Δήλωση Βασιλειάδη Βασίλη, Προέδρου ΕΛΜΕ Ηλείας

Οι θέσεις μας για τις δραματικές επιπτώσεις του μνημονίου και του Καλλικράτη στην Παιδεία δυστυχώς δικαιώνονται. Γυρίζοντας πίσω πολλές δεκαετίες το υπουργείο Παιδείας αναμένεται να αποφασίσει για την κατάργηση ή τη συγχώνευση σχολείων. Δεν ξέρουμε αν με το κλείσιμο των σχολείων θα ξεπηδήσουν φυλακές, σίγουρα όμως πολλά δεινά θα γεννηθούν.
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται παραπλανητικό το...
σύνθημα της Διαμαντοπούλου «πρώτα ο μαθητής». Αφού κατάργησε την πρόσθετη διδακτική στήριξη και την ενισχυτική διδασκαλία, αφού μείωσε δραματικά τα λεφτά για τις σχολικές επιτροπές, αφού χάθηκαν δεκάδες χιλιάδες ώρες από το μη επαρκή και έγκαιρο διορισμό εκπαιδευτικών, αφού διαλύει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών (ωρομίσθιοι, αναπληρωτές ΕΣΠΑ), αφού καταργεί τα αθλητικά σχολεία εν μια νυκτί με εγκύκλιο κατά παράβαση κάθε νόμου, αφού προτίθεται να καταργήσει και τη διανομή βιβλίων στους μαθητές, έφτασε η ώρα να κλείσουν σχολεία προς όφελος του μαθητή!
Ας μη γελιόμαστε. Οι καταργήσεις των σχολικών μονάδων θα έχουν σημαντικές αρνητικές συνέπειες. Πηγαίνουμε για όριο τους 30 μαθητές ανά τμήμα – κατά δήλωση του υπουργείου (αυτό κι αν είναι παιδαγωγικό κριτήριο). Θα ερημώσουν χωριά, θα μαραζώσουν οι τοπικές κοινωνίες και θα αυξηθεί η μαθητική διαρροή (ήδη ο νομός Ηλείας είναι στους πρώτους στη μαθητική διαρροή – σύμφωνα με έρευνα του ίδιου του υπουργείου το 2007). Θα σημαίνει
επιπλέον χάσιμο χρόνου από το διάβασμα και την ξεκούραση και μάλιστα για μαθητές που ήδη δαπανούν 3-4 ώρες για τη μετάβαση σχολείο – σπίτι με το ήδη υπάρχον σύστημα. Θα υπάρξει μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση για τις οικογένειες των μαθητών που προέρχονται από κοινωνικά, οικονομικά και μορφωτικά επιβαρυμένα στρώματα. Και να μην λησμονούμε το άθλιο οδικό δίκτυο της χώρας και τις ιδιαίτερες κλιματολογικές συνθήκες στις ορεινές περιοχές.
Εκτός των καταργήσεων αναμένονται και προσπάθειες συγχωνεύσεων με γιγάντια σχολεία στις πόλεις βορά στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Σχολεία στα οποία ακόμα κι αν περισσεύουν οι υποδομές, θα λείπουν οι ουσιαστικές σχέσεις μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών, μεταξύ εκπαιδευτικών στο σύνολό τους, στοιχεία απαραίτητα για μια ομαλή παιδαγωγική προσέγγιση και αποτελεσματικότητα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Καμμία άλλωστε σύγχρονη μέθοδος διδασκαλίας δεν αναφέρεται σε σχολεία μαμούθ με τάξεις των 30 παιδιών, όπως αναχρονιστικά διατυμπανίζουν η υπουργός Παιδείας και οι άσχετοι, κρατικοδίαιτοι αυλοκόλακές της.
Πρόκειται για μια ξεκάθαρα ταξική πολιτική εναρμονισμένη στα πλαίσια του μνημονίου και του Καλλικράτη. Η κυβέρνηση, όπως ακριβώς και στο νόμο «αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού» δείχνει ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να μειώσει το κόστος ανεξάρτητα από την υποβάθμιση της ποιότητας, πιστή στη λογική του φθηνού σχολείου που απαιτούν οι πιστωτές, αδιαφορώντας πλήρως για τις επιπτώσεις στην εκπαιδευτική διαδικασία. Χρειάζεται όλοι να κατανοήσουμε ότι αυτή η πολιτική θα φορτώσει ακόμα περισσότερα βάρη στις πλάτες της εργαζόμενης οικογένειας. Θα κριθούμε όλοι σε αυτή τη μάχη. Δεν είναι μόνο ευθύνη των εκπαιδευτικών αλλά και των τοπικών κοινωνιών να αντισταθούμε σε αυτή τη λαίλαπα
Δεν πρέπει να αφήσουμε να υλοποιηθεί αυτή η πολιτική.

(από AntiXtypos)