαπραγμάτευση. Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Θα πω μόνο το εξής και δεν θα αναφερθώ λεπτομερώς, αύριο θα είμαι πιο αναλυτικός. Κάνετε αυτή την ρύθμιση, όλο αυτό το πλαίσιο, λέγοντας ότι σκοπός σας είναι να γίνει πιο ανταγωνιστική η λειτουργία στο χώρο αυτό και να μειωθεί ουσιαστικά, το κόστος παροχής απονομής της δικαιοσύνης.
Κύριε Υπουργέ, δεν είστε αρμόδιος εσείς γι’ αυτό το θέμα. Μπορείτε, όμως, να μου εξηγήσετε πώς συνάδει αυτή η προσπάθειά σας για ανταγωνιστικότητα στο χώρο της απονομής της δικαιοσύνης, όταν μόλις πρόσφατα πήρατε την ανεκδιήγητη και ανήκουστη απόφαση να αυξήσετε το τέλος μηνύσεως από 10 σε 100 ευρώ και το τέλος πολιτικής αγωγής σε 50 ευρώ;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Γνωρίζετε ότι ουσιαστικά αυτή τη στιγμή –επειδή είστε του επαγγέλματος, κύριε Υπουργέ- υπάρχουν πάρα πολλοί συμπολίτες –κυρίως όσον αφορά μηνύσεις για διατροφές και άλλα τέτοια αδικήματα- που δεν προσφεύγουν στη δικαιοσύνη, αρνούνται ή δεν έχουν τη δυνατότητα να προσφύγουν στη δικαιοσύνη; Γνωρίζετε ότι αυτή η ρύθμιση έχει τινάξει στην κυριολεξία στον αέρα τον τομέα αυτό;
Ευχαριστώ πολύ.
«Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας. Κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων»
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΤΟΥ Ν/Σ
(ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ 17.2.2011)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ξεκινήσω από το θέμα της επικαιρότητας. Φαίνεται ότι το τελευταίο διάστημα η Κυβέρνηση έχει υποβάλει τους πολίτες στο μαρτύριο της σταγόνας. Αναφέρομαι, βεβαίως, στο κυρίαρχο θέμα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, σε σχέση με τους ημιυπαίθριους χώρους. Δεν αρκεί ότι οι πολίτες υφίστανται τις ασφυκτικές συνέπειες του Μνημονίου που τους έχουν φέρει σε πλήρη απόγνωση, ανασφάλεια, πλήρη αβεβαιότητα για το μέλλον των ίδιων και των παιδιών τους, αλλά έχουν να αντιμετωπίσουν και τις απίστευτες παλινωδίες μίας Κυβέρνησης, η οποία αδυνατεί να συντονίσει τις ενέργειες δύο Υπουργών δύο Υπουργείων.
Εμείς ως Δημοκρατική Αριστερά είχαμε τοποθετηθεί ενάντια στην ασύστολη αυθαιρεσία του οικιστικού περιβάλλοντος με την κατασκευή ημιυπαιθρίων. Όμως, θεωρήσαμε ότι μπαίνει μια τάξη με το νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Ωστόσο, δεν περιμέναμε ότι με μια απλή εγκύκλιο θα μπορούσαν να ανατραπούν οι διαβεβαιώσεις που είχαν δοθεί στους πολίτες. Όμως, δεν μπορούμε να μην αξιολογήσουμε την ανακόλουθη, για να μην πω αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά των δύο Υπουργείων, που αν μη τι άλλο, δεν συνάδει με τις αρχές του κράτους δικαίου. Αυτά όσον αφορά αυτό το θέμα.
Έρχομαι τώρα στα άρθρα του σχεδίου νόμου.
Κατά τη χθεσινή συζήτηση, η Δημοκρατική Αριστερά τοποθετήθηκε με συγκεκριμένο και σαφή τρόπο για τους λόγους που καταψηφίζουμε επί της αρχής το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου. Μέσα στο λίγο χρόνο που έχω στη διάθεσή μου θα αξιολογήσω κάποια μόνο από τα άρθρα. Όσον αφορά στο άρθρο 1, κύριε Υφυπουργέ, τοποθετηθήκαμε χθες και ζητήσαμε την εξάλειψή του για τη στοιχειώδη διαφύλαξη της αξιοπιστίας και του Κοινοβουλίου και της Κυβέρνησης.
Όσον αφορά στα άρθρα 2 και 3, τα αντικρούσαμε, γιατί θεωρούμε ότι είναι ανεπίδεκτα οποιασδήποτε αξιολόγησης. Εισάγουν μια οριζόντια ρύθμιση και κατ’ επέκταση ισοπεδωτική και αναιτιολόγητη. Και αυτό βρίσκεται σε αναντιστοιχία με την αιτιολογική έκθεση, όπου αναφέρεται ότι θα πρέπει να αιτιολογείται λεπτομερώς και εμπεριστατωμένα, είτε με θετικό, είτε με αποφατικό τρόπο, η επιβολή ή η άρση περιοριστικών όρων, κάτι που δεν μας δίνει τη δυνατότητα για αξιολόγηση.
