Στημένο το παιχνίδι των διαφωνιών;

Εμφανίστηκε και πάλι, το «άλλο» ΠΑΣΟΚ. Με κοινωνικό πρόσωπο, με ευαισθησίες, με απόψεις «αρεστές» από τους βουλευτές του και τα στελέχη του. Υπερασπιστές των εργαζομένων- μήπως όψιμοι;- σηκώνουν φωνή διαμαρτυρίας για την καταιγίδα των νέων μέτρων που φέρνει το περιβόητο πολυνομοσχέδιο στα εργασιακά, στα φορολογικά, στις ΔΕΚΟ.

Μεγάλος ήταν ο αριθμός των...
βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος που, χθες, κατά την συνεδρίαση των διευρυμένων Τομέων Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (ΚΤΕ) Οικονομίας και Εργασίας του ΠΑΣΟΚ, με αφορμή το πολυνομοσχέδιο-«σκούπα» που ψηφίζεται σήμερα με την διαδικασία του κατεπείγοντος στην Βουλή, εξαπέλυσαν δριμύ κατηγορώ κατά της ασκούμενης πολιτικής και επί της διαδικασίας και επί της ουσίας.

Συγκεκριμένα ο Νίκος Σαλαγιάννης , η Βάσω Παπανδρέου ,ο Γιάννης Αμοιρίδης ,η Κατερίνα Μπατζελή, ο Κώστας Γείτονας , ο Εκτωρ Νασιώκας, ο Ανδρέας Μακρυπίδης , η Σοφία Γιαννακά , ο Βαγγέλης Παπαχρήστος , ο Πάρις Κουκουλόπουλος και άλλοι πολλοί επέκριναν την τακτική της κυβέρνησης τους και ιδιαίτερα των υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, τόσο για την ουσία των μέτρων και κυρίως αυτών που αφορούν στα εργασιακά, όσο και για τον τρόπο που επιχειρείται να καταστούν νόμος του κράτους.

Πόσοι απ αυτούς τους δεκάδες, όμως, θα φθάσουν ως το τέλος την «επαναστατική» τους διάθεση;

Η ιστορία διαχρονικά έχει δώσει την απάντηση. Από ελάχιστοι έως κανένας. Γιατί αποτελεί πάγια τακτική του ΠΑΣΟΚ , όταν κυβερνά τη χώρα, να δημιουργεί αντιπολίτευση μέσα από τους δικούς του κόλπους, διατηρώντας έτσι στην εκλογική του πελατεία φρούδες ελπίδες για μια καλύτερη πολιτική πορεία.

Είναι αυτό που λαϊκά λέγετε «το παιχνίδι του καλού και του κακού μπάτσου».

Κάποιοι λοιπόν «κακοί» στην κυβέρνηση θέλουν να περάσουν δυσβάστακτα μέτρα για την κοινωνία . Αλλά ευτυχώς και πάλι- ως δια του θαύματος - υπάρχουν και οι «καλοί», και αυτοί μέσα από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ , που ανθίστανται.

Ιστορικά, ελάχιστες είναι οι φορές τα τελευταία 30 χρόνια, που αυτοί οι «καλοί» επικράτησαν. Γιατί απλά , για μας τους καχύποπτους, αυτό είναι ένα στημένο παιχνίδι.

Και βασίζεται στο ΠΑΣΟΚικο δόγμα , ότι δεν μπορεί άλλο κόμμα ,- ιδιαίτερα φιλελεύθερο-, να διεκδικεί «κοινωνικές ευαισθησίες» .

Πρέπει λοιπόν σε οποιαδήποτε αρνητική συγκυρία, το ΠΑΣΟΚ, ως άλλος Ιανός, να έχει δύο πρόσωπα. Και να πείθει έτσι ,ότι υπάρχουν ελπίδες, δίνοντας μάλιστα και ερείσματα στους ψηφοφόρους και τους οπαδούς του, να αντιστέκονται στην κατακραυγή της πλειοψηφίας της κοινωνίας, υπερασπιζόμενοι το «καλό» πρόσωπο του και παραβλέποντας το «κακό».

Μέχρι τώρα, το ΠΑΣΟΚ, καταφέρνει να κερδίζει σ αυτό το παιχνίδι. Ίσως γιατί τα προηγούμενα χρόνια οι συνθήκες ήταν καλύτερες και οι πολίτες λιγότερο υποψιασμένοι.

Σήμερα, όμως, που τα πάντα ανατρέπονται, το παιχνίδι δυσκολεύει.

Γιάννης Τριήρης

(από newscode)