Ο τραγικός Κ. Σημίτης.

Tου Γιάννη Τριάντη 

Αίφνης ο ξεχασμένος από Θεούς και ανθρώπους βρέθηκε πάλι στη σκηνή. Κάτι το πόρισμα της ΝΔ για τη Siemens, κάτι η απόπειρα μιας δράκας να τον λιντσάρει, και βέβαια τα πυκνά δημοσιεύματα για τα περιώνυμα swaps και τα ψεύτικα στοιχεία, με τα οποία μπήκαμε στην ΟΝΕ, και ιδού ο κ. Κ. Σημίτης πάλι στο προσκήνιο...
Πικρή δημοσιότητα στ' αλήθεια. Κανένας πια δεν πίνει νερό στ' όνομά του. Ούτε το...κόμμα του ούτε οι υμνωδοί του παρελθόντος. Λες και κατάντησε άτυπος αρχηγός μιας ορκισμένης ολιγομελούς «σέχτας», είδε να τον υπερασπίζονται ελάχιστοι. Κυρίως για το πόρισμα της Siemens και για το λιντσάρισμα και όχι τόσο για τα έργα και τις ημέρες του. Ούτε το κόμμα του αναφέρεται πλέον σε αυτά. Και όταν το κάνει, επιστρατεύει είτε κάτι μουδιασμένες υπομνήσεις είτε την εύλαλη... σιωπή. Σχεδόν όλοι έχουν καταλάβει ότι ο υπερεκτιμημένος αυτός πρωθυπουργός άφησε πίσω του τέφρα, ερείπια και ψέματα...
Ο υπογραφόμενος, ορκισμένος εχθρός του ανύπαρκτου «εκσυγχρονισμού» και του οιδαλέου «Σημιτισμού», από τον καιρό της παντοδυναμίας του μέχρι σήμερα, εναντιώθηκε στο πόρισμα της ΝΔ για τη Siemens, εις ό,τι αφορά τον κ. Σημίτη. Για έναν πολύ απλό λόγο: 

Ως πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ την εποχή εκείνη, φέρει βαριά ευθύνη για τις εισροές χρημάτων στο κόμμα από τη Siemens (ομολογία Τσουκάτου), όπως και για τις επιλήψιμες συμβάσεις με την εν λόγω εταιρεία. Όμως η ευθύνη αυτή είναι ευθέως πολιτική. Αν δεχθούμε τη συλλογιστική της ΝΔ όλοι οι πρωθυπουργοί –με πρώτον τον Κ. Καραμανλή– θα έπρεπε να είχαν παραπεμφθεί για κυβερνητικά σκάνδαλα και λογής παρεκβάσεις υπουργών και στελεχών...
Για την απόπειρα μιας δράκας εναντίον του κ. Σημίτη τι να πεις; Δεν είναι θέμα καθωσπρεπισμού η αυτονόητη καταδίκη. Το απεχθές λιντσάρισμα, λεκτικό ή άλλο, δεν συνάδει με την ηθική της αναπόφευκτης κοινωνικής βίας, η οποία εκδηλώνεται ως αντίδραση στη βία της εξουσίας. Είναι αποτρόπαιο και αποκρουστικό πράγμα η βία, όταν εστιάζεται σε ένα πρόσωπο που βρίσκεται αντιμέτωπο με αφηνιασμένο όχλο ή με ομάδες ακτιβιστών... Εκείνο το μνημειώδες «θα μας πάρουν με τις πέτρες», αλλού αληθεύει. Στη μαζική εξέγερση και στην πάνδημη οργή. Και όχι στις κατά μόνας επιθέσεις, όπως στις περιπτώσεις του κ. Σημίτη και του κ. Χατζηδάκη...
Όμως, ουδέν κακόν (πόρισμα, λιντσάρισμα) αμιγές καλού. Και το καλό εν προκειμένω είναι ότι τόσο το άδικο για τον κ. Σημίτη πόρισμα όσο και η επίθεση των αφιονισμένων, κατέδειξαν ότι έχει παρέλθει προ πολλού γι' αυτόν η εποχή της ασυλίας, την οποία του έχουν προσφέρει τα πρόθυμα μήντια και οι δυνάμεις της διαπλοκής. Εδώ και χρόνια, ο μύθος του άρχισε να ξηλώνεται σαν παλιό και άχρηστο πουλόβερ, με αποτέλεσμα –όσο έρχονταν στο φως νέα στοιχεία για τις μυθοποιημένες κυβερνήσεις του– όχι μόνο να χάσει το κατασκευασμένο φωτοστέφανο, αλλά να συρρικνώνεται, να μικραίνει και να εξαφανίζεται πολιτικά και προσωπικά... Και αν επανήλθε στο προσκήνιο, είναι για λόγους που ο καθένας απεύχεται: swaps, ψέματα και δημιουργική λογιστική για να μπούμε στην ΟΝΕ. Μήνυση από έναν αυστηρό δικηγόρο για όλα αυτά. Τσουκάτος, Μαντέλης και Siemens. Και βέβαια, η εναγώνια προσπάθεια της σημερινής κυβέρνησης να συμμαζέψει κάπως το ερειπωμένο κράτος είναι γεγονός που αποκαλύπτει περίτρανα εκείνο που ελάχιστοι έλεγαν από χρόνια. Ότι ο περιώνυμος «εκσυγχρονισμός» ήταν μια τρύπα στο νερό. Όπως και η περίφημη επανίδρυση του κράτους από τον Κ. Καραμανλή...
Υπάρχουν, ωστόσο, ακόμη καλόπιστοι άνθρωποι (π.χ. ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, στα «Νέα»), που πιστεύουν ότι ο Σημίτης προσέφερε πολλά στην πατρίδα. Ότι την έβαλε στην ΟΝΕ, «έχτισε» τους «Ολυμπιακούς», έβαλε την Κύπρο στην Ένωση και επί των ημερών του έγιναν τα «μεγάλα έργα» (Μετρό, δρόμοι, Στάδιο, Ρίο - Αντίρριο). Έμπειρος ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, απέφυγε να αναφέρει την οικονομία μεταξύ των «μεγάλων επιτευγμάτων» του κ. Σημίτη. Διότι είναι προφανές πια ότι τα περί οικονομικού άλματος της Ελλάδος ήταν ένα παραμύθι, μια κακότεχνη κατασκευή... Εν πάση περιπτώσει οι εφ' όλης της ύλης υπομνήσεις δεν βλάπτουν. Ιδού λοιπόν:
Οικονομία: Στην ΟΝΕ μπήκαμε με αλχημείες και ψέματα. Με δεδομένη την πολιτική απόφαση της Ένωσης, η Ελλάδα θα έμπαινε στην ΟΝΕ ακόμη και με έναν κλητήρα στη θέση του πρωθυπουργού. Διότι οι απαιτούμενοι δείκτες, σε συνδυασμό με την απόφαση της Ένωσης, έδειχναν εξ αρχής τον μονόδρομο προς την ΟΝΕ. Ακόμη κι όταν η χώρα είχε ως πρωθυπουργό τον βεβαρημένης υγείας Ανδρέα Παπανδρέου... Όσο για τους περίφημους ρυθμούς ανάπτυξης, που επικαλείται η χορωδία του κ. Σημίτη, οφείλονται αποκλειστικά στα –λόγω Ολυμπιακών Αγώνων– «μεγάλα έργα» και όχι στην παραγωγική βάση της οικονομίας... Επίσης, στο πεδίο αυτό, με την εισδοχή στην ΟΝΕ –και λόγω της ανύπαρκτης κυβερνητικής επαγρύπνησης– οι τιμές απογειώθηκαν, κάτι που πληρώνει ακριβά μέχρι σήμερα η Ελλάδα.
 Ολυμπιακοί: Τα έχουμε ξαναπεί. Ο τραγικός κ. Σημίτης δεν ήθελε τους αγώνες, διότι δεν κατάλαβε ότι μπορούσαν, με σχέδιο και προγραμματισμό, να απογειώσουν τη χώρα (δρόμοι σε όλη την Ελλάδα, λιμάνια, ελικοδρόμια, αναμόρφωση της Αθήνας κτλ.)... Καθυστέρησε επί τρία ολόκληρα χρόνια, γέμισε τον τόπο με πανάκριβα τσιμεντένια μεγαθήρια και επιβάρυνε τη χώρα με δυσβάστακτα χρέη. Κερδίσαμε τις στιγμιαίες εντυπώσεις και πέραν ου...

Χρηματιστήριο: Το μεγάλο έγκλημα. Μια τεράστια φούσκα, που εξουθένωσε χιλιάδες οικογένειες. Προπαγάνδα και ψέματα για να κερδίσει τις εκλογές, και εμπέδωση κλίματος αρπαχτής και ευκολίας στην ελληνική κοινωνία.
«Εκσυγχρονισμός» του κράτους: Απολύτως τίποτε! Αψευδής μάρτυρας η επίσης άσαρκη απόπειρα του Καραμανλή και κυρίως η φιλότιμη προσπάθεια της σημερινής κυβέρνησης να βάλει μια τάξη στον ερειπιώνα («συμμάζεμα του κράτους»).
 Κύπρος: Οι προσπάθειες είχαν αρχίσει πολύ πριν έρθει στα πράγματα ο κ. Σημίτης. Το μόνο που έκανε ήταν να δώσει ως αντάλλαγμα το Σχέδιο Ανάν!
 Ελληνοτουρκικά: Γκρίζες ζώνες και πόδι της Τουρκίας, για πρώτη φορά, στο Αιγαίο.Θα μπορούσε να γεμίσει μια σελίδα ο τραγικός απολογισμός της δυσώνυμης αυτής περιόδου. Με τις ταυτότητες και τα Ύμια. Με την οργιώδη διαφθορά και τις διώξεις αντιφρονούντων. Με την ασύστολη προπαγάνδα και τα χονδροειδή ψεύδη... Όμως, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Και ακριβώς αυτή εκδικείται σήμερα τον Κ. Σημίτη... 

(από paron, e-parembasis)