Ας δούμε τώρα τις διατάξεις που ρυθμίζουν τις συγκεκριμένες εξειδικευμένες κατηγορίες των ελεύθερων επαγγελματιών. Όσον αφορά στο άρθρο 4 που αφορά τους συμβολαιογράφους, εκφράζονται μέχρι και αυτή τη στιγμή σοβαρές ενστάσεις για τις ρυθμίσεις. Οι συμβολαιογράφοι, όπως λέει η Κυβέρνηση και με το παρόν σχέδιο νόμου, δεν είναι επιχειρηματίες, αλλά λειτουργοί. Αυτό είναι πάρα πολύ σωστό. Μάλιστα, αυτό ισχύει και στα περισσότερα, για να μην πω σε όλα, τα κράτη της Ευρώπης. Βάσει αυτού, καθορίζεται διοικητικά η αμοιβή σε ποσοστό επί της αξίας του αντικειμένου της συναλλαγής, κάτι που επίσης είναι πολύ σωστό. Όμως, ποια είναι η σκοπιμότητα τού να καθιερώνεται η ελεύθερη διαπραγμάτευση, όταν το αντικείμενο της συναλλαγής είναι πολύ μεγάλης αξίας; Όσον αφορά τώρα στο ποια είναι αυτή η πολύ μεγάλη αξία, δεν μας το αναφέρει το σχέδιο νόμου και το αφήνει να προσδιοριστεί στο μέλλον. Και γιατί να μην μειώνεται κλιμακωτά, όσο αυξάνεται αντίστοιχα η αξία του αντικειμένου της συναλλαγής;
Και τέλος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποιοι θα ωφεληθούν από την ελεύθερη διαπραγμάτευση, όταν είναι δεδομένο ότι τα μεγάλης αξίας αντικείμενα και οι συναλλαγές δεν αφορούν σε καμία περίπτωση τα μεσαία και τα κατώτατα εισοδηματικά στρώματα; Είναι προφανές ότι η διαπραγμάτευση θα μετατρέπεται σε ένα απίστευτο «παζάρι», κάτι που βιώνουμε και σήμερα στις συναλλαγές αυτές. Μάλιστα, αυτό το «παζάρι» θα γίνεται και εξευτελιστικό, αν συνδυαστεί με την άλλη ρύθμιση για την αύξηση του αριθμού των συμβολαιογράφων μέχρι και ποσοστού 20%.
Και ας έρθουμε στα καθ’ ημάς -και αναφέρομαι και προσωπικά σε μένα ως δικηγόρου- και συγκεκριμένα στα άρθρα 5 και 6 που ρυθμίζουν το καθεστώς των δικηγόρων. Αρχικά, θα ήθελα να πω ότι σε αντίθεση με τα όσα ακούστηκαν εδώ από πάρα πολλούς συναδέλφους -προφανώς μη σχετικούς με το χώρο- οι περιπτώσεις δικηγόρων, μηχανικών και γιατρών σε καμμία περίπτωση δεν έχουν σχέση με τον αποκλεισμό νέων από τη συμμετοχή τους στο χώρο αυτό.
Αντιθέτως, η ελεύθερη πρόσβαση όσων έχουν τα προσόντα γι’ αυτά τα επαγγέλματα είναι αυτό που έχει δημιουργήσει συνθήκες άθλιας προλεταριοποίησης χιλιάδων νέων συναδέλφων. Και αρκετές από τις ρυθμίσεις που ίσχυαν μέχρι τώρα, έτειναν στο να μη γενικευθεί αυτό το φαινόμενο της προλεταριοποίησης, να μη γενικευθούν δηλαδή συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, για να μην πω «κανιβαλισμού».
Αν ο χώρος των δικηγόρων απαιτούσε παρέμβαση, κύριε Υφυπουργέ, μόνο προς αυτήν την κατεύθυνση θα έπρεπε να στοχεύει η ρύθμισή σας. Στο χώρο αυτό ούτε κατά διάνοια δεν τίθεται θέμα ελεύθερου ανταγωνισμού. Έρχεστε, λοιπόν, με τις ρυθμίσεις σας και προκειμένου να ρυθμίσετε το χάος, όπως λέτε, στο χώρο των δικηγόρων, είναι βέβαιο ότι θα επιδεινώσετε περαιτέρω την κατάσταση.
Ακούστηκε πολλές φορές σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα και εγώ θα το εξειδικεύσω από το Δικηγορικό Σύλλογο Πατρών, ένα μεγάλο δικηγορικό σύλλογο. Μόνο στο Σύλλογό μας, το 75% των μελών καταγράφουν από μηδέν έως δέκα παραστάσεις το χρόνο. Και βεβαίως, αναφέρομαι αποκλειστικά και μόνο σε νέους συναδέλφους και όχι σε μεγάλους και παλιούς. Οι συνάδελφοι αυτοί δεν μπορούν να ανταποκριθούν ούτε καν στις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις.
Τώρα, λοιπόν, με το νομοσχέδιό σας, για να αντιμετωπίσετε δήθεν στρεβλώσεις του υγιούς ανταγωνισμού, έρχεστε να πείτε ότι η ελάχιστη αμοιβή των 100 ευρώ για σύνταξη και άσκηση μιας αγωγής στο Ειρηνοδικείο, συνιστά στρέβλωση της ανταγωνιστικότητας. Όσοι από τους παρόντες είναι δικηγόροι, κατανοούν αυτό που λέω. Είναι αστεία πράγματα στην κυριολεξία, αλλά συγχρόνως και τραγικά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Αλλά ποιος μέχρι σήμερα έθετε θέμα κατάργησης των ελαχίστων ορίων; Οι απλοί πολίτες; Σας διαβεβαιώνω ότι όχι, γιατί οι απλοί πολίτες είχαν τη δυνατότητα να αξιολογήσουν τη δουλειά ενός δικηγόρου και κατανοούσαν ότι τα 100 ευρώ για την αγωγή στο Ειρηνοδικείο ήταν ελάχιστα και πάντα πλήρωναν περισσότερο.
Αυτοί οι οποίοι πίεζαν για καταστρατήγηση των ελάχιστων αμοιβών ήταν αυτοί που είχαν συμφέρον να το θέσουν. Αναφερόμαστε, βεβαίως, στα μεγάλα συμφέροντα, στις ασφαλιστικές εταιρείες, σε τράπεζες, σε μεγάλες εργοληπτικές εταιρείες. Και δυστυχώς, κύριε Υφυπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το γνωρίζετε, και το ίδιο το δημόσιο το έθετε αυτό.
Γιατί είναι βέβαιο ότι μόνο αυτοί θα επιδιώξουν με έγγραφη συμφωνία κατώτερες αμοιβές από τις νόμιμες. Θα ζήσουμε το τραγικό φαινόμενο να περιέρχονται με έγγραφες συμφωνίες σε γραφεία, να κάνουν έλεγχο αγοράς –όπως λέμε- προκειμένου να πετύχουν την καλύτερη τιμή. Σε αυτές τις περιπτώσεις το επιστημονικό προλεταριάτο, δυστυχώς, είναι ευάλωτο και κατά πάσα πιθανότητα θα υποκύψει.
Εγκαθιδρύεται έτσι, κάτω από αυτές τις συνθήκες ο υγιής ανταγωνισμός, όπως θέλει ο κύριος Υφυπουργός; Και σε τελευταία ανάλυση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει στα ελεύθερα επαγγέλματα και του δικηγόρου και του γιατρού και του δημοσιογράφου ελάχιστο επίπεδο αξιοπρεπούς αμοιβής;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και αν μεν θεωρούμε ότι πλήττει τον υγιή ανταγωνισμό, όπως είναι και νομοθετημένο, κάποιος να πουλά συστηματικά κάτω από το κόστος κτήσης ένα προϊόν –τελειώνω, κύριε Πρόεδρε- ως στοιχείο αθέμιτου ανταγωνισμού, αλήθεια αυτό το ελάχιστο επίπεδο κτήσης των υπηρεσιών και των γνώσεων ενός επιστήμονα είναι στοιχείο στρέβλωσης του προϋπολογισμού;
Είναι βέβαιο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι το κόστος απονομής της δικαιοσύνης με όλες αυτές τις ρυθμίσεις θα εκτοξευτεί. Χθες αναφέρθηκα λεπτομερώς, συγκεκριμένα, για τις επιπτώσεις που έχουν επέλθει από την εντελώς ανεξήγητη αύξηση των παραβόλων μηνύσεων και πολιτικής αγωγής από 10 στα 100 και 50 ευρώ αντίστοιχα. Ουσιαστικά, στερούνται μεγάλα στρώματα πληθυσμού από το φυσικό δικαστή.
Όσον αφορά τις εταιρείες, κύριε Υφυπουργέ είναι τυχαίο ότι αντιδρά σύσσωμη όλη η περιφέρεια, ότι έχουν καταληφθεί δικαστικά μέγαρα και ότι δεν αντιδρά καθόλου, όχι οι προλετάριοι δικηγόροι, αλλά το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου; Είναι προφανές γιατί γίνεται αυτό. Γιατί μη έχοντας ρυθμίσει συγκεκριμένα θέματα, συγκεκριμένες δικλείδες στο νομοσχέδιο, είναι βέβαιο ότι κάποιοι από τους προλετάριους αυτούς που είπα προηγουμένως θα χρησιμοποιούνται ως αντένες των μεγάλων αυτών δικηγορικών εταιρειών στην περιφέρεια. Εκεί θα δούμε πραγματικά στρέβλωση του ανταγωνισμού. Εκεί πραγματικά μετά από λίγο καιρό θα αξιολογήσουμε το κόστος απονομής της δικαιοσύνης.
Ευχαριστώ πάρα πολύ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου