Εορτάζοντες την 15ην του μηνός Δεκεμβρίου

---

• Ο ΑΓΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Ιερομάρτυρας
• Η ΑΓΙΑ ΑΝΘΙΑ
• Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΡΕΜΩΝ ο έπαρχος
• ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΥΟ ΔΗΜΙΟΙ
• Ο ΑΓΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ο Κουβικουλάριος
• Η ΑΓΙΑ ΣΩΣΑΝΝΑ η Οσιομάρτυς
• Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΚΧΟΣ ο Νέος
• Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ο ΝΕΟΣ που ασκήτευε στο Λάτριο όρος
• ΜΝΗΜΗ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
• Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Αρχιεπίσκοπος Σουρόζας (Ρώσος).

Αναλυτικά

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Ιερομάρτυρας
Ό Άγιος Ελευθέριος γεννήθηκε στην Ελλάδα και έζησε το 2ο αιώνα μ.Χ.

Τότε αυτοκράτορας ήταν ο Κόμμοδος και ο Σεπτίμιος Σεβήρος.

Ορφανός από πατέρα, ανατράφηκε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου από την ευσεβέστατη και φιλάνθρωπη μητέρα του, Άνθια.

Διακαής πόθος της Ανθίας, ήταν να επισκεφθεί τη Ρώμη, που τα χώματά της είχαν βαφεί με το αίμα των Αποστόλων, Πέτρου και Παύλου.

Κάποτε λοιπόν, αποφάσισε και πήγε.

Μαζί πήρε και το νεαρό γιο της Ελευθέριο.

Ο επίσκοπος Ρώμης, όταν είδε τον Ελευθέριο, εκτιμώντας την...πολλή νοημοσύνη του, τη θερμή πίστη και το αγνό ήθος του, τον έλαβε υπό την προστασίαν του. Μετά από λίγα χρόνια τον χειροτόνησε διάκονο και έπειτα Ιερέα.

Από τη θέση αυτή ο Ελευθέριος αγωνίστηκε με ζήλο για τη διδαχή του ποιμνίου και σε έργα φιλανθρωπίας.

Γι' αυτό και το έτος 182 μ.Χ., με κοινή ψήφο κλήρου και λαού, ανήλθε στον επισκοπικό θρόνο της Ρώμης.

Η φήμη της αρετής του έφθασε μέχρι τη Βρετανία.

Έτσι, ο βασιλιάς αυτής Λούκιος, έγραψε επιστολή στον Ελευθέριο και του δήλωνε ότι αυτός και ο λαός του επιθυμούσαν να γίνουν χριστιανοί.

Ο Ελευθέριος αμέσως ανταποκρίθηκε, στέλνοντας δύο εκπαιδευμένους στην πίστη άνδρες, που κατήχησαν και βάπτισαν χριστιανούς το Λούκιο με το λαό του.

Όταν ο Σεπτίμιος Σεβήρος εξήγειρε διωγμό κατά των χριστιανών, ο Ελευθέριος τον ήλεγξε θαρραλέα.

Τότε διατάχθηκε ο μαρτυρικός θάνατός του, μαζί με τη μητέρα του Άνθια.

Έτσι ο Ελευθέριος πέρασε "εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεοϋ". προς Ρωμαίους, η' 21..

Δηλαδή στην ελευθερία της ένδοξης κατάστασης των παιδιών του θεού.
 

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον λόγον.

Ιερέων ποδήρει κατακοσμούμενος και αιμάτων τοις ρείθροις επισταζόμενος, τω Δεσπότη σου Χριστώ μάκαρ ανέδραμες, Ελευθέριε σοφέ, καθαιρέτα του Σατάν.  Διό μη παύση πρεσβεύων, υπέρ των πίστει τιμώντων, την μακαρίαν σου άθλησιν.

Η ΑΓΙΑ ΑΝΘΙΑ

Πρόκειται για την μητέρα του Αγίου Ελευθερίου, που όταν αγκάλιασε το νεκρό σώμα του γιου της, οι δήμιοι αποκεφάλισαν και αυτή.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΡΕΜΩΝ ο έπαρχος
Αυτός ήταν έπαρχος Ρώμης στα χρόνια του βασιλιά Αδριανού (117-138).

Ήταν παρών στο μαρτυρικό θάνατο του Αγίου Ελευθερίου και από τα θαύματα του Αγίου πίστεψε στον Χριστό, τον ομολόγησε και στη συνέχεια τον αποκεφάλισαν.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΥΟ ΔΗΜΙΟΙ
Μαρτύρησαν και αυτοί στη Ρώμη επί Αδριανού (117-138).

Πίστεψαν στο Χριστό από τα θαύματα του Άγιου Ελευθερίου και αποκεφαλίστηκαν.

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ό Κουβικουλάριος
Επίσημος Κωνσταντινουπολίτης, συγκλητικός στο αξίωμα, που ανατράφηκε και μορφώθηκε μέσα στα ανάκτορα.

Μερικοί από τους Συναξαριστές αναφέρουν, ότι το αποκορύφωμα της δόξας του Ελευθερίου ήταν στην εποχή του Μαξιμιανού (286-305), με τον οποίο είχε φιλία, αλλά αυτό δεν φαίνεται πιθανό.

Ο Ελευθέριος θέλησε να γίνει χριστιανός και προφασιζόμενος λόγους υγείας, απομακρύνθηκε των αυλικών θορύβων και εγκαταστάθηκε σ' ένα χωριό κοντά στο Σαγγάριο ποταμό, όπου έκτισε υπόγειο ευκτήριο οίκο.

Εκεί βαπτίσθηκε και κοινωνούσε των αχράντων μυστηρίων.

Όταν ο βασιλιάς έμαθε γι' αυτόν, πήγε στον τόπο αυτό, τον ανακάλυψε και προσπάθησε με πολλούς τρόπους να τον επαναφέρει στην ειδωλολατρία.

Πράγμα που δεν το κατάφερε και έτσι τον αποκεφάλισε.

Η ΑΓΙΑ ΣΩΣΑΝΝΑ η Οσιομάρτυς
Γυναίκα με μεγάλη και αγία αποφασιστικότητα η Σωσάννα, έζησε στα τέλη του 3ου μ.Χ. αιώνα.

Γεννήθηκε στην Παλαιστίνη από πατέρα ειδωλολάτρη Ιερέα τον Αρτέμιο και μητέρα Ιουδαία τη Μάρθα.

Η ίδια όμως, από ευσεβείς γυναίκες γνώρισε τη χριστιανική πίστη και κρυφά βαπτίστηκε από τον επίσκοπο Σιλουανό.

Μετά το θάνατο των γονέων της, η επικοινωνία της με τους χριστιανούς έγινε φανερή.

Αυτό εξόργισε τόσο πολύ τους ειδωλολάτρες και τους Εβραίους, ώστε έφτασαν μέχρι του σημείου να ενωθούν με σχέδιο να τη σκοτώσουν.

Ο επίσκοπος το πληροφορήθηκε και επειδή η μανία τους μπορούσε να επεκταθεί και κατά των άλλων χριστιανών, σκεφτόταν τι μπορούσε να κάνει για να αποτρέψει τον κίνδυνο.

Τη λύση όμως, έδωσε η ίδια η Σωσάννα.

Διαμοίρασε όλη της την περιουσία στους φτωχούς, ντύθηκε ανδρικά και εγκατάλειψε τα Ιεροσόλυμα. Στο δρόμο προς την έρημο συνάντησε αναχωρητήριο ευσεβών ανδρών, στο οποίο και ζήτησε καταφυγή.

Λέγεται μάλιστα, ότι εκεί μετονομάστηκε σε Ιωάννης και ασκήτεψε είκοσι ολόκληρα χρόνια.

Αργότερα πήγε στην Ελευθερούπολη, αφού έβαλε πάλι τη γυναικεία της στολή.

Όταν έγινε ο διωγμός κατά της Εκκλησίας υπό του Διοκλητιανού, η Σωσάννα εξακολούθησε φανερά να λατρεύει και να ομολογεί τον Χριστό.

Συνελήφθη γι' αυτό και καταδικάστηκε μαζί με άλλους σε θάνατο.

Και εκείνους μεν αποκεφάλισαν, αυτή δε ρίχτηκε στη φωτιά, μέσα στην οποία και παρέδωσε την αγία ψυχή της.

(Η μνήμη της, από ορισμένους Συναξαριστές, τοποθετείται και την 19η Σεπτεμβρίου).

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΚΧΟΣ ο Νέος
Καταγόταν από την Παλαιστίνη και υπήρξε στα χρόνια των Βασιλέων Κωνσταντίνου και Ειρήνης (780-797).

Ήταν γιος γονέων χριστιανών, αλλά ο πατέρας του αρνήθηκε τη χριστιανική πίστη και έγινε μωαμεθανός.

Ένας από τους γιους του όμως ο Δαχάκ, θέλησε να επανέλθει στον χριστιανισμό, παρακινώντας και την ευσεβή μητέρα του κατέφυγε στα Ιεροσόλυμα.

Από εκεί στη Λαύρα του Αγίου Σάββα, όπου βαπτίσθηκε και έγινε μοναχός με το όνομα Βάκχος.

Αλλ' ο ηγούμενος της Μονής, φοβούμενος τυχών εκδίκηση των Τούρκων, έδιωξε τον Βάκχο από τη Μονή.

Στα Ιεροσόλυμα ο Άγιος βρήκε τη μητέρα και τα αδέλφια του, που επανέφερε στη Χριστιανική πίστη, εκτός από έναν, ο οποίος και τον κατάγγειλε στους Τούρκους.

Οι Τούρκοι αμέσως συνέλαβαν τον Βάκχο και τον οδήγησαν στον κριτή.

Ο Άγιος, μπροστά σ' όλους τους παρευρισκόμενους μωαμεθανούς, ομολόγησε τη χριστιανική του πίστη και έτσι αποκεφαλίστηκε.

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ο ΝΕΟΣ που ασκήτευε στο Λάτριο όρος
Καταγόταν από την πόλη Ελαία, που βρίσκεται κοντά στην Πέργαμο της Μικράς Ασίας.

Γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς, τον Αντίοχο και την Ευδοκία, οι οποίοι νωρίς πέθαναν και άφησαν τον Παύλο ορφανό και απροστάτευτο.

Έτσι ο Παύλος αναγκάστηκε να βόσκει χοίρους για να ζήσει.

Ο μεγαλύτερος αδελφός του Βασίλειος, που ασκήτευε στο όρος Λάτρος (Δυτική Μ. Ασία, κοντά στην αρχαία Μίλητο), έμαθε την κατάσταση του Παύλου και έστειλε κάποιο μοναχό να τον βρει και να τον φέρει στη Μονή.

Στην αρχή οι χωρικοί αρνήθηκαν να δώσουν τον ορφανό, αλλά ο αδελφός του τον εμπιστεύθηκε στον ασκητή Πέτρο σαν μαθητευόμενο.

Κοντά στον Πέτρο, ο Παύλος διδάχτηκε τη μοναχική ζωή και τόσο πολύ διακρίθηκε σ' αυτή, ώστε μετά τον θάνατο του Πέτρου οι μοναχοί τον κάλεσαν στην ηγουμενία της Μονής.

Αυτός όμως δεν δέχτηκε και έφυγε πιο μέσα στο βουνό και ζούσε με αυστηρή νηστεία και προσευχή.

Έπειτα κατέβηκε στα κάτω μέρη του βουνού και έκτισε ωραίο ναό στο όνομα της Αγίας Τριάδας, όπου και παρέμεινε μέχρι τέλους της ζωής του, αφού έκανε και πολλά θαύματα.

Μερικοί Συναξαριστές αναφέρουν ότι πέθανε σε βαθιά γεράματα το 896.

ΜΝΗΜΗ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Αύτη τη μέρα με κοινή γνώμη κλήρου, βασιλέων και λαού ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος χειροτονήθηκε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης (15 Δεκεμβρίου 397 μ.Χ.).

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Αρχιεπίσκοπος Σουρόζας (Ρώσος).

(από pigizois)