Του Γιώργου ΛακόπουλουΜπορεί να είχε όλα τα κουσούρια του κόσμου η παλιά ελληνική τηλεόραση- με τα δύο μόνο κρατικά κανάλια. Αλλά αυτές τις ημέρες σέβονταν τον εαυτό της και το κοινό της. Και προέβαλε ειδικά εορταστικά προγράμματα που είχαν προετοιμαστεί γι’ αυτές ειδικά τις ημέρες. Μπορεί να είχαν πολλά μειονεκτήματα, αισθητικής ή τηλεοπτικής γραφής, εκείνα τα...προγράμματα. Αλλά δεν σε προσέβαλαν. Μαρτυρούσαν την προσπάθεια όσων τα παρήγαγαν να ευχαριστήσουν τον τηλεθεατή. Να του προσφέρουν κάτι διαφορετικό αυτή την περίοδο. Για τους παλαιότερους εκείνη η τηλεόραση είναι μια ευχάριστη ανάμνηση. Κυρίως για όσους τέτοιες μέρες δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να βγουν από το σπίτι τους.
Κάθε καιρός και η τηλεόραση του. Κάθε λαός και τα τηλεοπτικά του προγράμματα. Όσο ξεπέφτουμε σαν κοινωνίας καταρρακώνεται και η τηλεόραση που μας προσφέρουν. Ό,τι σκουπιδαριό υπήρχε στα συρτάρια των καναλιών το είδαμε μαζεμένο αυτές τις μέρες. Από τα πανηγυρικά επεισόδια των ριάλιτυ που κατακλύζουν πλέον τη μικρή οθόνη, μέχρι επαναλήψεις και υπερβολική δόση κακόγουστων και ερμαφρόδιτων παρουσιαστών εκπομπών της συμφοράς. Αυτές τις μέρες ξεπέρασαν και τον εαυτό τους. Πρέπει να είναι τα χειρότερα τηλεοπτικά Χριστούγεννα αυτά που ζούμε. Ό,τι πιο αηδιαστικό μπορεί να σου συμβεί είναι να προσπαθήσεις να κάνεις ρεβεγιόν στο σπίτι σου με ανοικτή την τηλεόραση. Δεν είχαν καν την ευπρέπεια τα κανάλια να προβάλουν έστω παλιό ελληνικό κινηματογράφο, η κάτι που να αντέχεται τέλος πάντων.
Αυτή η διαρκής προσβολή στην αισθητική στα ήθη, στη νοημοσύνη των τηλεθεατών ειδικά αυτές τις ημέρες υποδηλώνει τη συλλογική ξεφτίλα μας. Οι αστέρες που αναθρέψαμε με τις επιλογές μας, οι ευτελείς ψυχαγωγοί, οι φτηνές σειρές και τα πανάθλια μεσημεριανάδικα και πρωινάδικα, η υποκουλτούρα των πιο χαμηλών επιδιώξεων που αναδύουν οι φτιασιδωμένες τηλεπερσόνες, μας έχουν περικυκλώσει και θα μας πνίξουν. Κυριαρχούν και δεν αφήνουν χώρο για τίποτε άλλο. Τα ελάχιστα καλά προγράμματα, κυρίως από τη δημόσια τηλεόραση, χάθηκαν μέσα στη χαβούζα των ημερών. Η ελληνική τηλεόραση ούτε αυτές τις μέρες δεν έχει το Θεό της. Και το ΕΡΣ καιροφυλακτεί να βάλει πιπέρι σε κάποιον που του ξέφυγε μια «κακή» κουβέντα. Για την ποιότητα του τηλεοπτικού προϊόντος δεν ενδιαφέρεται. Ας ενδιαφερθούμε τουλάχιστον εμείς με τον μόνο τρόπο που έχει απομείνει:κλείνουμε την τηλεόραση. Αυτό αρκεί.
Κάθε καιρός και η τηλεόραση του. Κάθε λαός και τα τηλεοπτικά του προγράμματα. Όσο ξεπέφτουμε σαν κοινωνίας καταρρακώνεται και η τηλεόραση που μας προσφέρουν. Ό,τι σκουπιδαριό υπήρχε στα συρτάρια των καναλιών το είδαμε μαζεμένο αυτές τις μέρες. Από τα πανηγυρικά επεισόδια των ριάλιτυ που κατακλύζουν πλέον τη μικρή οθόνη, μέχρι επαναλήψεις και υπερβολική δόση κακόγουστων και ερμαφρόδιτων παρουσιαστών εκπομπών της συμφοράς. Αυτές τις μέρες ξεπέρασαν και τον εαυτό τους. Πρέπει να είναι τα χειρότερα τηλεοπτικά Χριστούγεννα αυτά που ζούμε. Ό,τι πιο αηδιαστικό μπορεί να σου συμβεί είναι να προσπαθήσεις να κάνεις ρεβεγιόν στο σπίτι σου με ανοικτή την τηλεόραση. Δεν είχαν καν την ευπρέπεια τα κανάλια να προβάλουν έστω παλιό ελληνικό κινηματογράφο, η κάτι που να αντέχεται τέλος πάντων.
Αυτή η διαρκής προσβολή στην αισθητική στα ήθη, στη νοημοσύνη των τηλεθεατών ειδικά αυτές τις ημέρες υποδηλώνει τη συλλογική ξεφτίλα μας. Οι αστέρες που αναθρέψαμε με τις επιλογές μας, οι ευτελείς ψυχαγωγοί, οι φτηνές σειρές και τα πανάθλια μεσημεριανάδικα και πρωινάδικα, η υποκουλτούρα των πιο χαμηλών επιδιώξεων που αναδύουν οι φτιασιδωμένες τηλεπερσόνες, μας έχουν περικυκλώσει και θα μας πνίξουν. Κυριαρχούν και δεν αφήνουν χώρο για τίποτε άλλο. Τα ελάχιστα καλά προγράμματα, κυρίως από τη δημόσια τηλεόραση, χάθηκαν μέσα στη χαβούζα των ημερών. Η ελληνική τηλεόραση ούτε αυτές τις μέρες δεν έχει το Θεό της. Και το ΕΡΣ καιροφυλακτεί να βάλει πιπέρι σε κάποιον που του ξέφυγε μια «κακή» κουβέντα. Για την ποιότητα του τηλεοπτικού προϊόντος δεν ενδιαφέρεται. Ας ενδιαφερθούμε τουλάχιστον εμείς με τον μόνο τρόπο που έχει απομείνει:κλείνουμε την τηλεόραση. Αυτό αρκεί.
(από protagon, e-parembasis)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου